"Quo Vadis" - Henryk Sienkiewicz

Jest to dwudziesty szósty wpis ze słownictwem z tej książki.

egzaltacja (461) - przesada w okazywaniu uczuć i wyrażaniu myśli;
zuchwały (462) - zbyt pewny siebie i lekceważący innych; też: świadczący o takich cechach; bardzo odważny i skłonny do ryzykowania; też: dokonany przez taką osobę;
pomiarkować (463) - daw. zorientować się w czymś, ustalić coś na jakieś podstawie; daw. ograniczyć wielkość, nasilenie itp. czegoś; daw. powściągnąć gwałtowne
"Sezon Burz" - Andrzej Sapkowski

Jest to sześćdziesiąty siódmy wpis ze słownictwem z tej książki.

Kolejne słowo dodatkowo: exercyzować, a właściwie: egzercytować - przestarz. ćwiczyć się, wprawiać, doskonalić się;

zagon (456) - wąski, długi pas ziemi uprawnej, ograniczony bruzdami; daw. oddział wojska zapuszczający się w głąb obcego terytorium; daw. wypad oddziału wojska w głąb jakiegoś terytorium;
degenerat (457) - człowiek, który trwale zatracił normy moralne i poczucie godności;
rapeć (458) -
"Quo Vadis" - Henryk Sienkiewicz

Jest to dwudziesty piąty wpis ze słownictwem z tej książki.

krosta (451) - wykwit skórny, pęcherzyk wypełniony płynem surowiczym lub ropą; wypukłość na powierzchni wyrobu ceramicznego; zanieczyszczenie odlewu żużlem;
sień (452) - pomieszczenie prowadzące do wnętrza domu;
ptasznik (453) - daw. hodowca lub sprzedawca ptaków; duży, jadowity pająk o owłosionym ciele, polujący na owady i drobne kręgowce;
chyżość (454) - szybkość, zwinność;
trwoga (455) - przejmujący strach;
"Sezon Burz" - Andrzej Sapkowski

Jest to sześćdziesiąty szósty wpis ze słownictwem z tej książki.

Dzisiaj dodatkowo jedno słowo, ponieważ nie znalazłem o nim informacji w internecie, jest to anglikanizm kompassysa, co oznaczać może politowanie, współczucie, litość lub miłosierdzie.

introgresja (446) - wcielenie genów jednego gatunku do puli genowej innego gatunku;
dubitować (447) - daw. rozmyślać, zastanawiać się;
kondemnować (448) - daw. skazywać wyrokiem zaocznym; potępiać
scedować (449) - przekazać swoje prawa
"Quo Vadis" - Henryk Sienkiewicz

Jest to dwudziesty czwarty wpis ze słownictwem z tej książki.

udręczenie (441) - to, co kogoś dręczy i powoduje cierpienie; psychiczne cierpienie będące rezultatem czegoś, co dręczy;
kopeć (442) - gęsty dym z sadzą, też: osad z sadzy;
przezroczy (443) - przestarz. przezroczysty, tutaj: prześwitujący; delikatny, bladawy; przepuszczający promienie świetlne;
przenikliwy (444) - drażniący swoją intensywnością; o dźwiękach: drażniący słuch; zwykle o wzroku, spojrzeniu: dokuczliwie uważny; umiejący
"Sezon Burz" - Andrzej Sapkowski

Jest to sześćdziesiąty piąty wpis ze słownictwem z tej książki.

patio (436) - niewielki dziedziniec wewnątrz domu, pałacu;
malachitowy (437) - zrobiony z malachitu; szmaragdowozielony;
skonstatować (438) - stwierdzić istnienie;
sążnisty (439) - odznaczający się potężnymi rozmiarami, zwłaszcza bardzo długi;
specjacja (440) - powstanie nowych gatunków z jednego gatunku wyjściowego; występowanie pierwiastka w rożnych postaciach w tym samym miejscu;

Pierwszy wpis

#poszerzamyslownictwo
"Quo Vadis" - Henryk Sienkiewicz

Jest to dwudziesty trzeci wpis ze słownictwem z tej książki.

