X-34 był demonstratorem technologi, latającym laboratorium dla technologi oraz operacji mających mieć zastosowanie dla przyszłych tanich pojazdów kosmicznych wielokrotnego użytku. Celem było obniżenie kosztów startu z 22 000 $ do 2 200 $ za kilogram. 28 sierpnia 1996 roku NASA podpisała kontrakt z Orbital Sciences Corp. na design i wdrożenie X-34 oraz trzy maszyny testowe.
X-34 był długi na 17,77 m. Rozpiętość skrzydeł wynosiła 8,44 metra, a wysokość - 3,5m. Został zaprojektowany do startów w powietrzu przy użyciu samolotu L-1011, komercyjnego samolotu pasażerskiego zmodyfikowanego wcześniej dla innego pojazdu, Pegasusa.
X-34 miał być odczepiany od I-1011, po czym miał odpalać silnik oraz lecieć zaprogramowanym już kursem. Potem rolę przejmował autopilot który kierował pojazd ku normalnemu lotnisku.
X-34 był długi na 17,77 m. Rozpiętość skrzydeł wynosiła 8,44 metra, a wysokość - 3,5m. Został zaprojektowany do startów w powietrzu przy użyciu samolotu L-1011, komercyjnego samolotu pasażerskiego zmodyfikowanego wcześniej dla innego pojazdu, Pegasusa.
X-34 miał być odczepiany od I-1011, po czym miał odpalać silnik oraz lecieć zaprogramowanym już kursem. Potem rolę przejmował autopilot który kierował pojazd ku normalnemu lotnisku.
X-34
źródło: comment_djl1T9pYIYm6SLxm5Mmlozs5r2bAJnkE.jpg
Pobierz