Wszystko

Wszystkie

Archiwum

panimanager
panimanager
  • 8
Czołem Mirki, czołem Mirabelki,

dziś pora na obiecany bonusik do mojej serii wpisów o DDA. Jeśli je przegapiliście, zapraszam do lektury TUTAJ.
Poprosiłam jednego z Mirków Mirkowy_Annon, który jest terapeutą uzależnień o odpowiedź na kilka moich pytań.
Jestem mu wdzięczna za odpowiedzi i czuję niedosyt. I tak myślę sobie, że niedosyt czułabym cokolwiek by nie odpowiedział. Oszczędność słów w temacie DDA (który jest tematem rzeką) jest poniekąd wskazana. Dobrze, że
cugowski
cugowski
  • 1
@panimanager: Czyli moral z tego taki, ze im szybciej rodzice pozdychaja, ciezko im zwyczajnie zyczyc smierci, tym szybciej czlowiek sie uwolni?
Pamietam, ze na grupie, na ktora uczeszczalem, zjawil sie facet przed 50, ktorego tata niedawno zmarl, co powoli pozwalalo uwolnic mu sie od przeszlosci.
  • Odpowiedz
cugowski
cugowski
  • 1
@panimanager: Chyba masz racje, jest to watpliwe. Chyba taka fantazja malego dziecka ;) Nie mniej, w temacie peppwiny to na pewno warto popracowac nad jej oderwaniem. Plus sadze, ze warto wspomniec, ze toksyczni rodzice potrafia tez zarzucic te pepowine pod postacia 'troski' o dziecko i nadopiekunczosci. A zaborcza milosc bardzo czesto jest jednostronna, bo dziecko kocha matke taka jaka jest, a jej milosc do dziecka to tylko zwykla manipulacja dzieckiem.
  • Odpowiedz
panimanager
panimanager
  • 16
Hej Mirki & Mirabelki,
12/12 I tak oto przyszedł czas na ostatni wpis z serii. Postaram się o fajny wpis „bonusowy“ za tydzień. Trzymajcie kciuki, bo jest on zależny od osób trzecich.
Tymczasem tematem mojego ostatniego wpisu będzie samoakceptacja. Gdy kilka tygodni temu zapytałam was, jaki obszar życia sprawia wam trudność, najwięcej głosów zebrała właśnie „samoakceptacja“.
Czym jest samoakceptacja? Nathaniel Branden pisze w swojej książce „6 filarów poczucia własnej wartości”:
„Akceptować
panimanager
panimanager
  • 14
11/12 Odcinek serii o DDA.
Witajcie Mirki & Mirabelki,
zbliżamy się do końca serii (zaplanowanych jest 12 odcinków). A dzisiejszy wpis powinien być poświęcony tematowi „Jakim rodzicem jest DDA?“.

Z własnego doświadczenia, mogę zaoferować jedną z perspektyw, a mianowicie, że DDA rodzicami nie są.
Dzieje się tak, ponieważ albo obawiamy się wyrządzenia własnemu dziecku podobnej krzywdy, jaką my doznaliśmy, albo dlatego, że w sumie już wychowaliśmy dzieci, czyli nasze rodzeństwo.
Jeśli i
partycjaD
partycjaD
  • 4
@panimanager: Jestem mamą i jestem dda, uważam że terapia dała mi dużo świadomości i dzięki temu jestem lepszą mamą. Kiedyś bałam się mieć dzieci, jednak nie miałam świadomości skąd się ten lęk bierze. Chyba każdy rodzic analizuje czy wszystko robi dobrze, natomiast ja staram się odpowiadać na potrzeby mojego dziecka nie przekraczając swoich własnych granic i to wydaje mi się najtrudniejsze w tej chwili.
  • Odpowiedz
panimanager
panimanager
  • 13
Witam was Mirki & Mirabelki w sobotni wieczór,
dziś będziemy kontynuować temat z poprzedniego tygodnia, a mianowicie DDA i praca zawodowa. Mam nadzieję, że poprzedni wpis pomógł wam zauważyć pewne wzory postępowania i być może dał do myślenia. Dziś chciałabym skupić się na tym, co zrobić, by rozwiązać pojawiające się problemy w kontekście pracy, i tu znowu wesprę się książką Janet Woititz „The Self-Sabotage Syndrome. Adult children in the Workplace”.
Być

