Pomimo istnienia zasady domniemania autentyczności zagranicznych
dokumentów urzędowych, w praktyce wymagane jest ich poświadczanie.<br /><br />Poświadczanie odbywa się poprzez:<br /><br /> * Apostille –
jeżeli dokumenty pochodzą z państwa, które jest stroną konwencji
haskiej z 1961 r. o zniesieniu wymogu legalizacji zagranicznych
dokumentów urzędowych ( Dz. U. z 2005, Nr 112, poz. 938). Poświadczenie
takie można uzyskać w wyznaczonym do tego organie państwa, z którego
dokument pochodzi np. w Wielkiej Brytanii jest Foreign Office<br /><br /> lub<br /><br /> * Legalizację konsularną
– jeżeli dokument pochodzi z państwa, które nie jest stroną konwencji
haskiej z 1961 r. Legalizację uzyskuje się w urzędzie konsularnym RP na
terytorium państwa, z którego dokument pochodzi.
<p>Bezwzględnie zwolnione z legalizacji lub Apostille są dokumenty
pochodzące z państwa, związanego z Polską umową dwustronną lub
wielostronną, która przewiduje zwolnienie z legalizacji dokumentów
objętych zakresem przedmiotowym danej umowy.</p>
<p>WARTO WIEDZIEĆ<br />Dokumenty urzędowe sporządzone za
granicą powinny zostać przetłumaczone na język polski. Najczęściej
wymagane jest tłumaczenie dokonane przez polskiego tłumacza przysięgłego
bądź przez polskiego konsula, który posiada uprawnienia tłumacza
przysięgłego.<br />Niektóre akty prawne (np. rozporządzenia Ministra
Edukacji Narodowej dot. m.in. nostryfikacji świadectw i dyplomów)
zawierają szczegółowe przepisy regulujące kwestię tłumaczenia, wskazując
na jego konieczność.</p>
<p>W przypadkach, których nie reguluje prawo, tłumaczenie dokumentu może
zostać dokonane przez tłumacza, który nie jest tłumaczem przysięgłym w
rozumieniu polskich przepisów. W takiej sytuacji tłumaczenie może zostać
przygotowane przez tłumacza w państwie, z którego pochodzi dokument.</p>
WARTO WIEDZIEĆ
<p>Koszt tłumaczenia ponosi osoba zainteresowana, a nie organ, któremu przedkładany jest dokument.<br /><br />Źródło: powroty.gov.pl</p>