"Waltzing Matilda" to australijska pieśń interioru napisana w 1895 przez Banjo Patersona, australijskiego poetę i dziennikarza, zainspirowanego życiem pionierów i pasterzy w głębi nieprzyjaznego kontynentu. Popularność utwór zyskał dzięki umieszczeniu go na opakowaniu herbaty w 1903 roku i stopniowo przenikał do australijskiego folkloru. Udział Australijczyków na frontach II wojny światowej rozpowszechnił utwór na świecie. Wielokrotnie postulowano, aby "Waltzing Matilda" stała się hymnem narodowym. Ostatecznie w 1977 roku przeprowadzono referendum, przegrała jednak z utworem "Advance Australia Fair".
Pieśń jest uważana za pochwałę australijskiego umiłowania wolności i ducha odwagi, przygody. Opowiada o włóczędze, który obozuje nad rozlewiskiem, wesoło śpiewając. "Matyldą" nazywano worek noszony przez australijskich trampów, w którym trzymali oni swój dobytek. Natomiast zwrot "To waltz" od niemieckiego "waltzing", oznaczało w Australii podróżować z miejsca na miejsce za pracą. Włóczęga napotkał nad brzegiem zagubioną owcę i przywłaszczył ją sobie. Wkrótce jednak nadjechał właściciel owcy, razem z towarzyszącymi mu żołnierzami. Paradoksalnie był to "squatter" - nielegalny farmer, uprawiający ziemię i prowadzący hodowlę na terenach, których nie jest prawnym właścicielem. Posądził on włóczęgę o kradzież owcy. Ten niepostrzeżenie rzucił się w stronę mokradeł z okrzykiem "nigdy nie dostaniecie mnie żywcem". Jak głosi koniec pieśni, dzisiaj można tam usłyszeć jego ducha, który wesoło śpiewa i zachęca do wędrówki.
![666d5a794642526a5a7a673d_jOK1NI3wBlVJhkyo2cZhYwHkW6AA7SzW.jpg](https://www.wykop.pl/cdn/c0834752/666d5a794642526a5a7a673d_jOK1NI3wBlVJhkyo2cZhYwHkW6AA7SzW.jpg)
Australijski swagman z początku ubiegłego wieku.