Aktywne Wpisy
Atreyu +691
Jutro będzie mój pierwszy dzień mamy, bez mamy
Pierwszy raz kiedy kwiaty zaniosę na cmentarz, to dziwne uczucie
To była najsilniejsza osoba jaką znałem. Nigdy nie narzekała na swój los. Nawet z rozsianym nowotworem nigdy się nie złamała i martwiła głównie o rodzinę. I dzięki niej ja też jestem silny. Nauczyła mnie żeby się nie poddawać nawet w najczarniejszej godzinie. To jest coś co też kiedyś chce przekazać swojej rodzinie
Do zobaczenia,
Pierwszy raz kiedy kwiaty zaniosę na cmentarz, to dziwne uczucie
To była najsilniejsza osoba jaką znałem. Nigdy nie narzekała na swój los. Nawet z rozsianym nowotworem nigdy się nie złamała i martwiła głównie o rodzinę. I dzięki niej ja też jestem silny. Nauczyła mnie żeby się nie poddawać nawet w najczarniejszej godzinie. To jest coś co też kiedyś chce przekazać swojej rodzinie
Do zobaczenia,
badreligion66 +542
źródło: temp_file3851797533652931198
Pobierz
Aktywne Znaleziska
Juliusz Rawicz
Cały ten przebieg wojny polsko-bolszewickiej, który rzekomo znamy z historii, to lipa
Piłsudski wykonał jakoby świetny manewr uderzeniowy znad rzeki Wieprz, przesądzając o zwycięstwie Polaków? A co miał robić, kiedy - wbrew temu, czego oczekiwał (oczywiście razem z warszawskimi Żydami, którzy już wykupili wszystkie kwiaty w stolicy na powitanie bolszewików) - Tuchaczewski nie zdobył Warszawy. W rzeczywistości tzw. grupa uderzeniowa Piłsudskiego to była ta część wojsk polskich, która miała przeobrazić się z Białych Polaków (jak ich nazywali bolszewicy) w Czerwonych Polaków.
Nic nie zmyślam. Przeczytałem to w książce "Marszałek Józef Piłsudski odbrązowiony" Antoniego Położyńskiego.
"Polska delegacja do zawarcia rozejmu w drodze do Mińska zatrzymała się na parę dni w Białymstoku (10 sierpnia 1920), gdzie urzędował nowy komunistyczny rząd Polski z Marchlewskim i Dzierżyńskim - bliskimi współpracownikami Lenina i Trockiego.
J. Dąbski [przewodniczący delegacji] na pewno dostał zalecenie od Piłsudskiego i Sławka, by zreferować sprawę planu wycofania się z częścią wojska spod Warszawy na południe, co pomoże Tuchaczewskiemu łatwiej zdobyć Warszawę. Piłsudski prawdopodobnie musiał zastrzec sobie jakieś korzystne dla siebie warunki na przyszłość za oddanie przysługi Tuchaczewskiemu.
Warunki zgłoszone przez Piłsudskiego prawdopodobnie zostały zaakceptowane przez naczelne władze Zw. Sow. I Dąbski musiał o tym poinformować Piłsudskiego umówionym szyfrem przez radio z Białegostoku".
Cała ta książka składa się z takich bredni. Np. takiej, że redakcję podziemnego PPS-owskiego "Robotnika" którą Piłsudski kierował przez wiele lat, kontrolował Lenin, a Piłsudskiego polecili do tej redakcji Róża Luksemburg i Adolf Warski, późniejszy przywódca KPP. Nic dziwnego, że książka wyszła nakładem autora, bo widocznie żadne wydawnictwo nie mogło przyjąć czegoś podobnie kuriozalnego. Autora szkoda mi zresztą, bo jak mówi informacja o nim na okładce, był żołnierzem Dywizji Pancernej Maczka odznaczonym Virtuti Militari. Po co było mu brać się za historię?
Ale - z kolei - po co o tej nieszczęsnej książce pisać? Bo wielokrotnie już porównywano ówczesne endeckie oszczerstwa wobec Piłsudskiego z dzisiejszymi wobec Lecha Wałęsy. Takich oskarżeń jak w owej książce Piłsudski nasłuchał się mnóstwo za życia. Na przykład krótko przed Bitwą Warszawską przewodniczący delegacji ziemi poznańskiej ksiądz Adamski w oczy mu powiedział, że naród podejrzewa zdradę. Zdradę na najwyższych stanowiskach - dodał. Nikt nie miał wątpliwości, kogo ksiądz Adamski ma na myśli. Piłsudski według relacji świadków wytrzymał to, nie wybuchł. Wrócił po tej rozmowie na posiedzenie Rady Obrony Polski, w której to radzie Roman Dmowski winił Piłsudskiego za dotychczasowe klęski Polaków, domagając się zmiany dowódców.
Od Bitwy Warszawskiej minęło blisko 90 lat i dziś powtarzanie tych endeckich oskarżeń jest oczywistą aberracją umysłową. Nie mam wątpliwości, że z przedstawianiem roli Wałęsy w historii będzie to samo. Jeżeli jeszcze za lat kilkadziesiąt będą istniały wydawnictwa książkowe, a znajdzie się jakiś kontynuator opowieści o agencie SB "Bolku", zmuszony zostanie wydać swą książkę własnym nakładem.
Antoni Położyński, Marszałek Józef Piłsudski odbrązowiony, Warszawa 2005, nakładem autora
Komentarz usunięty przez autora
Komentarz usunięty przez autora