Wpis z mikrobloga

Dzisiaj wstając po nocce włączyłem tv i latając po kanalach natknąłem się na odcinek świata wg kiepskich, taki mniej więcej z okolic 2018-2020. Słaby już Paździoch, Boczek walczący z cukrzycą, Waldek już z jolasią, wiecie o co chodzi.

No i ogladajac to, bedac taki na wpół obudzony, naszła mnie taka myśl, zazwyczaj takie coś dopada mnie właśnie w takich momentach gdy jestem lekko "zadżumiony". Myśl o tym jak ten czas zapieprza. Coraz szybciej bym powiedział. Jeszcze tak jakby niedawno oglądałem śwk wracając z podstawowki czy gimby.

To bylo jakieś 15-18 lat temu, kolega z ktorym obecnie jestem na zmianie był wtedy kilka lat starszy od obecnego mnie, budował wtedy dom, teraz już powoli zaczyna myśleć o emeryturze, jego córka kończy niedlugo studia, wtedy chodziła do przedszkola jeszcze, no może do pierwszych klas podbazy. Aktorzy którzy grali wtedy w śwk byli jeszcze zdrowymi silnymi ludźmi, żył jeszcze Edzio i babka, zaczynali kręcić ranczo, które teraz wydaje się starym serialem, kończyli kręcić plebanię. Minelo kilkanaście lat, a z jednej stroney czuje się jakby minęły całe dekady, z drugiej jakby to bylo wczoraj.

Minie kolejne 15-18 lat, pewnie przyjdzie mi się po tym czasie opiekowac już rodzicami, albo ich pożegnać, a może mnie już nie będzie? Moj kolega który teraz mysli o emeryturze, jesli będzie jeszcze żył, to dobijac będzie juz do siedemdziesiątki. Ja do 50. Nic W tym czasie specjalnego się pewnie w moim życiu nie wydarzy, praca spanie jedzenie kołowrotek dla chomika bedzie się kręcić aż serducho stanie, tak jak Paździochowi czy Boczkowi.

Jeszcze te osobliwe "wystroje" tego typu seriali jak śwk: ktorego akcja od blisko ćwierć wieku toczy się w jednej i tej samej scenerii, ten sam pokój gościnny, korytarz z publiczno prywatnym kiblem, te same meble w kuchni... Taka pozorna stałość, aktorzy odeszli, rekwizyty zostały. Po nas też zostaną rekwizyty, nic wielkiego nie osiągniemy, nic wielkiego nie zobaczymy, skończymy życie jako niewolnicy swoich rekwizytów i krótkiego czasu ktorym przyszło nam gospodarowac.

Nienawidzę takich myśli.
Heroina340 - Dzisiaj wstając po nocce włączyłem tv i latając po kanalach natknąłem si...

źródło: FpVkx1rWcAIwJ7a

Pobierz
  • 14
@Heroina340: ( ͡° ʖ̯ ͡°) bardzo materialistyczne spojrzenie na ludzi.

Rekwizyty, to co zobaczyłeś "wielkiego" lub "niewielkiego", niewiele znaczy.
Liczy się jakich zmian dokonałeś w swojej psychice, w swojej świadomości ( ͡º ͜ʖ͡º)

Że, na ten przykład powiedzmy, z uległego, zaleknionego człowieka stałeś się, osobą potrafiącą postawić granice, potrafiącą walczyć o swoje, wspierać siebie i swoich najblizych. Przekazać kolejnemu pokoleniu, to czego
@Heroina340: no i dzień #!$%@?.

Trzymaj się Miras, poruszający wpis dosyć, ale wydaje mi się że sporo ludzi miało przynajmniej raz taką refleksję w życiu w kontekście przemijania. Możesz się cieszyć z faktu, że potrafisz ją nazwać i opisać i to całkiem trafnie, przynajmniej w mojej opinii.
@Heroina340: Ja ostatnio praktycznie codziennie mam takie myśli i wpadam w depresję... Najgorsze jest to, że nawet jak je zaglusze i staram się o tym nie myśleć to cały czas mam z tyłu głowy, że nieważne jakbym mocno o tym nie myślała to i tak wszystko przemija a co najgorsze wszystko na świecie staje się coraz bardziej #!$%@?...
Że, na ten przykład powiedzmy, z uległego, zaleknionego człowieka stałeś się, osobą potrafiącą postawić granice, potrafiącą walczyć o swoje, wspierać siebie i swoich najblizych. Przekazać kolejnemu pokoleniu, to czego się nauczyłeś.


@rad_kop: odcinek 195, "Galareta społeczna" XD
@Heroina340: może da się jakoś wyjść tym myślom naprzeciw? Żeby mniej obciążały?

Że, na ten przykład powiedzmy, z uległego, zaleknionego człowieka stałeś się, osobą potrafiącą postawić granice, potrafiącą walczyć o swoje, wspierać siebie i swoich najblizych. Przekazać kolejnemu pokoleniu, to czego się nauczyłeś.


@rad_kop: młode pokolenie chce dom w spadku xd