Jestem od jakiegoś czasu subskrybentem jednego z brytyjskich jutuberów, znanego jako The Mighty Jingles. Facet wrzuca filmiki o grach onlineowych (WoT, WoWs, Armored Warfare, itp.) i od czasu do czasu wplata w nie również wątki historyczne. Ostatnio wspominał o jakimś franko- kanadyjczyku, który był podobno kocurem pośród kocurów, istnym dzieckiem Chucka Norrisa i Rewolucji Październikowej. Postanowiłem poczytać co nieco o tym gościu, i... zdecydowałem (dość luźno) przetłumaczyć stronę z Wikipedii o panu Leo Majorze, bo o nim właśnie mowa.
Tl;dr na dole + kilka linek :)
Leo Major
Sierżant Leo Major – urodzony w 1921r., francuskojęzyczny żołnierz armii kanadyjskiej (zm. 12.10.2008r). Zwiadowca, snajper. Jeden z jedynie trzech żołnierzy w historii Wspólnoty Brytyjskiej odznaczonych Medalem Za Wyjątkowe Zasługi (DCM) za dokonania w dwóch różnych wojnach.
Początek
Przygoda Leo Majora zaczyna się w Normandii, w D-Day. Podczas misji zwiadowczej Major samodzielnie przejął niemieckiego Hanomaga (Sd.Kfz.251) przewożącego sprzęt łączności oraz książki kodowe. Jednak to nawet nie była rozgrzewka. Kilka dni później, Major natknął się na patrol SS. Wynik meczu Leo Major-SSmani można określić jako 0,5:4, ponieważ Kanadyjczyk zabił 4 Niemców, jednak jeden z nich zdążył zranić naszego bohatera granatem zapalającym przez co ten stracił całkowicie wzrok w jednym oku. Dla większości walczących takie zdarzenie oznaczałoby natychmiastowy koniec wojaczki. Jednak major odmówił ewakuacji do ojczyzny i zażądał dalszego udziału w walce, tłumacząc, iż do obsługi broni jedno oko wystarczy. Ponadto, kiedy założono mu opaskę, żartował że„teraz wygląda jak pirat”.
Holandia
Kolejnym dokonaniem kanadyjczyka było samodzielne wzięcie do niewoli 93 (dziewięćdziesięciu trzech) niemieckich żołnierzy. Major, będąc na zwiadzie w okolicach Scheldt zauważył 2 wrogich żołnierzy idących groblą. Pogoda była pod psem – lało i było zimno. Leo pomyślał - „To przez was jestem mokry i zziębnięty, teraz za to zapłacicie”. Pojmał jednego z Niemców, chcąc użyć go jako przynęty do pojmania drugiego. Coś jednak poszło nie tak, drugi żołnierz sięgnął po broń i przez to błyskawicznie padł trupem z ręki naszego bohatera. Następnie, Leo udał się na poszukiwanie dowódcy niemieckiego garnizonu – oczywiście go znajdując. Zmusił oficera do poddania się, a następnie resztę, zabijając trzech kolejnych Niemców. Kiedy SSmani przebywający w pobliskiej wiosce zauważyli kolumnę Niemców eskortowaną przez jednego kanadyjskiego żołnierza, otworzyli ogień raniąc kilku i zabijając 7 własnych „kameradów”. Oczywiście na Majorze zrobiło to niewielkie wrażenie i kontynuował eskortowanie jeńców do kanadyjskich pozycji. Za ten wyczyn miał być po raz pierwszy odznaczony orderem DCM, jednakże stwierdził, że generał Montgomery (który wręczał owe medale) jest na tyle niekompetentny, że od niego medalu nie przyjmie.
Pierwszy medal DCM
W lutym 1945 roku, Major pomagał kapelanowi przenosić zwłoki ze zniszczonego Tygrysa na Bren Carriera. Po załadunku, transporter ruszył w drogę powrotną, niestety po drodze najeżdżając na minę. Siedzący z tyłu Leo został wyrzucony wysoko w powietrze i lądując na plecach złamał kręgosłup w 3 miejscach, 4 żebra oraz obie kostki. Drugi raz w karierze oznajmiono Majorowi, że właśnie dobiegła ona końca. Po raz drugi również Major się z tym nie zgodził, oczywiście na swój specyficzny sposób. Po tygodniu rekonwalescencji uciekł ze szpitala, korzystając z przygodnej podwózki do Nijmegen, gdzie wcześniej poznał pewną holenderską rodzinę. Przebywał tam przez blisko miesiąc, po czym wrócił do swojej jednostki w marcu 1945 r.
