Wpis z mikrobloga

#tedkaczynskinadzis
8. (Paragraf 61) Tak, wiemy że 19-sto wieczna Ameryka borykała się z wieloma problemami, i to
poważnymi, lecz dla dobra zwięzłości musimy wyrażać się w terminach uproszczonych.
9. (Paragraf 61) Podklasy zostawiamy na boku. Mówimy o głównym nurcie.
10. (Paragraf 62) Niektórzy społeczni naukowcy, edukatorzy, specjaliści od “zdrowia
psychicznego”, itd. robią co mogą by wepchnąć społeczne popędy do grupy 1, próbując twierdzić,
że każdy prowadzi satysfakcjonujące życie społeczne.
11. (Paragraf 63, 82) Czy pęd do nieograniczonego posiadania rzeczywiście jest sztucznie
stworzony przez przemysł reklamowy? Z pewnością nie istnieje żaden wewnętrzny ludzki pęd do
posiadania. Istniało wiele kultur, w których ludzie żądali bardzo mało dóbr materialnych poza tym,
co było konieczne do zaspokojenia podstawowych potrzeb fizycznych (australijscy aborygeni,
tradycyjne wiejskie kultury meksykańskie, niektóre kultury afrykańskie). Z drugiej strony, istniało
również wiele przedindustrialnych kultur, w których posiadanie dóbr materialnych odgrywało
ważną rolę. Nie możemy więc twierdzić, że dzisiejsza materialistyczna kultura jest wytworem
wyłącznie przemysłu reklamowego. Jednak jest oczywiste, że przemysł ten odegrał ogromną rolę w
tworzeniu owej kultury. Duże korporacje wydające miliony dolarów na reklamę nie marnowałyby
takiej ilości pieniędzy bez solidnych dowodów, że wrócą one do nich w zwiększonej ilości. Jeden z
członków FC spotkał kilka lat temu przedstawiciela handlu, który był na tyle szczery by
powiedzieć: “Naszą pracą jest sprawianie by ludzie kupowali rzeczy, których nie chcą i nie
potrzebują”. Później opisał, jak niedoświadczony nowicjusz może przedstawić klientowi fakty
dotyczące produktu i nie doprowadzić do jego sprzedaży, podczas gdy wyćwiczony i doświadczony
profesjonalny sprzedawca sprzedałby dużą ilość tego towaru tym samym ludziom. Pokazuje to, że
ludzie są manipulowani w celu kupowania rzeczy, których w rzeczywistości nie chcą.