13c. Esaias Reusner był, podobnie jak Mozart, cudownym dzieckiem wożonym przez swojego ojca na recitale. Ojciec, również lutnista, niechybnie nauczył go grać na lutni, jednak nie mógł wpoić mu stylu, którym później młody Ezjasz się posługiwał, gdyż przed nim nikt na ziemiach Śląska go nie znał i jest on prawdziwym prekursorem wyprzedzającym innych niemieckich lutnistów o dziesięciolecia. Musiał mieć jakiegoś francuskiego nauczyciela i sądząc po efektach musiał być to ktoś znaczący (możePokaż całość

13b. Esaias Reusner Młodszy w 1667 roku wydaje w Brzegu (tym koło Wrocławia) swój pierwszy zbiór utworów lutniowych pod tytułem Delitiæ Testudinis, co z neo-łaciny można tłumaczyć jako "lutniowe rozkosze". W późniejszych latach zbiór doczekał się kilku wydań; ostatniego, pośmiertnego, w Lipsku w 1697 pod niemieckim tytułem Erfreuliche Lautenlust (co znaczy mniej więcej tyle samo). Tytuł może być jednak trochę mylący, bo miłych rozkoszy z obcowania z nim za bardzo niePokaż całość

13. Esaias Reusner Młodszy (29 kwietnia 1636 Lwówku Śląskim - 1 maja 1679 Berlin)
Przed nami trzynasty, świąteczny tydzień tagu #rokzlutniabarokowa, w którym postanowiłem przedstawić postać Ezjasza (Esaiasa) Reusnera młodszego, pierwszego, (ale nie jedynego) Ślązaka na naszej liście, gdyż Ezjasz urodził się w Lwówku Śląskim, a pracował m.in. w Brzegu i we Wrocławiu.
Postanowiłem wspomnieć o Reusnerze właśnie w Wielkanoc, gdyż pochodził on z ewangelickiego kręgu kulturowego i wPokaż całość

12. Thomas Mace (1612 lub 1613 – c. 1706)
W dwunastym tygodniu tagu #rokzlutniabarokowa pozostajemy w Anglii oraz przy lutni 12-chórowej za sprawą postaci lutnisty, wiolinisty, śpiewaka i teoretyka muzyki Thomasa Mace’a. W 1676 wydaje swoje opus magnum Musick's Monument, którego największy rozdział poświęcony jest lutni i zawiera wiele praktycznych wskazówek odnośnie oporządzania instrumentu, jak i techniki gry, a wszystko opisane bardzo kwiecistym stylem XVII-wiecznej angielszczyzny. Publikacja traktuje sztukę lutniPokaż całość

11. Jacques Gaultier (c.1600- przed 1660)
Dziesięć tygodni tagu #rokzlutniabarokowa za nami, pora na jedenasty w którym niespodzianka - kolejny Gaultier. Tym razem czarna owca - Jacques Gaultier, znany ze swojego porywczego charakteru i pierwszy kompozytor na lutnię barokową, którego wizerunek przetrwał do naszych czasów. W roku 1617 zabił w pojedynku rywala i zbiegł z Francji (do której już nie wraca) do Wielkiej Brytanii. Tam zrobił karierę na dworze, ale niePokaż całość

10. Jean Mercure (c.1600-1660)
To już dziesiąty tydzień tagu #rokzlutniabarokowa, którego bohaterem jest kolejny kompozytor lutni barokowej - Jean Mercure. Jak niektórzy kompozytorzy są popularni, a inni nie, to Jean należy do tej drugiej grupy i jest z nim taki problem, że bardzo trudno znaleźć o nim jakieś informacje. Do 1642 działa w Anglii na dworze Karola I, po czym wraca do Paryża. Zachowało się po nim kilkadziesiąt utworów, jednak jakPokaż całość

9. Ennemond ‘le Vieux’ Gaultier (c. 1575 – 11.12.1651)
W dziewiątym tygodniu tagu #rokzlutniabarokowa wracamy do Francji i to z przytupem, bo do samego Ennemonda Gaultier. Jest to drugi Gaultier na naszej liście (po Pierze) i był zwany Gaultier de Lyon (gdyż na początku kariery działał w Lyonie) lub le Vieux Gaultier dla odróżnienia od jego młodszego kuzyna Denisa.
Około 1600 roku trafia na służbę u Marii Medycejskiej z którąPokaż całość

8. Johannes Hieronymus Kapsberger (c.1580–1651)
W tym tygodniu dalej jesteśmy we Włoszech, ale będzie multikulturowo, bo bohaterem ósmego tygodnia tagu #rokzlutniabarokowa jest rówieśnik Castaldiego Johannes Hieronymus Kapsberger, a znany częściej jako Giovanni Girolamo, gdyż mimo, że był z pochodzenia Niemcem (jego ojciec był oficerem Monarchii Habsburgskiej, który osiadł w Wenecji), to działał we Włoszech. Girolamo po 1605 roku pojawia się w Rzymie i rozkręca zawrotną karierę wirtuoza lutni i chitarrony (włoskiejPokaż całość

