No to Mirabelki i Mireczki, znawcy kina, do działa.

Po ponad tygodniu poszukiwań, zwracam się z prośbą do Wypoku. Tu są spece od wszystkiego, więc liczę, że pomożecie.

Prosta sprawa - chodzi o tytuł filmu. Nie pamiętam z niego zbyt wiele, ale generalnie chodziło o stosunek widza do głównego bohatera. Niby prosty zabieg, ale nikt mnie tak nie zrobił, jak reżyser tego właśnie filmu. Początkowo był przeze mnie odbierany jako zły (nie wiem, wydaje mi się, że chodziło o zdradę), a potem historia nagle się odwraca i okazuje się, główny bohater to jednak ten dobry.

FilmPokaż całość

Mamy tu może jakichś studentów #filmoznawstwo? Pytam bo jestem mocno zajarany kinem i chciałbym pogłębić swoją wiedzę na ten temat, dlatego też poszukuję książek, które dostarczą mi takiej podstawowej, podręcznikowej wiedzy. Studiowanie tego kierunku odpada z wielu względów, a chciałbym bez spiny rozwijać swoje hobby.
#studia #film

Czas Apokalipsy - Chaotyczny montaż.

Szybki montaż to plaga współczesnego kina akcji. Ale wykonany z pomysłem i kompetentnie może wydobyć dodatkowe aspekty sceny.
#film #ciekawostkifilmowe #filmoznawstwo

Mirki czy możecie mi pomóc odnaleźć tytuł filmu...?
w filmie "Wniebowzięci" jest scena gdzie Maklakiewicz i Himilsbach pukają w hotelu do drzwi dziewczyn, a te nie otwierają.
Szukam tytułu filmu z ostatnich powiedzmy 5 lat w którym ja scena jest pokazana z perspektywy tych dziewczyn. Ujęcie jest w pokoju, ale chyba już w innej epoce (mogę się mylić), w tle są głosy tamtych panów. Film nie ma związku z tamtym filmem.
CzyPokaż całość

Aleksander Jackiewicz „Scenariusze i filmy Ingmara Bergmana” (1963)

I

W ubiegłym roku ukazał się we Francji wybór scenariuszy Ingmara Bergmana pod ambitnym tytułem: Dzieła. Tom jest oznaczony jedną gwiazdką, co wskazywałoby, że stanowi część pierwszą większej całości, które może obejmie resztę scenariuszy reżysera lub także jego prozę i sztuki teatralne. Tymczasem jednak na tym tomie poprzestano.
Zawiera on teksty najwybitniejszych, a przynajmniej szczególnie charakterystycznych filmów Bergmana: Letniego snu, Wieczoru kuglarzy, Uśmiechu nocy, Siódmej pieczęci, Tam, gdzie rosną poziomki, Twarzy. Z wyjątkiem Letniego snu napisanego wspólnie z Herbertem Graveniusem (czego w wyborze nie zaznaczono), teksty wyszły w całości spod pióra Bergmana. Nie ma w nich ani jednej uwagi technicznej dotyczącej realizacji ekranowej, ani żadnej w tym kierunku sugestii. Mają charakter opowiadań-dramatów, ale połączeniu obu form jestPokaż całość

Aleksander Jackiewicz „Film w filmie” (1965)

