Wrzuciłbym to pod tag pt. "historia jednej fotografii", ale wolę nie narażać się jego szanownym subskrybentom.

Ktoś by powiedział: "I tak nie zrozumiesz historii tego zdjęcia". W tym przypadku jednak postaram się Wam opowiedzieć co nieco...
Czarnoruś to specyficzne miejsce. Bida aż piszczy - sprzedałeś kilo buraków i miałeś jak żyć przez parę dni. Czasem nawet i papieru toaletowego zabrakło. Mieszkańcy byli więc niezmiernie radzi, że duże liście kłaniały się do wędrowcaPokaż całość

Czernoruś to miejsce pełne sprzeczności, dziwactw i zwyczajów nie z tej ziemi.

Wiedzą coś o tym dwaj nasi dzisiejsi bohaterowie.

Poznajcie Sou Shibo i Sinbada. Byli to dwaj imigranci z Azji, Sou pochodził z biednej wietnamskiej rodziny, Sinbad był arabem z krwi i kości.

Dziwi Was obecność cudzoziemców w Czernorusi? Miejscowych też to trochę dziwiło. Gdy pierwszy raz pojawił się na tych ziemiach tzw. Afroamerykanin wszyscy z lękiem uciekali do domostw, myśląc,Pokaż całość

Uważajcie w lumpeksach.

Był sobie Władimir. Cała wioska traktowała go jako dziwaka i szaleńca. Koleś nie miał drugiej klepki nawet, synapsy odwrotnie przewodziły impulsy mózgowe niż u normalnego człowieka. Zupę jadał widelcem, kolację przed obiadem, a cebulę parzył na herbatę. Jednak nie to utkwiło w pamięci mieszkańców pozornie spokojnej wioski Tulga. Władimir lubił sobie biegać na waleta wzdłuż i wszerz osady. Nazywano go nawet w żartach Władimir Fiutin. Odpalał swojego pytokoptera i,Pokaż całość

Szybka historia do schaboszczaka z Wujem Tadkiem.

Ludzie Czernorusi to twarde #!$%@?. Wiedzą co to bieda, kanapka z chlebem i podcieranie dupy liśćmi kapusty. Uodpornili się na trudy życia, w kraju się nie przelewa, z wyjątkiem zepsutej rynny na dachu.

Mimo to, niejaki Rudolf był wygrywem. Niezwykle przystojny, ładnie pachnący, pełen estymy, ogłady i męskości, która wprost wylewała się na jego ryj w postaci prawdziwego zarostu (nie to co u was smarkacze).Pokaż całość

"Halo, halo, czy nas słyszycie? Tutaj 2. Batalion Obrony Czernorusi. Jesteśmy na lotnisku w Krasnostawie. Jeszcze walczymy, powtarzam w a l c z y m y. Prosimy o wsparcie, długo nie przetrw...bzzzz #$@BJbs%$(..."

Taki sygnał nadano dokładnie 5 lipca 1964 roku z lotniska w Krasnostawie. Dzisiaj mija 50 rocznica tego mrożącego krew w żyłach wydarzenia.

Zapytacie - co się wtedy #!$%@?ło? Już śpieszę wyjaśniać.

Zapewne grzejecie swoje tłuste zadki w łóżku gdyPokaż całość

Poznajcie Miszę - syna kolejarza Dimitrija. Misza był niezwykłym dzieckiem. Może nie był nadzwyczajnie zdolny, ale posiadał pewną "supermoc". Misza miał bardzo długą szyję. Z jednej strony "górował" nad rówieśnikami, z drugiej było to przekleństwo. Nasz młody bohater mógł na przykład zjadać jabłka z drzewa bez ich zrywania. Nikt z was o tym nie marzył? Miszka lubił ciepłymi wieczorami przesiadywać u dziadzi Anatolija w sadzie i żreć boski owoc aż do zmroku.Pokaż całość

Mirasy, lubicie zwierzęta? Bo ja tak.

Jest taka mała mieścina w Czernorusi. Zwie się Pusta. Jak sama nazwa wskazuje, nie jest to metropolia. To malutka wioska ukryta w górach, sielankowa, cicha, gdzie prędzej spotkasz kozę kopulującą ze świnią niż człowieka.

A propos świń. Czernoruś to głównie rolnictwo, to wiemy. Przemysł ledwie zipie, porównywalnie z Fiatem 126p na niemieckiej autostradzie. Czernoruś więc słynie ze szczególnego okazu. Jest to świnia czernoruska. Wszyscy przyjezdni, mieniącyPokaż całość

Mirasy, bo to było 26 maja 1999 roku.

Piękne gwiaździste niebo zawitało pamiętnej majowej nocy nad głowami mieszkańców Czernorusi. Każdy Czernorusianin wiedział dobrze co to był za wieczór. Wieczór, który miał złączyć serca, umysły i kufle piwa wszystkich facetów od Kamenki po Svetlo. Wieczór, w którym Torpedo Berezino grało w finale Ligi Mistrzów z Manchesterem United!!! Niemożliwe, co nie? A jednak prawdziwe. W ciągu sezonu z halucynacji z niedożywienia miejscowych głupków prawiącychPokaż całość

Mirki, co się #!$%@?ło.

Wracam sobie dzisiaj z gimnazjum w moim rodzinnym mieście Berezinie. Zahaczyłem po drodze o knajpkę na rogu, bo pracuje tam taki różowypasek 8,252453/10, że jak zamawiam herbatę zieloną z nutą orzechów i marcepanu i nasze oczęta się spotkają, a me dłonie dotkną jej jedwabnych palców to nawet mały generał potrafi dygnąć. Stamtąd do domu to dosłownie parę kroków jest, więc siedzę do wieczora w rzeczonej knajpce i zapijamPokaż całość