Powyższe wskazówki są dla mnie pomocne

  • Tak 25.0% (4)
  • Coś tam dają 31.3% (5)
  • Nie 31.3% (5)
  • Nie wiem 12.5% (2)

Oddanych głosów: 16

panimanager
panimanager
  • 44
Ahoj,
Dzisiejszy, dziewiąty już, odcinek serii poświęcony jest tematowi DDA i pracy zawodowej.
Przyznam, że to obszar, z którym w moim odczuciu, nie od końca daję sobie radę, czego absolutnie nie można potwierdzić patrząc obiektywnie na moje osiągnięcia zawodowe. A jednak, czuję, że te osiągnięcia są realizowane olbrzymim nakładem energetycznym z mojej strony, oraz towarzyszy im wieczne poczucie nieadekwatności. Ale po kolei, tym bardziej, że temat jest szeroki i zajmie przynajmniej dwa

Przynajmiej 50% z opisanych cech pasuje do mnie

  • Tak 69.1% (47)
  • Nie 13.2% (9)
  • Nie wiem 17.6% (12)

Oddanych głosów: 68

panimanager
panimanager
  • 21
Ahoj Mirki & Mirabelki,

Jeśli macie ochotę na dalsze rozważania o DDA, to zapraszam do lektury. Dziś będzie o związkach, nie tych chemicznych, lecz partnerskich. Link do poprzedniego wpisu tutaj

Jakim partnerem/partnerką jest DDA? Oczywiście nie ma na to pytanie jednej, prostej odpowiedzi. Każdy z nas jest inny, pewne schematy postępowania mogą się w różnym nasileniu powtarzać. Być może odnajdziesz siebie (jeśli jesteś DDA) lub swoją partnerkę/partnera (jeśli jesteś w związku z
panimanager
panimanager
  • 1
@nieaktywny_88: hej Mirku, wydaje mi się, że dobrze cię rozumiem. Po pierwsze, w dzieciństwie nikt z nami o emocjach nie rozmawiał a uzależnienie rodzica powodowało, że to wokół tego tematu toczyło się życie rodzinne. Na przeżywanie dziecięcych radości, smutków, rozterek, nie było czasu ani miejsca. Nauczyliśmy się analizować emocje w głowie raczej niż je przeżywać. A jako dorośli jedna z rzeczy, która nami targa, to to, że jesteśmy pełni różnych emocji
  • Odpowiedz
panimanager
panimanager
  • 16
Drogie Mirki i Mirabelki,
witam was w Nowym Roku. Oby był on dla was łaskawy i pełen pozytywnych doświadczeń.
Dziś, dla odmiany oddaję głos jednemu z was - Mirkowi, który zgodził się odpowiedzieć na kilka moich pytań i opowiedzieć o sobie. Miłej lektury ( ͡° ͜ʖ ͡°) Dla przypomnienia poprzedni wpis znajdziecie tu

1. Jakie jest twoje najmilsze lub najbardziej zapamiętane wspomnienie z dzieciństwa?
- Mam kilka takich

Czy chcesz więcej takich historii?

  • TAK 59.0% (46)
  • NIE 41.0% (32)

Oddanych głosów: 78

suqmadiq2ama
suqmadiq2ama
  • 8
@gikeryooo: Dlaczego nie jest - jesteś odpowiedzialny i silny, uwierz w siebie, zacznij działać i miej w dupie zdanie innych, jesteś liderem który od początku o siebie musiał dbać i teraz masz przewagę nad innymi którzy dopiero się tego będą musieli nauczyć?

Zamiast tego masz uznać wyższość sił nadprzyrodzonych żeby sekta Cię kontrolowała i chodzić na kontrole jeszcze?
  • Odpowiedz
suqmadiq2ama
suqmadiq2ama
  • 7
@panimanager: Rozłóżmy dda na czynniki - jestem ekstremalnym przypadkiem dda.

Dda ma #!$%@? od dziecka, nie odnosi sukcesów, nie jest tolerowane, nie ma miłości w domu - potrzebuje sobie radzić samodzielnie i stanąć do wyścigu szczurów z normalnymi.

