Powiernikiem przysięgi składanej przez Wehrmacht stał się teraz Hitler. Rozkazywać wojskiem mógł jednak wyłącznie minister wojny Blomberg; formalną tę przeszkodę zdołano usunąć dopiero w 1938 roku. Tymczasem pojawiły się pierwsze pułki SS, organizacji, na której czele stał Heinrich Himmler; podczas zjazdu partii w 1934 roku zrobiły furorę widowiskowe defilady tych wysokich, atletycznych mężczyzn. Mundur SS był czarny i szykowny, nigdy też nie brakowało

Wśród głównych doradców Hitlera opinie o rosyjskiej kampanii były podzielone. Ribbentrop żywił przekonanie, że Niemcy nie mają innego wyboru, Brauchitsch na pewno nie był przeciwny. Keitlowi zakazano protestów, Jodl bez wątpienia uważał ją za nieuchronny krok. Heinrich Himmler w listopadowym przemówieniu wygłoszonym do urzędników partyjnych zawarł, jak można sadzić, poglądy najbliższe poglądom Führera: „Jak dotychczas dzięki temu [sowiecko-niemieckiemu] paktowi Rosja podporządkowała sobie całe

Tak oto w ciągu czterech lat historia zatoczyła pełny krąg. Przez całą zimę 1943/1944 przedmiotem głównego zainteresowania Hitlera był front zachodni; Führer czytał zachłannie raporty wywiadu i analizował fotografie lotnicze, usiłując przewidzieć, gdzie — i kiedy — Sprzymierzeni wylądują w Europie. Miał często powtarzać, że jeśli tylko zdołają oni utworzyć przyczółek, Niemcy przegrają wojnę. 3 listopada podkreślił to w dyrektywie numer 51: „Na Wschodzie utrzymuje się