W rozważaniach na temat moralności pojawiają się m.in. dwie postawy, dwie etyki: deontologiczna i teologiczna. Etyka deontologiczna – etyka środków, norm, których się nie łamie, granic, których się nie przekracza, zasad, których się nie porzuca. Etyka teologiczna – etyka celów, powinności, dążenia do celu, osiągnięcia założonego rezultatu.
Co jest ważniejsze – zasady, którymi się kierujemy w swoim życiu czy cele, do których dążymy? Przecież „cel uświęca środki”, „nie szkoda róż, gdy płoną
@podzielona: Sama etyka już bowiem jest pochodną konsekwencjalizmu. Etyka nie jest nam dana przez Jezusa, Allaha czy Buddę, ale jest zbiorem zasad (oprogramowaniem) organizacji społecznych które umożliwiły przez stulecia przetrwanie i przekazanie wiedzy kolejnym pokoleniom.
Te organizmy społeczne które miały etykę, która nie pomogła im się przystosować, np kanibalizm, wyginęły lub zostały zmarginalizowane przez choroby które przenoszą się przez jedzenie szpiku kostnego lub mózgu (priony).
Co jest ważniejsze – zasady, którymi się kierujemy w swoim życiu czy cele, do których dążymy? Przecież „cel uświęca środki”, „nie szkoda róż, gdy płoną
Te organizmy społeczne które miały etykę, która nie pomogła im się przystosować, np kanibalizm, wyginęły lub zostały zmarginalizowane przez choroby które przenoszą się przez jedzenie szpiku kostnego lub mózgu (priony).
Każda podobna reguła tabu, czy