W kwietniu 1945r. Pododdział Leo zbliżał się do miasta Zwolle, w którym Niemcy stawiali zacięty opór Aliantom. Dowódca poprosił swoich żołnierzy o 2 ochotników, którzy dokonaliby rozpoznania niemieckich pozycji oraz liczebności zanim artyleria rozpocznie ostrzał miasta. Jak nietrudno się domyślić, jednym z ochotników został Leo Major, drugim jego kolega – Willie Arsenault, z zawodu drwal. Aby pozostawić miasto w stanie nienaruszonym, 2 wojaków postanowiło podjąć próbę samodzielnego odbicia miasta (jak widać Arsenaultowi również fantazji nie brakowało) pomimo iż ich zadaniem było jedynie rozpoznanie i ewentualne nawiązanie kontaktu z holenderskim ruchem oporu. Niestety, około północy Arsenault poległ, gdy przypadkowo pozwolił wrogowi odkryć swoją pozycję. To bardzo zezłościło naszego bohatera – w rewanżu zabił on 2 niemców (pozostałych kilku uciekło), po czym postanowił... Tak. Kontynuować misję samodzielnie. Wszedł do miasta w okolicach Sassenport, natykając się na samochód sztabowy. Pojmał kierowcę, po czym obaj udali się do baru w którym jeden z niemieckich oficerów właśnie sączył drinka. Odkrywając, że oficer (pochodzący z Alzacji) zna francuski powiedział mu, że o 6 rano kanadyjska artyleria zamierza zacząć ostrzeliwać miasto co spowoduje wielkie straty zarówno wśród żołnierzy jak i cywilów. Ponadto jako znak dobrej woli, zwrócił oficerowi jego broń. Po pewnym czasie Major zaczął biegać po mieście, rzucać granatami na lewo i prawo, strzelać na oślep i robić tyle hałasu, że udało mu się skutecznie oszukać niemców, że to faktycznie kanadyjska armia rozpoczęła szturm na miasto. Podczas przeprowadzania tej dywersji w dalszym ciągu atakował i brał niewielkie (8-10 os.) grupki żołnierzy do niewoli, raz po raz wracając do miasta i odstawiając jeńców na pozycje kanadyjskich pododdziałów. „Obrócił” w ten sposób około 10 razy, w międzyczasie czterokrotnie włamując się do domów cywilów aby odpocząć. Następnie, Major natrafił na miejską kwaterę Gestapo, którą podpalił, oraz na kwaterę SS z ośmioma oficerami SS w środku. Czterech SSmanów zabił, pozostałych czterech uciekło. O 4:30 rano wyczerpany kanadyjczyk zauważył, że Niemcy wycofali się z Zwolle. Za swoje czyny, Leo Major został po raz pierwszy odznaczony orderem DCM.
Wojna w Korei
Po raz drugi, Major został odznaczony medalem DCM za zdobycie i utrzymywanie ważnego strategicznie Wzgórza 355. Pozycja ta była kontrolowana przez Trzecią Dywizję Piechoty USA w liczbie ok. 10 000 ludzi, kiedy Chińska 64 Armia rozpoczęła zmasowany ostrzał artyleryjski wzgórza. Po 2 dniach, Amerykanie zostali wypchnięci przez elementy 190 i 191 Dywizji Chińskiej. Amerykanie próbowali kontratakować, jednakże bez powodzenia. Ponadto, Chińczycy zajęli sąsiednie Wzgórze 227, niemalże okrążając siły amerykańskie. W obliczu trudnej sytuacji, aby „zmniejszyć nacisk na siebie” dowództwo postanowiło wykorzystać elitarny pododdział snajpersko-zwiadowczy dowodzony przez nikogo innego jak Leo Majora. Wyposażeni w Steny, Major i jego 18 ludzi podkradli się na zajmowane przez Chińczyków wzgórze. Na sygnał, żołnierze Leo otworzyli ogień powodując panikę wśród wojsk chińskich, które to nie mogły pojąć czemu ogień jest prowadzony z wewnątrz ich pozycji zamiast z zewnątrz. O godzinie 0:45, wzgórze znowu było w rękach amerykańskich. Jednakże Chińczycy (przypominam, ok. 14.000 ludzi) nie zamierzali odpuszczać tak łatwo – rozpoczęli kontratak. Dowództwo rozkazało Majorowi wycofać swój pododdział, jednakże jak nietrudno się domyśleć, spotkało się to ze stanowczą odmową kanadyjczyka. Przez 3 dni Leo wraz ze swoimi żołnierzami odpierali kolejne kontrataki chińczyków, do momentu przybycia odsieczy.
Tl;dr
Leo Major, sierżant armii kanadyjskiej:
- Przejął niemieckiego Hanomaga ze sprzętem łączności i tajnymi książkami kodowymi
- Po stracie oka odmówił ewakuacji, chciał dalej walczyć
- Samodzielnie wziął do niewoli 93 niemców
- Samodzielnie wyzwolił miasto Zwolle
- Dowodząc oddziałem 18 ludzi 3 dni bronił wzgórza przed 14 000 chińczyków
- Wcześniej z tym oddziałem tych samych chińczyków ze wzgórza wygonił :D
Linki:
Wiki:
https://en.wikipedia.org/wiki/L%C3%A9o_Major
Forum, gdzie wypowiada się osoba podająca się za syna sierżanta + bardziej ekspresyjna wersja życiorysu :
//www.ign.com/boards/threads/who-is-leo-major-hint-a-war-hero-from-canada.190496586/
Medal DCM:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Distinguished_Conduct_Medal
Komentarze (3)
najlepsze