mitra (431) - w Kościele katolickim: wysokie, dwuczłonowe nakrycie głowy biskupów, opatów i infułatów; dwurożna czapka noszona przez władców starożytnej Asyrii, Persji, i Frygii; czterodzielna czapka z futrzanym otokiem, noszona przez książąt wschodnich lub przez wyższych duchownych obrządku wschodniego;
niegodziwiec (432) - ktoś postępujący nieszlachetnie, nieuczciwie;
struchleć (433) - bardzo się przestraszyć;
giezło (434) - luźna koszula
"Sezon Burz" - Andrzej Sapkowski

Jest to sześćdziesiąty czwarty wpis ze słownictwem z tej książki.

rykowisko (426) - okres godowy jeleni; miejsce, gdzie zbierają się jelenie podczas okres godowego;
kurdyban (427) - skóra koźla, rzadziej cielęca lub jagnięcia, wytłaczana we wzory, malowana i złocona, używana w okresie renesansu m. in. do obijania mebli i ścian;
wydrwigrosz (428) - osoba wyłudzająca od kogoś pieniądze;
reda (429) - obszar wodny przeznaczony dla statków oczekujących
"Quo Vadis" - Henryk Sienkiewicz

Jest to dwudziesty drugi wpis ze słownictwem z tej książki.

czara (421) - niskie, szerokie naczynie, używane zwłaszcza dawniej do picia wina lub miodu; też: zawartość takiego naczynia;
zacięty (422) - taki, który upiera się przy swoich poglądach; prowadzony z uporem lub determinacją;
wądół (423) - wąska, głęboka dolina o podmokłym dnie; dół, zwłaszcza w drodze;
rozkosz (424) - najwyższy stopień uczucia przyjemności, upojenia, radości; to, co
"Sezon Burz" - Andrzej Sapkowski

Jest to sześćdziesiąty trzeci wpis ze słownictwem z tej książki.

cypel (416) - wysunięta w morze, jezioro lub rzekę wąska część lądu; wysunięta wąska część czegoś;
obły (417) - mający kształt podłużny i zaokrąglony;
arteria (418) - ważny szlak komunikacyjny lądowy lub wodny; tętnica;
utracjuszostwo (419) - lekkomyślne dysponowanie czymś, głównie pieniędzmi; rozrzutność, marnotrawstwo;
konstatować (420) - stwierdzać istnienie jakiegoś faktu;

Pierwszy wpis

#poszerzamyslownictwo
"Quo Vadis" - Henryk Sienkiewicz

Jest to dwudziesty pierwszy wpis ze słownictwem z tej książki.

przedsiębrać (411) - zdecydować się na wykonanie czegoś;
wiciokrzew (412) - pnącze o rurkowatych kwiatach;
bachantka (413) - mit. gr. każda z towarzyszek Bachusa; w starożytnym Rzymie: uczestniczka bachanaliów;
powszedniość (414) - codzienność;
podłość (415) - nikczemność, niegodziwość, łajdactwo;

Pierwszy wpis

#poszerzamyslownictwo
"Sezon Burz" - Andrzej Sapkowski

Jest to sześćdziesiąty drugi wpis ze słownictwem z tej książki.

pneumatofor (406) - korzeń naziemny doprowadzający powietrze do systemu korzeniowego drzewiastych roślin bagiennych; aparat oddechowy; górna część ciała jednego z polipów kolonii rurkopławów, rozdęta w wypełniony gazem silny pęcherz, umożliwiający całej kolonii unoszenie się przy powierzchni morza;
wychynąć (407) - wysunąć się zza czegoś lub ukazać się na powierzchni czegoś;
ploso (408) - miejsce, przestrzeń w rzece,
"Sezon Burz" - Andrzej Sapkowski

Jest to sześćdziesiąty pierwszy wpis ze słownictwem z tej książki.

zadzierżeć (396) - daw. utrzymać coś w ręku, przy sobie, w swoim władaniu; zachować, zatrzymać; uchwycić; zdobyć;
karminowy (397) - kolor jaskrawoczerwony;
kipiel (398) - burzliwy ruch wody lub wartki nurt;
rozczapierzony (399) - rozłożony; rozciągnięty szeroko;
zamustrować (400) - zatrudnić kogoś jako członka załogi statku lub zaangażować się do pracy na statku;

