George Orwell: W hołdzie Katalonii

Tekst dla prawicowców, którzy Orwellem #!$%@?ą na lewo i prawo, nie mając pojęcia, co pisał o hiszpańskiej wojnie domowej. Warto jego książkę przeczytać.

[Stepanakert]

Rzuca się w oczy zachwyt Orwella nad równością wszystkich ludzi. Kelnerzy i nadzorcy sklepowi patrzyli ci prosto w twarz i traktowali cię jak równego sobie. Służalcze, a nawet grzecznościowe formy zwracania się do rozmówców na jakiś czas zanikły. Nikt nie mówił 'Sentilde' ani 'Don', ani nawet 'Usted'; każdy zwracał się do każdego 'towarzyszu' albo 'ty', i mówił 'Salud!' zamiast 'Buenos dias'… Przede wszystkim, istniała wiara w rewolucję i przyszłość, uczucie nagłego wyłonienia

[JaLonek]

Sprawa wyglądała naprawdę ciekawie, gdyż to, co w Polsce zwykło się uważać za skrajna lewicę, czyli stalinowscy komuniści, znajdowali się na skrajnej prawicy, z kolei anarchiści zajmowali tradycyjnie lewicowe pozycje.

Właśnie to najbardziej zwróciło moją uwagę w Hiszpanii. Komunizm przybrał tu całkiem inną formę. Prawdziwi komuniści hiszpańscy plują na stalinistów nie szczędząc też przekleństw.

[benzenhauer]

Ale 90% #!$%@?ących wie, że był na tej wojnie po stronie rewolucjonistów a w przerwach przesiadywał w kafejkach i - jak większość mu współczesnych intelektualistów - snuł marzenia o raju dla robotników.

Prawicowcy #!$%@?ą nim dlatego, że - w przeciwieństwie do paryskiej wazeliniarskiej bohemy - w rezultacie tej wojny zorientował się czym komunizm jest naprawdę.

Zwrot w jego życiu nastąpił właśnie w roku, w którym wydano tą książkę; w tym samym roku

[nie_tak_szybko]

@benzenhauer:

Gustaw Herling-Grudziński:

"Konflikt pro- i anty-sowieckich tendencji w ruchu socjalistycznym, wzbierający od lat, zagnojony inwektywami i insynuacjami, zafałszowany przez komunistów nieustannym odwoływaniem się w złej wierze do „wspólnego frontu w obliczu wspólnego wroga”, znalazł w Orwellu czyste zwierciadło sumienia rewolucjonisty tradycyjnego. Cyril Connolly powiedział o nim kiedyś: „Orwell był między nami jedynym prawdziwym rewolucjonistą”. W cytowanym już wspomnieniu Symonsa czytamy: „Orwell pozostał do ostatniego dnia swego życia socjalistą wolnościowym” –