"Hell or High Water" to nie tylko historia o biedzie, przekazywanej jak niechciane dziedzictwo z pokolenia na pokolenie, o biedzie pojonej kolejnymi zaciąganymi kredytami. "Hell or High Water" to tęsknota za Dzikim Zachodem, gdzie wszystko było prostsze, gdyż było zdobywane gwałtem i rabunkiem. 8/10

Już dawno nie widziałem tyle wylewającego się z ekranu smutku, żalu i beznadziei. 70-cio letni Tommy Lee Jones wyreżyserował western będący przygnębiającym obrazem nieczułego, groźnego, a nawet wypalonego z ludzkich nadziei Dzikiego Zachodu.

Trashowe piekło. Wygląda jak dobrze strawione jadło, które wypadło z rozprutego brzucha (zresztą są tu podobne sceny). Film ma ogromną siłę niesioną przez szlachetny obraz kamery 16 mm. Niezależny, amatorski i jednocześnie twardy jak skała.

I to jest monster-movie! Nie z przyczajonym, niewidocznym potworem, którego prawdziwy wygląd raczej sobie wyobrażamy, niż widzimy. W japońskiej Godzilli twórcy chcieli wygarnąć każdej zachodniej godzillo-podobnej próbie: "Hej, tak wygląda prawdziwy Gojira (jap.), zobaczcie go sobie dokładnie".

Pierwsza część filmu z akcją osadzoną w Casablance w roku 1942 mogłaby być spokojnie oceniona jako bardzo dobra. Ten przepych, hollywoodzki blichtr i jakość sprawiły, że chciałem, by szpiegowskie potyczki w Afryce trwały jak najdłużej.

"Zwierzęta nocy" to manifest osoby okrutnie skrzywdzonej. To również opis bólu jaki przeżyła i co musiała zrobić, by z bólem sobie poradzić. To w końcu krzyk autora w kierunku osoby z dedykacji: “Patrz suko, co mi zrobiłaś. Żyj z tym!”.

Irvine Welsh ponownie zabiera nas do Edynburga lat 80., do epoki thatcherowskiej – wysokiego bezrobocia, kiepskich widoków na przyszłość...Pierwsze tango z Heleną, czyli prequel Trainspottingu.

Po sąsiedzku, bo we Frankfurcie nad Menem rozegrało się w 1984 roku istne kinematograficzne szaleństwo. Oto włoscy filmowcy na czele z reżyserem Franco Prosperim podjęli się wyzwania, gdzie ograniczeniem była tylko ich wyobraźnia...

Jesteśmy trochę zepsuci przez współczesne kino. Za każdym zakrętem wyczekujemy tajemnicy, nawet zagrożenia. A może jakiś mroczny detal z przeszłości bohatera? Jeżeli nie to, to może chociaż podróż? Rewolucja w życiu przedstawionych na ekranie postaci? Nic z tego.

Kto, jak nie Oliver Stone mógł zająć się fabularną wersją przypadku Edwarda Snowdena? Twórca, ze swoimi filmami o demaskatorskim charakterze, od lat stoi w kontrze do niektórych działań własnego rządu. Oliver Stone, liberał, nigdy jednak nie przekroczył pewnej granicy.

Przedpremierowa recenzja ostatniego filmu Andrzeja Wajdy prosto z tegorocznego Camerimage

21 (!!) teledysków w konkursie wideoklipów. Zobaczcie je wszystkie w jednym miejscu.

Damien Chazelle połączył w swoim najnowszym filmie "La La Land" miłość do muzyki, przede wszystkim jazzu (po raz kolejny po swoim "Whiplash" z 2014 roku), z miłością do kina. Pod płaszczykiem musicalu przedstawił opowieść o pragnieniach i marzeniach, które możesz spełnić poświęcając dlań wszystko.

Villeneuve poszedł tą samą ścieżką, co Christopher Nolan przy swoim świetnym "Interstellar". I jeżeli narzekaliście na wyprawę Coopera (Matthew McConaughey) w kosmos lub bardziej w głąb siebie, to odpuście sobie najnowszego Villeneuve’a. Ja przyjąłem obraz z namaszczeniem godnym dzieł największych.

Mogę odczytać film Macieja Pieprzycy tylko i wyłącznie w kategorii zmarnowanego (nad wyraz wielkiego) potencjału. Ten film nie dał mi nic z emocji, których szukam w kinie. Był jedynie doskonale zainscenizowanym miejscem zbrodni z czasów PRL.

Gibson połączył w filmie problem wiary i wojnę. Życie i śmierć. Postać Desmonda, który niczym Dawid walczy z wojenną machiną – Goliatem. I wygrywa na wszystkich frontach. Co najważniejsze, zyskuje szacunek widza najczęściej odnoszącego się do tematu wyznania co najmniej nonszalancko, czyli mnie.

Gangsterzy z yakuzy w "Outrage" przypominają niewzruszone posągi otoczone stalowymi kolorami swoich biur. Surowość zasad, odwołania do historii przestępczej grupy i pewien bezwzględny etos yakuzy mordercy to wyznacznik kolejnego bratania się Takeshiego Kitano z kinem gangsterskim.

Pomijając wady "Księgowego", to mamy tu przede wszystkim dobre tempo. Sceny akcji to Ben Affleck przeniesiony prosto z "Batmana" (długie posuwiste kopniaki i przeciągłe zamachy, jakby jeszcze nie ściągnął zbroi, którą pod wieczór zakłada Bruce Wayne).

Halloweenowa polecajka. Horror z niezapomnianym finałem, instruktażem "Jak oporządzić wielkiego gnoja będąc drobną dziewczyną"

Wiesz, musisz się tylko otworzyć, zrozumieć, włożyć pod język, zassać, przełknąć i leeecisz doktorze. Halucynogenna podróż kończy się, kiedy doktor wznosi błagalnie ręce w kierunku Starożytnej (guru) i szepcze "Ucz mnie..." (daj mi więcej)