Chińska kronika, zwana Późniejszą Księgą Han, opowiada jak miała przebiegać niefortunna audiencja, dwóch rzymskich dyplomatów u chińskiego cesarza Huang w 166 roku n.e. Tym samym posiadamy dowód na przybycie Rzymian do Chin.

Owidiusz, rzymski poeta, opisuje jak powinno wyglądać kobiece piękno: blada cera, różowe policzki, ciemne oczy oraz pozbawiona zapachów. Tak naprawdę Rzymianie nie byli pierwszymi, którzy zaczęli przykładać wagę do kobiecego piękna. Już Egipcjanie i Grecy stworzyli własne kanony piękna.

Król Sparty - Nabis - dążył do umocnienia pozycji Sparty na terenie Peloponezu. Dzięki skutecznej polityce i powiększonemu wojsku podporządkował sobie miasto Argos. Republika Rzymska wykorzystując podziały wśród miast greckich postanowiła zainterweniować.

Główni bohaterowie serialu „Rzym” – Tytus Pullo i Lucjusz Worenus są postaciami autentycznymi. Obaj byli centurionami rzymskimi w prawdopodobnie XI legionie Claudia, Kwintusa Cycerona, który walczył na terenach Galii pod koniec 54 roku p.n.e., w czasie buntu belgijskiego plemienia Eburonów.

Wojny markomańskie to seria wojen jakie toczyło Cesarstwo Rzymskie z plemionami germańskimi, które miały miejsce w latach 167-180 n.e. W trakcie kampanii doszło do tzw. "bitwy na zamarzniętym Dunaju", w której to wojska Marka Aureliusza pokonały Jazygów, a on sam przyjął przydomek "Sarmaticus".

W roku 79 n.e. doszło do potężnego wybuchu wulkanu Wezuwiusz, który "pogrzebał", a zarazem zachował zabytki w m.in. Stabie, Herkulanum czy Pompejach. wybuch Wezuwiusza zniszczył Pompeje i Herkulanum. Inna propozycja mówi o 24 październiku, jako dniu wybuchu.

Antyczni Rzymianie, w przeciwieństwie do współczesnych Amerykanów, nie uważali że obywatelstwo automatycznie uprawnia ich do posiadania broni ostrej. Dostrzegano, że taka swoboda prowadzić może do wielu niebezpieczeństw.

Do ostatniego większego antyrzymskiego powstania w Galii doszło za panowania Tyberiusza w 21 r. n. e., kiedy zadłużenie miejscowych arystokratów doprowadziło do wrzenia. Głównymi jego przywódcami byli dwaj nobile – Juliusz Florus z plemienia Trewerów i Juliusz Sakrowir z plemienia Eduów.

Stanowisko archeologiczne Masada było ostatnią fortecą żydowskich powstańców walczących z Rzymianami. Tragiczne wydarzenia, które wiążą się z buntownikami z Masady, stały się niejako ikoną żydowskiej kultury i symbolem walki narodu wybranego o wolność i honor z tymi, którzy chcieli je Żydom odebrać.

Gdy w 2010 podczas rutynowych badań poprzedzających budowę nowej drogi nr 2290 w Kyffhäuserland w Niemczech – natknięto się na pozostałości bliżej nieznanego obiektu budowlanego, nikt nie spodziewał się sensacji archeologiczno-historycznej jaką cztery lata później okazało się owe znalezisko.

Oblężenie Jerozolimy było kluczowym starciem wojny żydowskiej. Po długim oblężeniu Rzymianie zdobyli miasto. Wściekłość rzymskich żołnierzy była tak duża, że Tytus Flawiusz pozwolił na mordy i grabieże. Na początku zabijano każdego. Po pewnym czasie nieuzbrojonych mieszkańców brano do niewoli.

Bitwa w wąwozie Aoi Stena (198 p.n.e) jest starciem charakterystycznym dla wojen na hellenistycznym Wschodzie. Po pokonaniu Kartaginy Rzymianie od razu zwrócili oczy na hellenistyczny Wschód. Bezpośrednią przyczyną interwencji był apel ze strony Rodos i Pergamonu, obawiających się wpływów Macedonii.

Arminiusz był synem wodza germańskiego plemienia Cherusków. Mimo że wychował się jak Rzymianin, z czasem zbuntował się przeciwko swoim wychowawcom i zadał im jedną z największych porażek w historii Cesarstwa Rzymskiego - w lesie Teutoburskim. Dzięki temu zwycięstwu Germanie uniknęli podboju Rzymu.

W 455 r. n.e. Wandalowie pod wodzą Gejzeryka przystąpili do oblężenia Rzymu, byłej stolicy Imperium. Czy aby jednak potężne mury Rzymu zostały naprawdę zdobyte? A może rzecz nie w słabości murów lecz ludzi, którzy mieli je obsadzić jako obrońcy, czyli w samych Rzymianach. Jakie są fakty?

Roku 62 p.n.e. miał miejsce jeden z największych skandali obyczajowych republiki rzymskiej. Tajemnicze misteria na cześć Bona Dea, w których mogły uczestniczyć jedynie kobiety, zostały zakłócone przez Klodiusza Pulchera - rzymskiego senatora, który przebrany za kobietę starał się uwieść żonę Cezara.

Dynastia herodiańska, której twórcą i najwybitniejszym przedstawicielem był Herod Wielki, jest uznawana za jeden z najpotężniejszych rodów, które kiedykolwiek sprawowały władzę w królestwie klienckim Rzymu na Wschodzie. Postać Heroda jest postacią bardzo kontrowersyjną, która fascynuje badaczy.

W okresie trwania II wojny punickiej zaczęły rozwijać się u Rzymian nowego rodzaju wierzenia religijne. Jednym z typów owych wierzeń stał się kult żywych bohaterów, jakimi byli niewątpliwie wielcy wodzowie rzymscy. Wodzem godnym takiego miana stał się dla Rzymian Publiusz Korneliusz Scypion.

Boscoreale leżące na północ od Pompejów, pełniły rolę bogatych przemieści tego miasta, gdzie swoje wille budowała arystokracja. Właśnie w jednej z takich willi w 1895 odkryto unikatowe znalezisko składające się z ponad 1000 złotych przedmiotów oraz srebrnej zastawy której łączna waga wynosiła 30 kg!

Wojsko rzymskie mogło wykorzystywać tzw. nieśmiertelniki, co przeczy powszechnej opinii jakoby po raz pierwszy w historii użyto ich w czasie wojny secesyjnej. Nieśmiertelnik rzymski nazywać miano signaculum i każdy legionista otrzymywał taki po zwerbowaniu.

Począwszy od założenia państwa – miasta, ojciec rodziny dysponował szeroką, wręcz nieograniczoną władzą w odniesieniu do swojej rodziny - w jego rękach pozostawało w sensie dosłownym, życie potomstwa. Miał on prawo nie przyjąć do rodziny dziecka bez względu na jego płeć, nawet jeżeli było zdrowe.