Nie trzeba być mędrcem, by domyślić się, że oprawne w skórę i ozdobione krzyżem tomiszcze, które Eli przez 30 lat dzielnie transportuje z Nowego Jorku do San Francisco (Odys, który z Troi do Itaki wracał 10 lat, mógłby mu buty czyścić), to bynajmniej nie trylogia Tolkiena. A szkoda, bo gdyby tak było, moglibyśmy się przynajmniej trochę rozerwać.