226/300
#x300leonidas #codziennyleonidas #senekanadzis

#senekanadzis

"Człowiek szczęśliwy jest zadowolony ze swoich czasów, jakiekolwiek by one były, i przychylny swojej kondycji. Szczęśliwy jest, komu rozum każe doceniać wszelkie warunki egzystencji."

#senekanadzis #filozofia #stoicyzm

".....Unikajcie wszystkiego, co się podoba pospólstwu, wszystkiego, co zsyła przypadek. Odnoście się podejrzliwie i z lękiem do każdego daru losu: zarówno dzikie zwierzę jak i ryby wciąga się w pułapkę łudząc je jakąś przynętą. Uważacie te rzeczy za dary Losu? Wszak są to paści! Ktokolwiek z was będzie pragnął prowadzić bezpieczne życie, niechaj się wystrzega, jak tylko potrafi, tych lepkich dobrodziejstw, które nas,Pokaż całość

Już od dwóch lat @bliss nic nie wrzucił, myślę że nie obrazi się jak odświeżę tag :)
Nikt nie popełnia wykroczeń, które by dotyczyły tylko jego: udziela swojej głupoty najbliższym i od nich nawzajem ją otrzymuje. W poszczególnych osobach znajdujemy wady narodowe, dlatego że tym osobom udzielił ich dany naród. Kto psuje drugiego, również i sam staje się gorszy. Naprzód nauczył się czegoś złego, potem nauczył kogoś, a wynikiem jest owaPokaż całość

20. Praktykowanie swoich postanowień

Podjęcie życia według filozofii wiąże się z nie z słowami ani pismem, ale z statecznością ducha, potwierdzeniem słów uczynkami. Trzeba być także jednolitym w postępowaniu. Mędrzec we wszystkich okolicznościach ma jednakie i równe usposobienie. Jest to trudne, ale mędrzec nie musi iść zawsze tym samy krokiem; wystarczy, że będzie szedł tą samą drogą.

Przyglądnij się sobie, czy nie zachodzi w twoim życiu niezgodność. Niektórzy są dla siebie szczodrzy, a dla innych skąpi. Lub też jadają oszczędnie, a budują dom zbytkownie. Takie sprzeczności są oznaką chwiejnego umysłu, nie idącego jeszcze swoją drogą. Powód występowania tego zjawiska: ludzie nie planują z góry co chcą czynić. Jeśli nawet postanawiają coś, nie trwają przy tym. Nikt nie ustala na przód, czy rzecz, którą chcemy jest dobra. Osąd zmienia się codziennie. Trzymać się zatem należy wybranej drogi, a być może wzniesiesz się do szczytu.

NiePokaż całość

19. O odejściu na emeryturę

Dość wiele już przetrwoniliśmy czasu. Pora spakować się, i wyruszyć; całe życie będąc na burzliwym morzu osiąść wreszcie w porcie. Wtedy, gdy usuniesz się do życia prywatnego, nie zabiegaj tym samym o rozgłos tego czynu. Nie trzeba się tym chełpić, ale też nie ukrywać. Życie prywatne nie ma wpadać zbyt silnie w oczy, ale ma być widoczne.

Trzeba zastanowić się, czy możesz porzucić siebie samego, czy jedynie rzeczy, które posiadasz. W tym drugim przypadku człowiekowi nie jest dane wywyższenie przez los, starzeje się tak samo jak każdy inny. Nigdy nie można skończyć pożądać. Jedno zaspokojenie rodzi kolejne żądze. Skazani jesteśmy na życie, które nie jest w stanie zakończyć tego nieskończonego pasma udręk i niewoli.

WPokaż całość

18. Święto i post

Czy w święto, kiedy wszyscy naokoło radują i przywdziewają odświętne stroje należy postąpić tak samo jak motłoch, czy akurat w te dni powstrzymać się od uciech? Najlepiej ani tak, ani tak. Dowodem stateczności człowieka jest to, że do tych wciągających do rozpusty uciech sam nie idzie, ani nie daje się prowadzić. Mimo że o wiele mężniej jest być trzeźwym wśród pijanego, wiwatującego tłumu, to bardziej warto nie wyróżniać się, a zarazem nie mieszać się z tłumem; spełniać to samo - ale innym sposobem. Wszak można dzień świąteczny spędzić bez rozwiązłej swawoli.