7. Bellerofonte Castaldi (1580–1649)
Przez pierwsze sześć tygodni tagu #rokzlutniabarokowa koncentrowaliśmy się na fenomenie
accords nouveau u zarania baroku i zakończyliśmy ten etap wraz z omówieniem antologii Pierre’a Ballarda. W ramach odskoczni od pełniącej dominującą rolę muzyki francuskiej chciałbym zasygnalizować, że lutnia w baroku była obecna także poza granicami Francji. Drugim liczącym się we wczesnym baroku ośrodkiem były Włochy. Dlatego też pod numerem siódmym na mojej liście ląduje włoski poeta, kompozytor iPokaż całość

6. Pierre Dubut
Szósty tydzień tagu #rokzlutniabarokowa poświęcam Pierre’owi Dubut. A właściwie dwóm osobom o tym mianie, a są to Pierre Dubut le père (ojciec) (około 1610-1681) oraz Pierre Dubut le fils (syn), lub le jeune (młodszy) (po 1642 - ok. 1700). Zyskali oni wśród współczesnych status wirtuozów lutni i wielką popularność (w bazie danych utworów na lutnię barokową jest około 300 utworów przypisywanych któremuś z nich, jednak często trudno o jednoznacznąPokaż całość

5. François Dufault
W piątym tygodniu tagu #rokzlutniabarokowa chciałbym przedstawić jednego z czołowych kompozytorów lutni francuskiej, za którego uważam François Dufault (ok. 1600 - ok. 1670). Określając kolejność kompozytorów miałem kłopot z umiejscowieniem Dufault, gdyż metrykalnie jest relatywnie późnym kompozytorem jak na te miejsce na liście oraz jego popularność sięga głęboko w XVII a nawet XVIII wiek jednak zdecydowałem się na wymienienie go zaraz po Bouvierze, gdyż jego utworu występują wPokaż całość

4. Nicolas Bouvier - Suita g-moll i d-moll
Czwarty tydzień tagu #rokzlutniabarokowa, to tydzień Nicolasa Bouviera. Jest to najbardziej paradoksalna postać, gdyż jest to najszerzej reprezentowany kompozytor w antologiach Pierre’a Ballarda (w zbiorze z 1631 roku jest jego dwadzieścia utworów, a z 1638 dziewięć), ale poza tymi 29 utworami, które są oznaką, że był w tamtym okresie bardzo cenionym kompozytorem, nie zachowały się o nim do naszych czasów żadne informacje.
AntologiaPokaż całość

3. Pierre Gaultier - Suita f-moll i Chacone C-Dur
Trzeci tydzień życia tagu #rokzlutniabarokowa poświęcamy Pierre’owi Gaultier (1599 – po 1638). Nazwisko Gaultier (Gautier, Gaulthier) jest dość szeroko reprezentowane w piśmiennictwie lutniowym i ten szczególny Gaultier zyskał przydomki Gaultier Orléanois i Gaultier de Rome ze względu na fakt, że pochodził z Orleanu i osiadł w Rzymie. Był aktywny w Rzymie w latach 1630-tych. Bardzo mało wiadomo o jego życiu. Identyfikuje się goPokaż całość

2. René Mesangeau - Prelude i Allemande

Drugi tydzień tagu #rokzlutniabarokowa poświęcamy panu [René Mesangeau]( https://en.wikipedia.org/wiki/Ren%C3%A9_Mesangeau) (fl. 1567–1638), gdyż można uznać go jako człowieka o największym wkładzie w stylistyczną tranzycję z renesansu do baroku. W swoim dorobku ma wiele utworów pisanych w vieil ton, ale przeważają utwory w accords nouveaux i pokaźny procent utworów w antologii roku 1631 to jego kompozycje.

W załączonym filmie mamy okazję zobaczyć pierwszy rodzaj lutni barokowejPokaż całość

1. Robert Ballard - Entrée de luth

Jak na Nowy Rok przystało lecimy z nowym postanowieniem i nową listą pod tagiem #rokzlutniabarokowa

We wpisie o panu Antoine Francisque pisałem, że jego publikacja Le Trésor d’Orphée pociągnęła za sobą dalsze zmiany, o których wspomnę tutaj.

Wydawcą zbioru muzycznego Francisque’a był Pierre Ballard. Głównie specjalizował się w wydawaniu zbiorów Air de cour, ale nie stronił od eksperymentów, bo w 1623 roku (cóż, wtedyPokaż całość