@tomek7322: 1. Na początku tak, później stopniowo to znikało. Coś jakby palacz po kilku godzinach mógł sobie zapalić - przyjemność średnia, ale czuje ulgę. 2. Zdarzało się. Miałam naprawdę debilne pomysły, więc nie każdy się na to pisał.
@kolorofon: Wiata na wózki pod supermarketem w czasie godzin otwarcia, wszelkiego rodzaju przymierzalnie, toalety, samochody itd. Kończyło się to kilkakrotnie dość nieprzyjemnie(policja, ochrona). 2.Pochodzę z rodziny konserwatywnej. Nie byłam może tłuczona bez powodu, ale p-----c się zdarzała. Jako najlepsza metoda wychowawcza. Patrząc z perspektywy czasu, było tego za dużo.
@quattrofan: Na początku terapii - każdego dnia. Kiedy zaczęłam się leczyć, zdałam sobie sprawę z tego co robiłam wpadłam w depresję, nie wychodziłam z domu, z pracy odeszłam. Bardzo dużo nad tym pracuję, jest lepiej, ale wstyd będzie zawsze. Btw to AMA też było pośrednim pomysłem mojego terapeuty który uznał że rozmowa o tym dobrze mi zrobi, pozwoli się z tym jaka jestem oswoić. A ze zrozumiałych względów niewiele jest
@GordonL: Dużo tego było. Ogólnie s--s i ujawnienie tego jaka jestem przed ludźmi których znałam, w jakiś sposób byli z mojego otoczenia. Kilkakrotnie zostałam potraktowana jako p---------a i to spowodowało że największą odraze do siebie poczułam. Tak to już było, za darmo nie miałam problemu, ale kiedy pojawiały się pieniądze to już raziło.
@Saper86: Póki co - tak. Jestem z tego bardzo dumna. A co do drugiego pytania to trzeba zdać sobie sprawę że o Twoje potrzeby zdecydowanie lepiej zadba osoba która Cie zna, której na Tobie zależy i chce żeby Tobie też było dobrze a nie nawet cała armia nieznajomych którzy po początkowym szoku chcą tylko zrobić co mają do zrobienia i uciec.
@Kszyh: Taką na skraju? Nie musisz. Wystarczy że jesteś przynajmniej częsciowo pełnosprawny i jeśli będzie w Twoim otoczeniu to sam to stwierdzisz. Przesadzam trochę, ale nie tak bardzo. Jeśli kobieta jest nimfomanką i przykładowo jesteś z nią na chociaż minimalnej osobności to raczej ona sprowokuje kontakt. Nie będzie przebierać.
@alkoholik000: I tu jest właśnie ten problem. Od seksu nie możemy się powstrzymywać bo to się finalnie skończy źle. Ale musimy nasze żądze inaczej kierunkować i hamować do pewnego stopnia.
@Ponczo88: Zależy na jakim etapie. Pod koniec brak orgazmu doprowadzał mnie do furii a jednocześnie nie było na niego szans w przypadku tak marnego seksu z byle kim.
@Saper86: To trochę skomplikowane. Z jednej strony moje potrzeby bardzo się wahają i czasami hamować się po prostu muszę bo gdyby nie to całkowicie dezorganizowałoby to i życie i terapię, ale z drugiej strony mam kategorycznie zabronione tłumienie jakichkolwiek odczuć i emocji. Podstawą jest dobra rozmowa, ale w razie potrzeby zawsze mogę prosić o wsparcie farmakologiczne.
@lewoprawo: Mój obecny partner o tym wie, ale bez szczegółów. 2. To akurat mało miłe, ale rodzina jeśli coś wie to tylko tyle że córka/wnuczka, bratanica/siostrzenica jest puszczalska. O tym że jest chora nie mają pojęcia. 3. Zaczełam rozumieć że coś trzeba zmienić jak miałam jakieś 25 lat, ale zanim zdecydowałam się na terapię to trochę mineło. 4. Zdecydowanie się wstydzę.
2. Zdarzało się. Miałam naprawdę debilne pomysły, więc nie każdy się na to pisał.
2.Pochodzę z rodziny konserwatywnej. Nie byłam może tłuczona bez powodu, ale p-----c się zdarzała. Jako najlepsza metoda wychowawcza. Patrząc z perspektywy czasu, było tego za dużo.
2. To akurat mało miłe, ale rodzina jeśli coś wie to tylko tyle że córka/wnuczka, bratanica/siostrzenica jest puszczalska. O tym że jest chora nie mają pojęcia.
3. Zaczełam rozumieć że coś trzeba zmienić jak miałam jakieś 25 lat, ale zanim zdecydowałam się na terapię to trochę mineło.
4. Zdecydowanie się wstydzę.