Miałam podobną sytuację, z tą różnicą, że ja jechałam po ścieżce rowerowej (takiej wąskiej, przy samej ulicy, jednokierunkowej). Starszy facet jadący autem mnie wyprzedził, zaparkował na końcu ścieżki, wyszedł z auta i idąc w moim kierunku krzyczał "szm*to wypi*rd*l*j na ścieżkę" - potulnie zjechałam na trawnik i resztę drogi do świateł przejechałam po chodniku. :)

Inna sytuacja - jadę ścieżką, z naprzeciwka idzie skąpo ubrana pani z papierosem i otwartym piwem w ręku, co jakiś czas pociąga z butelki, idzie oczywiście po ścieżce rowerowej, jej fagas zaraz obok chodnikiem, chyba trochę bardziej trzeźwy, bo mówi "uważaj rower", ale babka na to wchodzi mi pod koła (szła po prawej stronie ścieżki, ja widząc ją zjechałam do lewej krawędzi) i mówi "to rower ma na mnie uważać". :)

Inna sytuacja – bardzo niebezpieczna. Ścieżki rowerowe wyznaczone na ulicy bardzo często przecinają linię wyznaczającą przystanek autobusowy, a autobusy nie widzą rowerzysty w lusterkach, albo nie chcą widzieć. Ile razy miałam sytuację, że autobus wyprzedzając mnie jednocześnie zajeżdżał mi drogę i spychał na chodnik. Niestety przy wysokim krawężniku nie ma możliwości zjechania, trzeba zeskoczyć i wprowadzić rower na chodnik.
Ile razu auta wyprzedzały mnie na gazetę z dużo większą prędkością niż jest dozwolona - nie zliczę. Ile razy wymuszono na mnie pierwszeństwo, czy to na skrzyżowaniu, czy na rondzie. Ile razy auto hamowało za mną z piskiem opon, bo się zatrzymałam na czerwonym, a oni chcieli jeszcze przejechać. Ile razy mnie nie zauważono, gdy przejeżdżałam na przejeździe dla rowerów gdy auto miało warunkowo zielone, a ja zielone.Pokaż całość