Fotosy w filmie, filmy w filmie, fotosy i filmy, które oglądają bohaterowie, mnożą się w kinie dzisiejszym. Fotos na ekranie ma bardzo różny status. To przede wszystkim unieruchomienie ruchomej fotografii. Są już nawet filmy, które by można nazwać filmami fotosowymi. Na przykład Nieśmiertelna Robbe-Grilleta. Jakby złożona z samych pocztówek. Statyczne ujęcia Stambułu, Bosforu, ciągi statycznych kadrów z bohaterką. Nieśmiertelna ma charakter albumu, z którego wyciekło życie. Fotos w Zeszłego roku w Marienbadzie Resnais gra inną rolę. Niemal dokumentu. Nie było „zeszłego roku”, nie było wcześniejszego spotkania bohaterów, ich miłości, przyrzeczenia. Ale oto są fotografie z tamtego czasu. Więc może fotografia to także kłamstwo?
Albo Zaćmienie Antonioniego. Wielkie, egzotyczne fotografie, rozwieszone na ścianach. Obecność dalekich krajów niemal dotykalna. Papierowa obecność fotochemiczna.
Filmy w filmie. Obce ciało w organizmie dzieła. Czasem cytat z dzieła cudzego. W Ofelii Chabrola jest Hamlet Oliviera. Bohater ogląda przed kinem zdjęcia z innego filmu, z kabiny projekcyjnej słychać olivierowski dialog. Ten moment nasuwa bohaterowi przypuszczenie, że jego własny los jest losem Hamleta.
W Osiem i pół Fellini idzie dalej. Cytując próbne zdjęcia do filmu, który właśnie oglądamy, odsłania swoją kuchnię artystyczną. Pokazuje brzydotę i niezręczność tej kuchni zanim trafi się na właściwy ton dzieła, na właściwego aktora. Zanim dzieło zacznie żyć. Albo nie zacznie.Pokaż całość

Aleksander Jackiewicz „Film jako powieść naszego wieku” (1963)

I

1. Mówi się często, że film to swoista sztuka literacka. Mianuje się go nawet sztuką przyliteracką. Argumenty są następujące: a) dzieło filmowe powstaje na podstawie tekstu słownego — scenariusza i scenopisu; b) słowo odgrywa w dziele filmowym poważną rolę — dialog, monolog, narracja ustna towarzyszą obrazowi, słowo pisane na ekranie; c) film jest sztuką narracyjną — rozwija się w czasie; d) w dziele filmowym, jak w dziele literackim, występują postacie i przedmioty — odbicie realnego świata; e) ich losy układają się w fabuły i wątki fabularne; f) literatura kształtuje sztukę filmową poprzez adaptacje dzieł literackich, względnie inspiruje je pośrednio (sposoby narracji literackiej są chętnie podejmowane przez film); g) film wpływa na „filmowość” literatury współczesnej.
Mimo to film nie jest ani swoistą sztuką literacką, ani tym bardziej przyliteracką. Argumenty są następujące: a) scenariusz, nawet scenopis, nie jest warunkiem koniecznym do powstania dzieła filmowego; wartościowe realizacje filmowe, od początku istnienia kina, notują przeważnie odstępstwa dzieł ekranowych pd tekstów scenariuszy; od początku kina wiele wybitnych dzieł powstało bez scenariusza; w miarę rozwoju filmu ta praktyka — zwłaszcza ostatnio — wyraźnie się nasiliła; scenariusz, tekst językowy, hamuje dojrzewanie nowej sztuki, coraz wyraźniej staje się złem koniecznym (konieczny ze względu na obecny techniczno-produkcyjny, fabryczny proces powstawania filmu; w warunkach produkcji „chałupniczej” właśnie scenariusz ulega likwidacji lub jego rola jest bardzo ograniczona); b) słowo to element wtórny w filmie, zwłaszcza że występuje na ekranie przede wszystkim jako jedna z cech ludzkiego zachowania się, „gestów”, jako fizyczny składnik obrazu rzeczywistości; c) film jest sztuką wprawdzie narracyjną, ale rozwija się głównie w przestrzeni, czas jest tylko sposobem istnienia przestrzeni filmowej; d) literackość dzieła filmowego (ludzie, rzeczy, losy ludzi i rzeczy, fabuły) jest pozorna ze względu na odmienność tworzywa (o czym — dalej); e) adaptacje dzieł literackich — rzadko bywają słupami milowymi w rozwoju sztuki filmowej; częściej natomiast — odwrotnie — opóźniały i opóźniają jej rozwój.Pokaż całość

zapisałem się na drugi kierunek na filmoznawstwo na uj, jest tu ktoś z doświadczeniem stamtąd? xD
#krakow #uj #filmoznawstwo