Kitano stworzył niemalże arcydzieło. Wciągające, z wielkim sercem, z przepiękną muzyką Joe Hisaishiego kino stało się dla mnie ścisłą czołówką w dorobku reżysera. Nawet w najbardziej skamieniałym sercu członka Yakuzy można rozpalić nostalgię za dzieciństwem. Oglądajcie i bądźcie lepsi.