Biała tęcza to zjawisko optyki atmosferycznej w postaci okrągłego, białego, świecącego łuku. Jest to specjalna forma tęczy spowodowana szczególnie drobnymi kroplami.
Łuk mgły powstaje, gdy słońce świeci na ścianę mgły, a światło jest odbijane przez krople o wielkości co najmniej 5 mikrometrów. W porównaniu do tęczy, pasmo mgły jest około dwa razy szersze, a padające białe światło nie jest załamywane na różne kolory. Łuk mgławicy zawsze znajduje się naprzeciwko Słońca. Jego promień wynosi do 42° i zmniejsza się wraz ze zmniejszaniem się rozmiaru kropli. Jeśli kropelki są mniejsze niż 5 mikrometrów, łuk mgławicowy nie jest już widoczny gołym okiem. Do obserwacji nadal konieczne jest, aby obserwator stał przed ścianą mgławicy ze słońcem za sobą, w przeciwnym razie światło jest już zbyt osłabione przez mgłę.
Łuk mgielny można często obserwować razem z widmem Brockenu i blaskiem.
Zasada powstawania opiera się z jednej strony, podobnie jak w przypadku tęczy, na załamaniu i odbiciu promieni świetlnych w kropelkach wody mgławicy. Ponieważ kropelki są mniejsze niż 50 mikrometrów, istotną rolę odgrywają również efekty dyfrakcji. Mały rozmiar kropli oznacza, że odbite promienie światła nakładają się na siebie w taki sposób, że łuk wydaje się biały.
Im mniejsze krople, tym słabiej widoczny jest łuk mgławicy. Od wielkości kropli około 5 mikrometrów światło staje się tak słabe, że nie można go już dostrzec.
Pogoda jutro - źródło
