Aktywne Wpisy
Czyste_Buty +9
Nie chcę robić z siebie mizogina, chama i prostaka (tych rzeczy się bardzo brzydzę)
Ale odniosę się znowu do #badoo i #tinder
Jakos tak jest, ze przecietny koleś jak ja, na badoo nie ma czego szukać ;) w sensie- rozumiem doskonale kobiety, że zawsze poszukują dobrego ciacha, takiego że palce lizać :)) w zasadzie to przegladając profile, też lajkuję profile kobiet atrakcyjniejszych ode mnie o kilka lig ;)
Zmieniłem strategię, wlazłem sobie
Ale odniosę się znowu do #badoo i #tinder
Jakos tak jest, ze przecietny koleś jak ja, na badoo nie ma czego szukać ;) w sensie- rozumiem doskonale kobiety, że zawsze poszukują dobrego ciacha, takiego że palce lizać :)) w zasadzie to przegladając profile, też lajkuję profile kobiet atrakcyjniejszych ode mnie o kilka lig ;)
Zmieniłem strategię, wlazłem sobie
Kto by pomyślał, że onuca może szczuć i manipulować. Trafia człowiek na wpis i szuka źródła zdjęcia i jak to ma się do rzeczywistości?
Okazało się, że narrację taką rozpowszechniają kacapskie konta propagandowe a prawda jest taka, że patoblogerzy wynajęli mieszkanie do którego wabili dziewczyny odurzali alkoholem
>ukraińskie chłopaki wezwane przez Zełeńskiego jako mięso armatnie, w tym samym czasie ich ukraińskie koleżanki skaczą na knagach całej Europy, w tym w Polsce.
Równouprawnienie.
Okazało się, że narrację taką rozpowszechniają kacapskie konta propagandowe a prawda jest taka, że patoblogerzy wynajęli mieszkanie do którego wabili dziewczyny odurzali alkoholem
Zaczynamy. Kod można przepisywać do intepretera clojure na stronie http://tryclj.com/ albo można sobie zainstalować clojure na komputerze: http://clojure.org/getting_started
Podstawy składni - wywołanie funkcji f(arg1, arg2, arg3) wygląda tak:
(f arg1 arg2 arg3) ; to się wywali bo nie ma funkcji "f"; oznacza komentarz do końca linii, elementy oddzielamy spacjami.
Na początek - jeśli nie wiemy, co robi jakaś funkcja czy makro w clojure można zawsze wywołać
(doc cokolwiek) ; zwraca dokumentację dotyczącą cokolwiek.Dla przykładu:
(doc +) ; zwróci nam dokumentację funkcji + czyli
; clojure.core/+ ; to przed "/" to przestrzeń nazw - clojure.core jest dostępna od razu
; ------------------
; ([] [x] [x y] [x y & more])
; Returns the sum of nums. (+) returns 0. Does not auto-promote
; longs, will throw on overflow. See also: +'
Jak widać + przyjmuje 0, 1, 2, lub więcej argumentów. Sprawdźmy.
(+) ; suma 0 elementów to zwraca 0
(+ 100) ; suma 1 elementu to ten element czyli 100 w tym wypadku
(+ 1 2) ; zwroci 3
(+ 1 2 3 4 5) ; zwroci 15
+ to "zmienna" (w clojure zwana Var) przypisana do symbolu +, której wartością jest funkcja sumująca dowolną liczbę argumentów. Clojure widząc listę (czyli cokolwiek w nawiasach okrągłych) pobiera pierwszy element, traktuje go jako funkcję, i wywołuje tą funkcję
biorąc następne elementy jako argumenty (najpierw je wyliczając, jeśli trzeba).
+ nie jest w żaden sposób specjalną funkcją - w clojure funkcje mogą mieć w nazwach + - * / itp. Clojure nie ma specjalnej składni dla wyrażeń artmetycznych, jak większość języków. Czyli
1 + 2*3 + 4/2nie jest poprawnym kodem clojure. Trzeba to zapisać jako:
(+ 1 (* 2 3) (/ 4 2))zwykle stosuje się wcięcia
(+ 1
(* 2 3)
(/ 4 2))
Zgoda - jest to trochę niewygodne. Można sobie napisać makro dodające normalną (infiksową) arytmetykę do clojure,
ale zrobimy to potem, o ile dotrwamy do tego momentu :)
Dzielenie liczb całkowitych jest specjalne, bo zwraca dokładne wartości - typ wyniku nazywa się ratio i np
(/ 1 3) ; zwróci wartość zapisywaną przez clojure jako 1/3.Można na nich normalnie operować funkcjami + - * / < > <= >= = itp Ciekawostka - operatory porównań w clojure działają na dowolnej liczbie argumentów. Sprawdźcie, co zwraca ( <= 1 2 3 4) albo (<= 1 2 4 3).
Przejdźmy do definiowania funkcji. Funkcje definiujemy w clojure słówkiem fn (anonimowe) i defn (nazwane).
(fn [x y]
(+ x y)) ; to definiuje funkcję 2-argumentową i zwraca tą funkcję - od razu zostanie usunięta bo nic z nią nie robimy
(def suma ; def definiuje sumbol suma i tworzy Var-a którego wartość ustawia na funkcję
(fn [x y]
(+ x y)))
(defn suma [x y] ; defn jest najczęstszym sposobem tworzenia funkcji - od razy definiuje ją i przypisuje do symbolu
(+ x y)) ; to definiuje funkcje 2-argumentową zwracającą x+y i przypisuje ją do symbolu suma
W clojure nie ma pętli for, i praktycznie nie używa się zmiennych :) Instrukcja warunkowa wygląda tak:
(if (= (+1 2) 3)
"1+2 rowna sie trzy"
"1+2 nie rowna się trzy")
Jeśli chcemy pętli - musimy użyć rekurencji, lub (zwykle) skonstruować pętlę z map filter i reduce - o tym już nie dzisiaj.
Silnia w clojure (nieoptymalna - można dużo lepiej) wygląda tak:
(defn silnia [n]
(if (< n 2)
1
(* n (silnia (- n 1)))))
Zadanie 1 - napisać funkcję (fib n) zwracającą n-ty element ciągu Fibbonaciego. Powodzenia. Jak wklejacie tu odpowiedzi to spojlerujcie.
W sumie nie wiem, czy taki format jest dobry - wygodnie się to czyta? Na początek trochę dużo informacji musiałem dać. Uwagi mile widziane.
W następnym odcinku już fajne rzeczy - struktury danych i funkcje wyższego rzędu - filter, map i reduce.
, ale @dzien_dobry zrobił takie narzędzie do formatowania kodu na wykop :)
http://wykop-code.appspot.com/
@rubberbandman can deal the clojure. We meet again, mr Band.
Bangla dobrze jak na to co robi - to nie jest typowy lisp. Przede wszystkim ma Software Transactional Memory zaimplementowane i trwałe (persistent) struktury danych. Efekt jest taki, że pisząc idiomatyczny kod w clojure - jest on praktycznie zawsze gotowy do odpalenia na wielu wątkach. Taki zresztą był cel twórcy tego języka.