Wybaczcie chaotyczność terminów wydawania wpisów, ale aby stworzyć dobrą opowieść, muszę być w odpowiednim stanie. Na co dzień nie chcę wracać do przeszłości - myślenie o niej nie sprawia mi żadnej przyjemności, to jak patrzeć na coś, co już dawno przeminęło i wydaje się wyblakłe. Abym mógł to napisać, muszę mieć po pierwsze wolny czas, a po drugie być lekko porobionym kilkoma browarami. Dopiero wtedy jestem w stanie cofnąć się na tyle,Pokaż całość

W dzisiejszym odcinku opowiem o swoim największym koszmarze jakim było pójście do pierwszej pracy, ale żeby nie było przesadnie smutno, to na koniec mały dodatek bonusowy - momenty osiągnania największej życiowej satysfakcji po wyrwaniu się z tego bagna.

Miałem 20 lat, a staż pracy jaki odbyłem w życiu wynosił może z miesiąc, byłem z tego powodu gnębiony psychicznie przez domowników.. Moja pierwsza praca miała miejsce wkrótce po tym, jak z powodu jaraniaPokaż całość

Dzisiaj pomijam póki co chronologię zdarzeń. Opiszę po prostu jak w moim przypadku wyglądała fobia społeczna, jak wpłynęła na moje codzienne życie i co było w niej najbardziej deprymujące. Wołam te same osoby co pod poprzednim wpisem + te, które się zgłosiły. Jeśli ktoś nie chce żeby go wołać, to pisać w komentarzu.

Przede wszystkim - fobia społeczna =/= nieśmiałość. To są dwie różne rzeczy i niech wszyscy ekstrawertyczni pseudo-psychologowie z forPokaż całość

Kontynuacja wczorajszego wstępu, opiszę okres dorastania, szkoły średniej, początków zaawansowanej fobii społecznej i ogólnego #!$%@? życiowego, które w pewnym momencie doprowadziło mnie na skraj ostateczności, do depresji i nerwicy oraz poważnego rozważania nad popełnieniem samobójstwa.

Tak jak mówiłem, po podstawówce wpadłem w dość nieciekawe kręgi i wkręciłem się w jaranie jointów. Na początku wszystko było fajnie, ale z czasem stawałem się coraz bardziej zamknięty i antyspołeczny. Tutaj doszukuję się głównego źródła swojejPokaż całość