Pierwszy wpis

#poszerzamyslownictwo
"Quo Vadis" - Henryk Sienkiewicz

Jest to dziewiętnasty wpis ze słownictwem z tej książki.

zmiarkować (391) - daw. domyślić się czegoś;
tkliwość (392) - serdeczność; uczuciowość; czułość;
roztropny (393) - działający z namysłem, rozwagą; też: świadczący o takich cechach;
niechybnie (394) - z całą pewnością, na pewno, nieuchronnie;
rzetelność (395) - książkowo: uczciwość, sumienność, solidność; prawdziwość, autentyczność, wiarygodność;

Pierwszy wpis

#poszerzamyslownictwo
"Sezon Burz" - Andrzej Sapkowski

Jest to sześćdziesiąty wpis ze słownictwem z tej książki.

perorować (386) - wygłaszać długą i nudną mowę zawierająca napuszone prawa;
miazmaty (387) - tu: daw. wyziewy pochodzące z rozkładu organizmów roślinnych lub zwierzęcych; demoralizujące lub destrukcyjne czynniki;
bakburta (388) - lewa burta statku;
rosochaty (389) - widlasty, rozgałęziony;
feston (390) - zwieszające się malowniczo gałęzie, kwiaty, liście rosnące naturalnie lub uplecione w girlandę; też: upięta w ten
"Quo Vadis" - Henryk Sienkiewicz

Jest to osiemnasty wpis ze słownictwem z tej książki.

przystęp (381) - możność dojścia do czegoś; nawiązanie lub możność nawiązania kontaktu z kimś, zwykle wysoko postawionym lub mającym wpływy; daw. atak czegoś;
uprzytomniać (382) - zdać sobie z czegoś sprawę; też: wyraźnie, dobitnie coś komuś uzmysłowić; o zdarzeniu, fakcie: przypomnieć się komuś;
komięga (383) - czworoboczny statek rzeczny bez masztu, kierowany wiosłami, używany w XVI-XIX w. do
"Sezon Burz" - Andrzej Sapkowski

Jest to pięćdziesiąty dziewiąty wpis ze słownictwem z tej książki.

takielunek (376) - omasztowanie, olinowanie i ożaglowanie statku;
teriantrop (377) - człowiek zdolny do przeobrażania się w zwierzę;
anterion (378) - istota potrafią przybrać postać człowieka, zwierzęcia i pół-człowieka pół-zwierzęcia;
retorta (379) - ogniotrwała komora pieca gazowniczego; naczynie laboratoryjne używane do destylacji;
wyprzódki (380) - daw. wyścigi, ściganie się;

Pierwszy wpis

#poszerzamyslownictwo
"Quo Vadis" - Henryk Sienkiewicz

Jest to siedemnasty wpis ze słownictwem z tej książki.

nieprzeparty (371) - taki, którego nie można odeprzeć, przezwyciężyć rozumowaniem;
perypatetyk(372) - uczeń Arystotelesa i komentator jego filozofii; zwolennik arystotelizmu; człowiek lubiący się przechadzać w czasie rozmowy;
makolągwa (373) - niewielki ptak śpiewający; obraźl. o kobiecie krzykliwej i prymitywnej;
niepomiarkowany (374) - przestarz. nie zachowujący umiaru; pozbawiony umiaru, nieumiarkowany, niepohamowany, gwałtowny;
w dwójnasób (375) - dwa razy
"Sezon Burz" - Andrzej Sapkowski

Jest to pięćdziesiąty ósmy wpis ze słownictwem z tej książki.

achterpik (366) - tylna część statku oddzielona od reszty wodoszczelną przegrodą;
menażeria (367) - tu: zbiór osób o różnorakich charakterach i różnym wyglądzie; dzikie zwierzęta zgromadzone w celu pokazywania publiczności; miejsce lub pomieszczenie, w którym trzymane są takie zwierzęta; zbiór dziwacznych lub śmiesznych przedmiotów;
obsceniczny (368) - nieprzyzwoity; sprośny;
zamaszysty (369) - wykonywany z rozmachem i energią;