Wpis z mikrobloga

Perun, Perkun – Słowiański Bóg ziemi, piorunów, burz i błyskawic. Perkun jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych Bogów słowiańskich, jego posąg, postawiony przez tamtejszych rodzimowierców stoi lub stał w Kijowie. Jego ojcem jest Swaróg, bóg słońca, nieba oraz kowali, żoną Mokosz a spokrewniony jest z nim Dadźbóg , Swarożyc oraz Weles. Perun Jest jednym z najwyższych Bogów w panteonie Słowiańskim, jego kult obejmował większość jeśli nie cały obszar Słowiańszczyzny (wikipedia twierdzi, że obejmował tylko Ruś). Bóg ten nosi przydomek gromowładny a jego atrybuty to piorun, orzeł, dąb oraz topór, dosiadał on rydwanu lub konia, w ręku trzymając topór lub młot, jest również Bogiem o charakterze militarnym. Perkun jest skontrastowany ze swoim krewnym Welesem (bogiem black metalu). Widać podobieństwo z bogami takimi jak Thor, Zeus, Jowisz

Wg. B.Trentowskiego Perun jest Jessą, który stworzył świat i się nim opiekuje. Perunowi poświęcony był pierwszy dzień tygodnia wg. innych był nim czwartek. Boga tego czczono nie w gontynach lecz w dębowych lasach. znajdował się w kręgu 12 najważniejszych Bogów Słowiańskich

Perunowi poświęcony był symbol gromowładcy, który ludzie ryli w belkach w swoim domu w celu zabezpieczenia go przed uderzeniem pioruna. Zwyczaj ten przetrwał do dziś u górali, wierzono również, że człowiek trafiony piorunem (jeśli przeżył) jest oczyszczony z wszelkich grzechów, gdy piorun go zabił wierzono, że Perun wziął go do Prawii. W polskim folklorze znane są również sytuacje, kiedy miejsce trafione piorunem nawiedzają siły nieczyste. Tak się dzieje z wierzbą (również spróchniałą), która może stać się siedliskiem np. diabła Rokity. Natomiast uderzony piorunem dąb wyznaczał swoistą granicę. źródło
obrzęd odganiania chmur piesnią
#slowianie #rodzimowierstwo #polska #gruparatowaniapoziomu #mitologia
Bezkost - Perun, Perkun – Słowiański Bóg ziemi, piorunów, burz i błyskawic. Perkun je...

źródło: comment_iZqCjfcNjXe6geeRU3BAZByibI3nKsd3.jpg

Pobierz
  • 3
  • Odpowiedz
  • Otrzymuj powiadomienia
    o nowych komentarzach

Ten bóg na sztandarach swych armii gotowych na śmierć

W ciemności schowany wciąż tkwi

Jest ojcem wszystkich tych plemion co z ziemi i krwi

Zrodzone zostały by żyć

Błyskawicą swą chroni nas wiecznie by istniał nasz lud

By drogą ku niebu wciąż szedł
  • Odpowiedz