Nic nie istnieje (czy to ma sens?)

Poniższy tekst napisałem ubiegłej nocy. Sam się dziwię, że to napisałem i szczerze mówiąc trochę bałem się to opublikować, stwierdziwszy, że zostanę tylko wyśmiany (...)

[Johnny_Revolta]

Całkiem niezłe (o ile sam to wymyśliłeś), ale spokojnie. Pójdziesz na studia (chyba), będziesz miał podstawy filozofii i dowiesz się, że już takie założenia były wałkowane.

[MacDada]

zakop: informacja nieprawdziwa

[adryjan]

nie wchodź więcej do ubikacji :)

[beteg]

@adryjan: Bo jej nie ma.... albo znajdziesz się w antyubikacji... .... .... ojej... mnie też bierze... ;)

[b.....k]

I nagle się okazuje, że na wykopie sami filozofowie siedzą ;)

[A.....4]

@b1ackjack: Tylko czekać jak zlecą się ścisłowcy i zaczną narzekać, że tylu filozofów a rowów to nie ma komu kopać ;P

[v.....t]

@AltF4: Ścisłowiec może być filozofem, ma nawet ku temu predyspozycje. Było paru takich smutnych panów z Grecji...

[ikkiz]

błędne założenie, że wszystko musi mieć przeciwieństwo i wychodzą głupoty

[breeder]

Istnienie i jego brak są pomysłami i jako takie nie oddają sedna rzeczywistości. Są pewnymi skrajnościami, uproszczeniami. Jeśli zaś chodzi o istnienie "niczego", to oczywiście "nic" nie istnieje z definicji, bo już samo stwierdzenie braku odnosi się do czegoś co było i już tego nie ma. Figli nie płata tu rzeczywistość, tylko używane przez nas konstrukcje językowe w stylu "nie ma nic" (oznaczające "nie jest coś", czyli abstrakt "nie-coś").

Przy okazji tematu

[Bartholomew]

"Nic" istnieje tak samo jak istnieje "0" w matematyce. Przyjmujemy istnienie absolutnie pustej przestrzeni (choć nie mamy co do tego pewności) np. po za horyzontem zdarzeń (czyli tam, gdzie nie dotarło jeszcze nic co powstało po wielkim wybuchu - łącznie z promieniowaniem). To że nie da się zaobserwować "nicości" nie przeszkadza aby można było przyjąć jej istnienia.

"Żaden obiekt nie może istnieć bez swojego przeciwieństwa".

Co to za bajki?

[Vacant]

Hmm... w umyśle jest piękne to, że rzeczy materialne jak i niematerialne umiemy sobie wyobrazić powiedzmy słowami, ale nie wzrokiem. Życie można uznać za to Twoje "coś". Szczerze mówiąc nikt chyba nie wie dlaczego żyjemy. Niby składa się na to kilka jakichś aspektów, ale skąd one się wzięły? Jednak każdy wie, że żyje. Życie możesz doświadczyć (chyba, bo nie wnikam w to czym ono tak naprawdę jest) więc jak już mówiłam jest

[Kissblade]

Ogólnie wszystko się zgadza poza założeniem, że wszystko potrzebuje swojego przeciwieństwa. Część rzeczywiście potrzebuje, jeśli chcesz to wartościować; szczególnie dla obiektów które są w stanie znajdować się na kontiuum. Tymczasem niezbyt wyobrażam sobie sytuację, aby można było "istnieć trochę".

Drugim błędem w twoim rozumowaniu jest przyjęcie dogmatu, że "istnienienie" = "coś", a nie widzę takiego uzasadnienia. To, że coś jest niewyobrażalne i niepoznawalne (jak "nic"), nie oznacza jeszcze, że nie istnieje. To

[d.....x]

@Kissblade: tomy napisano na temat czasownika "być". Można się zgodzić, można nie zgodzić, można założyć, że Bóg istnieje, nawet mimo, że nie istnieje, ponieważ ludzie sobie go wyobrażają

[Chudy_]

No po prostu nie wierzę. Jakieś kilka dni temu myślałem dokładnie o tym samym i chciałem skrobnąć taki tekst. Że nie można mówić:

- Co robisz?

- Nic.

Bo

[d.....x]

@Chudy_: współczesna filozofia zaczyna od definicji pojęć.

Tak więc najpierw należy określić co to jest nic, co to znaczy istnieje. Dopiero potem można sobie gdybać.