Rozrywka w życiu starożytnych Rzymian odgrywała istotne znaczenie, a po dziś dzień w kulturze masowej widzimy nawiązania do krwawych rzymskich igrzysk. Popularne były naumachie ("batalie morskie"), wyścigi rydwanów, starcia gladiatorów. Nierzadko dochodziło nawet do starć między kibicami.

Latem 235 r. n.e. nowo-wybrany cesarz Maksymin Trak miał ponoć najechać Germanię z liczną i dobrze przygotowaną armią. Ślady archeologiczne dowodzić mogą, że armia rzymska rzeczywiście odważyła się jeszcze raz zapuścić daleko w głąb Germanii (ok. 250 km od Kolonii) i wziąć odwet za klęskę Warusa.

Od początków swego istnienia państwo rzymskie konsekwentnie poszerzało stan posiadania kosztem sąsiadów. Ziemie pokonanych przeciwników były rozdzielane między rzymskich i latyńskich farmerów. Wraz z opanowaniem Italii i przyłączeniem nowych prowincji charakter kolonizacji nowych ziem uległ zmianie.

Klimat jaki panował w antycznym Rzymie zmieniał się na przestrzeni dziejów. Np. w około V w. p.n.e. powietrze było wilgotniejsze i chłodniejsze niż obecnie. W czasie panowania Oktawiana Augusta (27 p.n.e. – 14 n.e.) klimat uległ ociepleniu, a w Północnej Afryce nastąpił czas suszy.

Medycyna w Rzymie nie była tak dobrze rozwinięta jak np. w Grecji. Początkowo zwykłych Rzymian leczyli członkowie ich rodziny. Zawód medyka nie cieszył się zbytnim szacunkiem, zdecydowanie brakowało zaufania do tej profesji. Pojawiły się stereotypy w społeczeństwie, które uchwycił m.in. Marcjalis.

Antyczni Rzymianie mając pod swoją kontrolą ogromne połacie ziemi z pewnością mieli na co dzień do czynienia z ludnością czarnoskórą. Jaki mieli jednak stosunek do niej? Czy moglibyśmy uznać Rzymian za rasistów czy może tolerowali ich odmienny kolor skóry?

Czy antyczny Rzym utrzymywał stosunki dyplomatyczne z państwem chińskim? Co się stało z pojmanymi rzymskimi legionistami po przegranej bitwie pod Karrami w 53 roku p.n.e.? Jaką rolę odgrywała Partia w relacjach rzymsko-chińskich?

Dla antycznych Rzymian bardzo dużą wartością było dobre imię i godność osobista. Była dla nich tak ważna, że słowo iniuria znacząca początkowo tylko zniewagę otrzymało nowe, rozszerzone brzmienie, jako bezprawie – czyli ogół zachowań wbrew prawu. Procesy o zniewagę w Rzymie były dość częste.

Pomysł przejęcia Egiptu i uczynienia go prowincją Republiki pojawił się w Rzymie jeszcze w II w p.n.e. Sprawa egipska na dobre wróciła "na forum" kilkadziesiąt lat później w latach 60-tych p.n.e.

Archeolodzy natrafili w Pompejach w ostatnim czasie na ciekawe znaleziska; wśród nich jest lada, na której serwowano szybkie posiłki, które w dzisiejszych czasach określilibyśmy jako "fast-food".

Septymia Zenobia była żoną króla Palmyry - Odenatusa, po śmierci którego w 267 roku n.e. starała się umocnić pozycję swojego małoletniego syna Waballata. Zenobia dzięki zręcznej polityce prowadziła ekspansję oraz posiadała pełnię władzy na wschodnich terenach Imperium Rzymskiego w poł. III w. n.e.

Lucjusz Sykcjusz Dentatus podczas czterdziestoletniej służby wojskowej wziął udział w stu dwudziestu bitwach, wygrał osiem lub dziewięć pojedynków, w których co ciekawe to wróg zawsze go wyzywał oraz zdobył łupy z trzydziestu czterech lub trzydziestu sześciu wojowników!

Jugurta był wnukiem Masynissy, władcy Numidii który pod koniec II wojny punickiej przeszedł na stronę Rzymu. Jugurta walczył po stronie Rzymian w Hiszpanii, dzięki czemu nawiązał ważne znajomości oraz poznał naturę Rzymian-ich podatność na przekupstwo. Dzięki temu istotnie opierał się wpływom Rzymu.

Na czele spisku na życie Juliusza Cezara stał Kasjusz i Brutus. Obaj byli związani z Pompejuszem i po przejęciu władzy przez Cezara wyrażali swoją niechęć. Spiskowcy liczyli, że zabicie dyktatora zostanie przyjęte z radością przez lud Rzymu. Śmierć Cezara doprowadziła także do kolejnej wojny domowej

W roku 196 p.n.e, podczas ogólnogreckich igrzysk na Istmie Korynckim, Flamininus ogłosił publicznie tzw. "wolność Hellenów", co wywołało wybuch powszechnego entuzjazmu wśród Greków. Fakty były takie, że Rzymianie wprowadzili Greków pod swoje panowanie.

Bitwa nad rzeką Alią, stoczona w 390 p.n.e., pomiędzy Rzymianami a Seonami (galijskie plemię), zakończyła się upokarzającą klęską wojsk rzymskich. W konsekwencji, kilka dni po bitwie Galowie zajęli Rzym, który doszczętnie splądrowali. Splądrowanie Rzymu zakorzeniło wśród Rzymian lęk przed Galami.

Juliusz Cezar przeszedł do historii jako zdobywca Galii oraz twórca nowego ustroju, który znalazł naśladowców w różnych epokach. Mało znane szerszemu ogółowi czytelników są jego działania militarne na wcześniejszych etapach kariery tzn. w okresie sprawowania urzędu propretora w Hiszpanii.

Akwileję Rzymianie założyli w 181 p.n.e., podczas walk z plemionami iliryjskimi. Akwileja szybko nabrała znaczenia gospodarczego – to w tym mieście miał swój koniec słynny szlak bursztynowy. W V wieku ludność Akwilei uszła z życiem przed gniewem Hunów, schroniła się na lagunie i założyła Wenecję.

Oprócz wielu wypraw lądowych Rzymianie podjęli się również kilku ekspedycji morskich w kierunkach południowych. Greccy uczeni nie zdawali sobie sprawy, że kontynent afrykański rozciąga się na południe od Libii, wierzyli, iż Libię opływa ocean.

Sfera prywatna i publiczna Rzymian przepełniona była wizerunkami męskiego przyrodzenia. Dowodem na to są zachowane dzieła sztuki, inskrypcje oraz napisy. Skąd takie zainteresowanie Rzymian fallusem?