Warto wyznaczyć sobie kilka dni, kiedy zadowalając się niewielką ilością pożywienia, będąc odzianym w niewygodne ubranie, zadawać będziemy sobie pytanie: "Czyżby to było to, czegośmy się obawiali?". Niech umysł nasz gotuje się na przeciwności w czasie kiedy zaznaje dobrodziejstw. Podobnie żołnierz ćwiczy się w walce, buduje umocnienia w czasie pokoju, by być gotowym na czas wojny.

ZatemPokaż całość

17. O filozofii i bogactwie

Trzeba odrzucić wszystko to, co krępujące nas na drodze do uwolnienia ducha. Co nas krępuje pod tym względem należy rozwikłać, lub odciąć. Ktoś powie, że powstrzymuje go majątek. Chce go doprowadzić to takiego stanu, żeby nie żyć w ubóstwie, ani też nikogo sobą nie obciążać. Rozwiązanie tego dylematu podpowiada filozofia; odpowiedzią jest taka, żeby nie przesiadywać nad rachunkami. Bowiem co jeśli trzeba dążyć do ubóstwa? Bogactwo niejednokrotnie przeszkodziło w oddaniu się filozofii; ubóstwo jest pod tym względem wygodne i bezpieczne. Kiedy nastąpi powódź ubogi szuka ucieczki, a nie zastanawia się co wziąć ze sobą. Udającego się w podróż morską biednego nie otacza szpaler niewolników, nie czyni hałasu i niepokoju na brzegu. Ubóstwo zadowala się zaspokajaniem potrzeb naglących, nie tych wybrednych.

Jeśli zatem chcesz mieć umysł swobodny powinieneś zostać albo upodobnić się do ubogiego, co także czynią co rozsądniejsi bogacze. Żadne zajęcie nie przyniesie pożytku, jeśli nie zachowamy przy tym umiaru. A umiar to ubóstwo.

MożnaPokaż całość

16. Filozofia - przewodnik życia

Nikt nie może żyć szczęśliwie lub nawet znośnie bez umiłowania mądrości. Trzeba ją utwierdzać i poprzez codzienne rozważania głębiej wrażać. Więcej pracy wymaga trwanie przy postanowieniu, niż robienie nowych. Trzeba trwać, i z niezmordowaną pilnością wytężać siły, by to, co było dobrą wolą zmieniło się w nawyk, w dobre usposobienie naszej duszy.

Człowiek nie powinien zbyt szybko pokłaść pewność w swojej osobie. Trzeba zbadać siebie, poznać siebie z różnych stron. Warto zwrócić uwagę, czy postępujemy w filozofii, czy jedynie w sposobie życia. Filozofia bowiem nie jest przeznaczona dla każdego. Zawiera się ona nie w słowach, ale w istocie rzeczy. Nie jest sposobem zbicia nudy, uprzyjemnieniem sobie dnia. Urabia i kształtuje ona ducha, wprowadza ład do życia. Wskazuje co należy czynić, a czego unikać. Bez niej nikt nie może żyć spokojnie bezpiecznie; ciągle zachodzą okoliczności, wymagające porady, której zasięgać należy właśnie od filozofii.

NawetPokaż całość

15. Ciało i umysł

Być zdrowym łączy się z filozofowaniem. Bez tego duch jest chory, a w konsekwencji także ciało. Zatem potrzeba zadbać o zdrowie cielesne, a następnie o to drugie, którego utrzymanie w dobrej kondycji nie kosztuje drogo. Dla wykształconego człowieka niemądrym i zbędnym jest ćwiczenie ramion, p----i itp., tak jakby chciał on dorównać w wadze i sile wołowi. Zbyt wielki ciężar ciała przytłacza ducha, staje się on mniej bystry. Trzeba więcej czasu poświęcać duchowi, a unikać ćwiczeń fizycznych wycieńczających ciało, co czyni rozum niezdolnym do natężenia uwagi i niezdatnym do wymagających większej przenikliwości zajęć.

Ducha osłabia także jedzenie ponad miarę. Głupotą jest także pogląd, że dzień dobrze się spędzi, jeśli najpierw dobrze się wypoci, a potem na miejsce potu wlewa się w siebie trunki, ponieważ pić i pocić się to los człowieka chorego.

