Jesús Huerta De Soto – Pieniądz, kredyt bankowy i cykle koniunkturalne (719 stron, format pdf)

http://www.jesushuertadesoto.com/books_polish/dinero_polaco.pdf

"Według dr. Jörga Guido Hülsmanna jest to najważniejsza książka na temat pieniądza i bankowości od 1912 roku, czyli od wydania książki Misesa Theorie des Geldes und der Umlaufsmittel, która całkowicie zrewolucjonizowała podejście ekonomistów do tych zagadnień."

#
T.....r - Jesús Huerta De Soto – Pieniądz, kredyt bankowy i cykle koniunkturalne (719...

źródło: comment_uaNXZcDh8SBfPk1cRJFAdPzWVZQyaAwC.jpg

Pobierz
Jedyna prawilna definicja socjalizmu:

Socjalizm definiujemy jako każdy system instytucjonalnej agresji wobec wolności korzystania z funkcji przedsiębiorczej. Przez agresję albo nacisk rozumiemy każdą przemoc fizyczną, lub groźbę jej użycia, wobec działającego podmiotu, zastosowaną przez innego człowieka albo grupę ludzi. Wskutek tego nacisku podmiot, który w innej sytuacji bez przeszkód realizowałby swoje przedsiębiorcze działania, czuje się zmuszony do postępowania w inny sposób, niż gdyby działał swobodnie, i aby uniknąć zła, dostosowuje swoje zachowanie do celów osoby lub osób wywierających nacisk. Możemy tak zdefiniowaną agresję uważać po prostu za działanie antyhumanitarne, ponieważ uniemożliwia ono ludziom swobodne korzystanie z ich przedsiębiorczych zdolności. Inaczej mówiąc, zgodnie z definicją podaną w poprzednim rozdziale nie pozwala się podmiotowi dążyć do odkrytych przez niego celów i z użyciem takich środków, które zgodnie z jego wiedzą są najwłaściwsze do osiągnięcia tych celów, a także są dla niego dostępne. Agresja jest więc złem, ponieważ uniemożliwia człowiekowi działanie, które jest dla niego najbardziej odpowiednie, a które stanowi o istocie jego człowieczeństwa.



Istnieją dwa typy agresji: systematyczna, czyli instytucjonalna, i niesystematyczna, czyli nieinstytucjonalna. Ten drugi rodzaj nacisku, o rozproszonym, arbitralnym charakterze, jest trudno przewidzieć; mówimy o nim wtedy, gdy działający podmiot uważa że dość prawdopodobna jest sytuacja, iż w kontekście jakiegoś konkretnego działania zostanie poddany naciskowi przez osobę trzecią, która może posunąć się nawet do odebrania mu siłą rezultatów jego przedsiębiorczej kreatywności. Nieregularne akty agresji mogą być, w zależności od warunków, bardziej lub mniej szkodliwe dla przebiegu skoordynowanych procesów współpracy międzyludzkiej. Szkody znacznie większe, o ile to w ogóle możliwe, wywołuje agresja instytucjonalna albo systematyczna, stanowiąca istotę naszej definicji socjalizmu. Przymus instytucjonalny jest przewidywalny, powtarzalny, metodyczny i zorganizowany. Systematyczna agresja bardzo utrudnia, lub wręcz uniemożliwia, podejmowanie przedsiębiorczych działań oraz wypacza je we wszystkich obszarach społeczeństwa, w których ta agresja jest najbardziej efektywna; oprócz tego na obszarze poddanym agresji nie pojawiają się żadne z przeanalizowanych w poprzednim rozdziale efektów, charakterystycznych dla aktów przedsiębiorczości.
@Rifle: Popiera euro - ale nie koniecznie jest to dziwna kombinacja jak na liberała. Z tego co kojarzę wyznaje on następującą gradację:

waluty narodowe < waluty międzynarodowe < waluta oparta na kruszcu

Euro jest więc lepsze od np liry. Jego uzasadnienie jest takie, że na lirę łatwiej jest nałożyć podatek inflacyjny / spowodować jej deflację niż na euro.
  • Odpowiedz