Historia jakiej nie znacie to podcast oraz jeden z najpopularniejszych fanpage na polskim facebooku. Jak możesz nas słuchać?
Spotify: https://open.spotify.com/show/...
Iphone/Ipad: https://podcasts.apple.com/pl/...
Inne/przeglądarka: https://www.google.com/podcast...
Jesteśmy także na You Tube: https://tinyurl.com/HISTORIAJA...
Upośledzony umysłowo, cierpiący na analgezję (brak czucia okolic głowy) paryski szewc stał się ponad 150 lat temu bohaterem najsłynniejszych eksperymentów, w których nauka skrzyżowała się z techniką.
W roku 1856, w którym powstała seria zdjęć francuskiego badacza mimiki ludzkiej twarzy i lekarza Guillaume Duchenne de Boulogne, fotografia właśnie przekroczyła kolejną barierę. Dzięki wynalezieniu mokrego procesu koloidowego zdjęcia można było robić znacznie szybciej, a szklane negatywy miały ostrzejszy obraz. Lata 50. XIX wieku wyznaczyły erę – jak wtedy można było nazwać – „fotografii natychmiastowej”.
Nowatorskie narzędzie chciał wykorzystać Duchenne de Boulogne, który od lat 30. praktykował w Paryżu nie tylko jako lekarz, ale testował coś zupełnie nowatorskiego: wykorzystanie prądu elektrycznego w stymulacji ludzkiego ciała i mięśni. Duchenne wykorzystywał elektryczność nie tylko jako środek leczniczy, jak to miało miejsce później w XIX wieku, ale przede wszystkim jako narzędzie badań fizjologicznych, służące do badania anatomii żywego organizmu. Odwiedzał oddziały szpitalne w całym Paryżu w poszukiwaniu rzadkich przypadków zaburzeń nerwowo-mięśniowych. Zbudował przenośne urządzenie elektryczne, którego używał do funkcjonalnego mapowania wszystkich mięśni ciała i badania ich skoordynowanego działania w zdrowiu i chorobie. Podał dokładne opisy wielu zaburzeń nerwowo-mięśniowych, w tym dystrofii mięśniowej, z którą do dziś związane jest jego nazwisko (dystrofia mięśniowa Duchenne'a). Wynalazł również system igieł (harpun histologiczny Duchenne'a) do przezskórnego pobierania próbek tkanki mięśniowej bez znieczulenia, prekursora dzisiejszej biopsji.
Francuz podsumował swoją pracę w dwóch głównych traktatach zatytułowanych De l'électrisation localisée (1855) i Physiologie des mouvements (1867). Ikonograficzna twórczość Duchenne'a stoi na skrzyżowaniu trzech wielkich odkryć XIX wieku: elektryczności, fizjologii i właśnie fotografii. Był pierwszym naukowcem, który do dokumentacji badań i doświadczeń wykorzystywał aparat fotograficzny.
Najlepszym tego przykładem są jego badania nad mechanizmami ludzkiej fizjonomii, w których wykorzystał stymulację elektryczną do odtworzenia różnych form ludzkiej mimiki. Album, który uzupełnia jego książkę na ten temat, jest uważany za prawdziwy inkunabuł fotografii. Duchenne de Boulogne, nieśmiały, ale pracowity, wnikliwy i pomysłowy obserwator, stał się jednym z najbardziej oryginalnych klinicystów XIX wieku. Zmarł w Paryżu w 1875 roku.
Zdjęcia: wikimedia, domena publiczna
Komentarze (1)
najlepsze