IstniejąPokaż całość

14. Bezpieczeństwo wśród ludzi

W naturze człowieka jest umiłowanie ciała, troska o nie. Jednak nie wolno jemu ulegać, nadmiernie lękać się o nie. Musimy zachowywać się nie tak, jakbyśmy musieli żyć dla ciała, ale tak, jakbyśmy bez ciała żyć nie byli w stanie. Zatem należy dokładać starań o ciało, ale gdy zażąda tego godność czy uczciwość bądźmy gotowi wrzucić je do ognia.

Ciężko jest uzyskać przychylność u ludzi posiadających władzę, mieć w nich wszystkich przyjaciół. Wystarczy jednak nie narażać się im. Mędrzec nie wywoła gniewu potężnych ludzi; przeciwnie - będzie go unikał, jak sternik omijający nawałnicę na trasie podróży. Omijać należy w tak sposób, aby nie było widać tego, że się mogącą zaszkodzić p-----c omija.

PrzedPokaż całość

13. Udręka dziesiejszych i przyszłych nieszczęść

Prawdziwe ugruntowanie zaufania do siebie przychodzi wtedy gdy przychodzi nam walczyć z losem i przeciwnościami. Wtedy gdy nadchodzą z wszech stron kłopoty, albo już są bardzo blisko wypróbowuje się prawdziwa i nie idąca za cudzym zdaniem odwaga. Podobnie zapaśnik staje do boju z dobrą nadzieją gdy polała się jego krew, otrzymał mnóstwo ciosów; on pognębiony fizycznie nie dał się zgnębić w duchu i zawsze ilekroć był obalony, wstawał z jeszcze większą zawziętością. Męstwo bowiem rozjątrzone wzmaga się.

Częściej i bardziej trapimy się urojeniami niż czymś rzeczywistym. Stoicyzm wskazuje, że każde utrapienie jest błahe i godne pogardy. Mimo to można podjąć mniej radykalne podejście, i po prostu nie zamartwiać się przedwcześnie. Niektóre rzeczy dręczą nas bardziej niż powinny, inne wcześniej niż powinnny a niektóre dręczą, choć nie powinny. Często ludzie w naszym otoczeniu wmawiają nam, że jesteśmy nieszczęśliwi (niesłusznie, bo możemy o tym wiedzieć my sami). Innym razem sam człowiek smuci się bez powodu, czyni złem coś, co nim nie jest.

MartwimyPokaż całość

12. Starość

Kiedyś przyjdzie nam co krok natykać się na oznaki naszej starości. Trzeba powitać ją życzliwie i pokochać, bo nawet ona jest pełna uroku, jeśli umie się z niej korzystać. Każda przyjemność daje na koniec to co ma najlepszego. Zatem tak jak czar dzieciństwa największy jest u jego schyłku, a pijącego wino najbardziej cieszy i doprowadza do szczytu upojenia - tak i najwięcej zadowolenia przynosi podeszłe życie, lecz nie dochodzący jeszcze do kresu. Ale nawet ostatnie dni mają swoje miłe strony, gdy człowiek ma już za sobą i nie potrzebuje przyjemności i wybuchów namiętności.

Wizję śmierci powinien mieć zarówno stary człowiek, jak i młody, bo nie wywołują do niej według listy. Jednocześnie, nikt nie jest tak stary, żeby nie mieć nadziei na choćby jeden jeszcze dzień życia. A każdy dzień jest krokiem życia, każdy dzień jest równy sobie.

TrzebaPokaż całość

11. O rumieńcu

Rumieniec najczęściej występuje u młodych osób, i często zostaje człowiekowi do końca życia, nawet gdy pozbędzie się swoich wad, zostanie mędrcem. Dzieje się tak bo umysł ludzki nie potrafi naprawić ćwiczeniem czy nauką wrodzonych niedoskonałości ciała i ducha. Można je załagodzić, ale nie zlikwidować całkiem, ponieważ nic nie odejmie (ani nie doda) uwarunkowania z jakim narodziliśmy się. Przykładowo aktorzy mogą odtwarzać różne uczucia, ale nie potrafią wywołać ani powściągnąć rumieńca.

Czasem kogoś, kto oblał się rumieńcem należy się najbardziej obawiać, stają się najbardziej niepohamowani, jak gdyby pozbywali sie wszelkiego wstydu. Innymi przypadkami są publiczne przemówienia, czy nowe sytuacje, na które rumieniące się osoby reagują wewnętrznym poruszeniem.

