@Wypok2 okładka posiada z wyglądu cipę.

@Wypok2: zaśmiałbym się gdyby bot dopasowal do tego książkę

@Wypok2: naskrobię coś w tygodniu, byleby tag nie zdechł!

@Wypok2: kontynuuję swoje poprzednie komentarze, stąd numeracja:

30. Część II Fausta jest głównym dziełem Goethego, pracuje nad nią w latach 1825-31, chociaż rzeczywisty plan dzieła stworzył wiele lat wcześniej.
31. Część II pisana jest w czasach, gdy w Niemczech rodzi się kapitalizm, czego echo możemy dostrzec w Fauście [Goethe na bieżąco był informowany o sytuacji w kraju przez jednego z najbardziej progresywnych polityków, twórcę konstytucji, von Gersdorffa].
32. Akcja I części zorganizowana jest w świecie mieszczańskim - Goethe porusza modny w tym czasie motyw dzieciobójczyni; w tej części Faust tylko na krótko (Noc Walpurgii) opuści ten mały świat. Dopiero w II części czytelnik wyrusza za Faustem w podróż ku wielkiemu światu - zatem podział dramatu na dwie części wydaje się być całkowicie logiczny.
33. Faust jest reprezentantem ludzkości, konfrontuje się z rzeczywistością, jest to próba rozstrzygnięcia kwestii dotyczącej miejsca człowieka w świecie - jak człowiek powinien postępować, do jakich stosunków dążyć, jakie warunki powinna spełnić jednostka, by w pełni się rozwijać? [Goethe rozprawia się z sytuacją społeczną, w jakiej sam musiał się odnaleźćPokaż całość

@Wypok2: kontynuuję swój poprzedni komentarz, stąd numeracja:

23. Faust przechodzi wewnętrzny rozwój, którego punktem wyjścia jest niezadowolenie z możliwości człowieka. Zmierza do wewnętrznego pogodzenia się z życiem - ten cel ma w sobie coś z nieskończoności, musi być stały, nie może rodzić nowych pragnień.
24. Odwiedzenie piwnicy i kuchni oraz późniejsza miłość do Małgorzaty i noc Walpurgi to kolejne etapy podróży, w której Faustowi towarzyszy Mefisto - są to próby wewnętrznego zaspokojenia bohatera, jednak ostatecznie przynoszą chwilowe uniesienie i wzbudzają pragnienia dalszych doznań. Faust przestaje być biernym obserwatorem świata, rzuca się w wir wydarzeń, nic jednak nie jest w stanie przezwyciężyć sprzeczności pomiędzy dążeniem do nieskończoności a ziemską skończonością. [Faust ma świadomość tragiczności swojej konfrontacji z życiem, jednak nie traci nadziei]
25. Miłość Fausta i Małgorzaty - usilnie dąży do tragedii, połączenie ich światów musi w końcu doprowadzić do zguby. Powód? Kobieta pochodzi z drobnomieszczańskiego świata, a Faust nie potrafi nawiązać kontaktu z ludem. Jednoczenie Małgorzata nie potrafi przełamać przesądów, w których została wychowana. [Charkterystyczna tematyka okresu Sturm und Drang - Herder mówi o konieczności związku między filozofem a plebejuszem; Goethe rozumie, że taki sojusz w tamtym czasie nie może zaistnieć]Pokaż całość

@Wypok2: @przypadkiem: ambitną, ambitną, ja to pojmuję zwykłym chłopskim rozumem, także może to wydawać się prostackie co piszę ;)

@Wypok2: Słów kilka ode mnie, nic szczegółowego, jedynie pobieżne ogarnięcie całości (głównie tej dotąd przez nas przeczytanej), zapewne powtórzę jakieś wątki/informacje, ale może pojawi się coś przydatnego:

ALE! Mogą pojawić się jakieś nieznaczne treści jedynie sugerujące bieg wydarzeń, czytasz na własną odpowiedzialność.

1. Faustem (czyli półlegendarnym astrologiem) interesowano się w Europie już w wiekach poprzednich, każdy kolejny pisarz tworzył swojego Fausta.
2. Różnica jest taka, że wszyscy poprzednicy Goethego spisali swoje historie ku przestrodze, chcieli ostrzecPokaż całość

Z dużym, dużym opóźnieniem, ale mam nadzieję nie na marne, włączam się w ten wątek, by opisać, jak rozprawiam się z Faustem, ocenie innych pozostawiając, czy to aby Goethe swoim Faustem nie rozprawia się ze mną, oraz zachęcając, by — tak jak Mefisto ma w zwyczaju — powiedzieć temu wszystkiemu „Nie!”, inicjując dyskusję, która, jeśli ma być naszego czasu warta, nie może się bez różnicy zdań obejść. (Choć nie oszukując się — komu po takim czasie będzie się chciało wracać do rozmów o początku?...)

Drugie Wydanie bije na głowę wszystkie inne znane mi księgarnie pod względem ceny, lecz ta przewaga przerasta ich samych, bo oto czekam na zrealizowanie moje zamówienia, które obejmuje Fausta w tłumaczeniu pana Lama, już blisko dwa tygodnie. „Wypocać się” więc będę na podstawie Fausta w przekładzie:
Jacka Burasa, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1997 — JB;
Ewy Dąbrowskiej, (self-publishing?) 2020 — ED (czytam w ebooku — numer strony będę podawał w stosunku do całości, która liczy 558 stron).Pokaż całość

@Wypok2: dobry pomysł :)

@Wypok2: marudziłem na tego Fausta ale zamówiłem, zobaczymy czy to takie straszne xd

@FormalinK: Lolita to nie mój faworyt ale nie jest rymowanką na 200 stron więc mogłaby być. ( ͡° ͜ʖ ͡°)
A jak ten Faust wygra to ostrzegam bo internety mówią że przekład z Wolnych lektur jest łagodnie mówiąc do dupy. ( ͡º ͜ʖ͡º)
https://bazhum.muzhp.pl/media//files/Pamietnik_Literacki_czasopismo_kwartalne_poswiecone_historii_i_krytyce_literatury_polskiej/Pamietnik_Literacki_czasopismo_kwartalne_poswiecone_historii_i_krytyce_literatury_polskiej-r1999-t90-n2/Pamietnik_Literacki_czasopismo_kwartalne_poswiecone_historii_i_krytyce_literatury_polskiej-r1999-t90-n2-s153-176/Pamietnik_Literacki_czasopismo_kwartalne_poswiecone_historii_i_krytyce_literatury_polskiej-r1999-t90-n2-s153-176.pdf

@Wypok2: To ja zaproponuję Lolitę (choć pewnie większość na tagu czytała) albo Opowieść o dwóch miastach