Walczyli po kapitulacji Niemiec Ostatnia bitwa II wojny światowej
W pogrążonej wojnie Jugosławii stoczono bitwy uważane za ostatnie starcia II wojny światowej w Europie.
Historia_Podcast z- #
- #
- #
- #
- #
- #
- 0
- Odpowiedz
W pogrążonej wojnie Jugosławii stoczono bitwy uważane za ostatnie starcia II wojny światowej w Europie.
Historia_Podcast zKapitulacja III Rzeszy nie oznaczała wcale zakończenia walk na Starym Kontynencie. Żołnierze Państw Osi, w tym także sami Niemcy, bili się z aliantami długo po 8 maja 1945 r. Tak było chociażby w pogrążonej wojnie Jugosławii, gdzie stoczono bitwy uważane za ostatnie starcia II wojny światowej w Europie.
Historia jakiej nie znacie to podcast oraz jeden z najpopularniejszych fanpage na polskim facebooku. Dołącz tam do nas: https://www.facebook.com/histo... Zapraszamy też do subskrypcji na You Tube: https://tinyurl.com/HISTORIAJA... lub Spotify: https://open.spotify.com/show/... ale także Google Podcasts: https://www.google.com/podcast...
Jedną z nich była bitwa pod Poljaną na terytorium obecnej Słowenii, w której Niemcy oraz ich słowiańscy sojusznicy starli się z jugosłowiańską partyzantką Josipa Broz Tity. W walkach brali udział lokalni kolaboranci Państw Osi: serbscy czetnicy, chorwaccy ustasze oraz żołnierze Słoweńskiej Domobrany i Czarnogórskiej Armii Ludowej. Uczestniczyli w niej także zwykli cywile, którzy chcieli przedostać się do kontrolowanej przez Brytyjczyków Austrii. Do starć, które stoczono w dniach 14-15 maja 1945 r. doszło, ponieważ jugosłowiańscy partyzanci odmówili im swobodnego przejścia przez linię frontu.
Pierwsze strzały padły ok. godz. 9 rano. Następnego dnia na miejsce bitwy dotarło 20 brytyjskich czołgów. Rozpoczęły się negocjacje. Brytyjczycy odmówili wsparcia Niemców i ich sojuszników, wobec czego ci poddali się partyzantom. Około godz. 16 zawieszono białe flagi. W wyniku tego starcia zginęło 310 osób po stronie sił Osi, a ok. 250 zostało rannych. Straty wśród partyzantów wyniosły mniej niż 100 zabitych i rannych. Bitwa pod Poljaną była ostatnim starciem pomiędzy Niemcami i aliantami zachodnimi.
Nie była to jednak ostatnia potyczka w Europie podczas II wojny światowej. Aż do 25 maja 1945 r. trwała rozpoczęta jeszcze 19 kwietnia bitwa w okolicach bośniackiego miasta Odžak, w której jugosłowiańscy partyzanci starli się z wojskami Niezależnego Państwa Chorwackiego. Zamknięci w kotle Chorwaci uparcie zamierzali bronić się do samego końca. Oddziałom wiernym Ticie dopiero po kilku tygodniach udało się rozbić oddział liczący ok. 10 tys. żołnierzy.
Znakomita część oddziałów Niezależnego Państwa Chorwackiego uciekła jednak do Austrii, gdzie większość armii chorwackiej pod dowództwem generała Herencićića poddała się armii brytyjskiej w pobliżu miejscowości Bleiburg w Austrii, przy granicy ze Słowenią [zdjęcie]. 15 maja 1945 roku brytyjski generał Patrick Scott wydał jednak wszystkich więźniów dowódcy Jugosłowiańskich Sił Zbrojnych – Milanowi Baście z 51 Dywizji Wojwodiny.
Walka Chorwatów z reżimem Tito trwała jeszcze dłużej i miała wymiar aktów terrorystycznych. Nurty ekstremistyczne jugosłowiańskiej emigracji przygotowały w latach 1946–1985 przeszło 400 ataków terrorystycznych w kraju i za granicą, w których śmierć poniosły 102 osoby, a 330 zostało rannych. Celem utworzonej w 1961 r. organizacji Hrvatsko revolucionarno bratstvo (HRB) było wywołanie powstania i uzyskanie przez Chorwację niepodległości. HRB dokonała 120 ataków, powodując śmierć 53 osób oraz raniąc 118. Terroryści z HRB przygotowali także zamach na Josipa Broz Tito (1976 r.), atak na jugosłowiański klub w Paryżu (1966 r.), ambasadę Jugosławii w Niemczech (1966 r.) oraz napad na wicekonsula Jugosławii w Lyonie (1969 r.). Część członków HRB weszła w skład grupy terrorystycznej związanej z ruchem ustaszy, która w 1972 r. podczas spotkań konspiracyjnych w Austrii przygotowywała zbrojne powstanie mające na celu wyzwolenie Chorwacji.