ZPokaż całość

10. Niebezpieczeństwo osamotnienia

Istnieje duże niebezpieczeństwo, gdy zostawimy nieroztropnego samemu sobie. Knuje on złe zamiary dla siebie albo innych, zaostrza występne żądze i gniew. W takim przypadku nawet podstawowa zaleta przebywania w samotności, jaką jest zachowanie swoich myśli dla siebie, nie obawianie się donosicielstwa znika, gdy idzie o głupca: on sam się zdradza.

W modlitwie do bóstwa prosić można o rozwagę, dobre zdrowie dla ducha jaki i ciała. Prosić należy śmiało, ale tylko o coś dla siebie, nie dla innych.

ZPokaż całość

9. Prawdziwa a obłudna przyjaźń

Mędrzec zadowala się sam sobą nie w tym sensie, że chce się obejść bez przyjaciela, ale w takim, że może się bez niego obejść. Utratę przyjaciela znosi ze spokojem ducha, i tylko od niego zależy kiedy zdobędzie nowego.

Mędrzec chce mieć przyjaciela, żeby wspaniała cnota przyjaźni nie leżała odłogiem. Zawiera taki związek nie po to, żeby mieć kogoś kto poratuje w opresji, będzie pielęgnować w chorobie itp. (kto tak robi jest niegodziwcem), ale by samemu służyć przyjacielowi w takich sprawach. Przyjaźń niegodziwa to ta rozpoczęta z myślą o zysku dla siebie, skierowana na zysk, kończy się podczas czasu próby (choroby, niepowodzenia).

MędrzecPokaż całość

8. Przekazywanie wiedzy i minimalizm

Dobrze jest pozostawić przyszłym pokoleniom swoją wiedzę np. w formie pisemnej. Rady te są szczególnie wartościowe jeśli wypływają z własnego doświadczenia życiowego, została dowiedziona ich poprawność na własnej skórze. Wtedy czytelnik może iść prostą drogą, nie błądząc jak ich autor.

Trzeba unikać wszystkiego, co podoba się pospólstwu oraz rzeczy, które otrzymaliśmy przypadkiem. Przypadkowe dary zazwyczaj nie są zyskiem, ale przynętą która sprowadza do życiowej przepaści, zatem należy traktować je z podejrzliwością i obawą.

NależyPokaż całość

7. Pułapka tłumu

Należy unikać tłumu. Często po obcowaniu z nim burzy się utworzony wewnętrzny ład, wracają złe nawyki. Pojedyncze osoby z gawiedzi uczą nas swoim przykładem jakiejś wady, bezpośrednio lub bez naszej wiedzy. Im liczniejsze zgromadzenie ludzi, tym większa szansa że wrócisz skąpszy, próżniejszy itp. Nawet mocno wykształcone duchowo jednostki nie wytrzymają takiego natarcia złych skłonności. Pojedynczy już przypadek zbytku czy chciwości wyrządza krzywdę (rozpieszczony współmieszkaniec z wolna osłabia nas iPokaż całość

6. Współdzielenie przyjaźni

W przemianie i doskonaleniu się człowieka ważne jest nawet samo uświadomienie sobie swoich wad.

Prawdziwą, głęboką przyjaźń nie naruszy perspektywa jakiegoś zysku, czy lęk o własną korzyść; trwa ona aż aż do grobowej deski, i może być powodem poświęcenia swojego życia dla przyjaciela. Jest to możliwe dzięki wspólnocie, zwłaszcza wspólne są ich przeciwności.

ŻadnaPokaż całość

5. Filozofia postępowania

Powinno unikać się wyglądu zewnętrznego czy czynienia czegoś, co rzuca się w oczy, jest bardzo odmienne od "normy". Unikaj niechlujnego ubioru, braku postrzyżonych włosów, spania na ziemi itp. Liczy się bogate i różne od przeciętnego życie wewnętrzne, a powierzchownie należy być takim, jak przeciętny człowiek. Filozofia zaleca przede wszystkim zdrowy rozsądek, ludzkość i towarzyskość, a ostentacyjne ubogie czy ascetyczne życie odrzuca ludzi. Potrzeba postępować zgodnie z wymogami natury, aPokaż całość