Dokonała się dziejowa sprawiedliwość. Szlachetny maharadża, który w czasie wojny zaopiekował się ponad tysiącem polskich dzieci i na własny koszt pozwolił im przeżyć wojnę w Indiach, został wreszcie ( pośmiertnie) odznaczony i doceniony przez państwo polskie. Nie zapominajmy o przyjaciołach Polski!

Szanowni,uhonorujmy pamięć człowieka,który podczas II wojny światowej wziął pod opiekę ok.tysiąca polskich dzieci wysiedleńców do ZSRR. Indyjski monarcha i wielki przyjaciel Polski, jam saheb Digvijaysinhji, mimo swojego szlachetnego czynu nie został do dziś upamiętniony przez nasze państwo!