Prof. P. N. Oak dowodzi, że podobnie jak wiele innych hinduistycznych świątyń Tadż Mahal nie powstało jako grobowiec wzniesiony przez zrozpaczonego Szahdżahana na cześć zmarłej Mumtaz czyli "umiłowanej ozdoby pałacu" (przy 14 porodzie). Książka i teza została w Indiach ocenzurowana.