Żeby się to powiodło to trzeba przekonać dda o własnej wartości, o tym że nie jest gorsze - że ma sukces w zasięgu ręki i ogromną przewagę nad bujanymi w płachcie bo wygrywa
  • Odpowiedz
panimanager
panimanager
  • 2
Świąteczne hej,

ogłaszam na ten tydzień przerwę od serii #podgorke. Uznałam, że to nie czas na myślenie i pisanie o DDA.
Kolejny post pojawi się w Nowy Rok, a tymczasem życzę wam, abyście pozostały czas świąteczny spędzili tak jak lubicie. Być może, tak jak ja, wynieśliście z domu niefajne wspomnienia o świętach, spędzanych w nerwowej atmosferze. Być może, jako dorośli już zadbaliście by odczarować święta i wprowadzić nowe, swoje tradycje. Jeśli

Jak odnosisz się do świąt?

  • Uwielbiam 16.2% (12)
  • Jako tako 36.5% (27)
  • Trauma goni traumę 21.6% (16)
  • Dzień jak każdy inny 25.7% (19)

Oddanych głosów: 74

yazhubal
yazhubal
  • 2
Aby odczarować święta trzeba sobie stworzyć nowe tradycje takie jakie chcemy kultywować a nie jakie wypada bo tradycja.
U mnie karp już wyleciał i 12 dań też, i post w wigilię.
  • Odpowiedz
panimanager
panimanager
  • 18
Ahoj,
W ostatnim wpisie była mowa o rolach, w jakie mogą wchodzić dzieci wzrastające w rodzinie z uzależnieniem alkoholowym. Dziś chcę wam przedstawić lub przypomnieć, jeśli już się z tym zetknęliście, listę 14 cech DDA. Jej oryginalna nazwa to „laundry list“ a autorem jest Tony A. (nigdzie nie znalazłam jego pełnego nazwiska), uważany za autora organizacji ACA ( Adult Children of Alcohlics). Lista powstała w 1978 a w 1991 ukazała si książka
i.....h
i.....h
  • 3
@panimanager: Lista tych cech pasuje pod wiele innych zaburzeń, niekoniecznie związanych z alkoholem. Ale pośrednio jest to wspomniane w Rozwiązaniu (że tyczy się dysfunkcji, nie tylko alkoholowej). Wybrzmienie tego tekstu jest dla mnie nieco niepokojące, kojarzy mi się z sektą. Niemniej sam zamysł, żeby wyrazić swój ból, poczucie krzywdy i uwolnić rodziców od odpowiedzialności za aktualne decyzje jest moim zdaniem w porządku. Czy to przez grupę wsparcia, czy indywidualną terapię.
  • Odpowiedz
E_li_mi_nator
E_li_mi_nator
  • 3
Opowiesz cos wiecej o BLAST i EMDR? Jakies materialy albo cos? Kilka razy czytalem o tym, ze jest skuteczne przy leczeniu traum, ale jakos ilekroc probowalem to jakos nic sie nie dzialo. Moze cos zle zrozumialem i nieodpowiednio to robilem. Jaka jest rola terapeuty w tym wszystkim? Myslisz, ze moze to byc dowolny terapeuta, niewyspecjalizowany w tym?


@cugowski: nie wiem, czy moje doświadczenie coś Ci pomoże, bo ja jak się dowiedziałam
  • Odpowiedz
panimanager
panimanager
  • 20
Hej Mirki i Mirabelki,
Dziś piąty odcinek serii, czyli prawie półmetek.
Bardzo szybko dojryewam do tego, że w przyszłości chciałabym zaciągnąć rady specjalistów i w kolejnych wpisach oddać głos ich eksperckiej wiedzy. Dajcie znać co o tym myślicie i czy mój pomysł ma sens. Może macie życzenia na czym mogłabym skupić się w następnych wpisach.

Dziś będzie o rolach, które przybierają dzieci w rodzinach z problemem alkoholowym. A ponieważ jest to

Wydaje mi się, że ja przybrała/em głównie rolę:

  • Bohatera 13.6% (6)
  • Kozła ofiarnego 18.2% (8)
  • Maskotki 9.1% (4)
  • Dziecka we mgle 43.2% (19)
  • Żadną 4.5% (2)
  • Nie wiem 11.4% (5)

Oddanych głosów: 44

o.....l
o.....l
  • 2
@panimanager: Ja to dopiero badam i trochę jestem zdziwiony, jakim cudem alkoholicy robią krzywdę swoim bliskim. Prawdopodobnie byłbym znacznie lepszym mężem i ojcem po pijaku - serio. Na trzeźwo, trudno mi okazywać prawdziwe uczucia - zachowuję się sztucznie, w sposób nadkontrolowany.
  • Odpowiedz
ksiadzds
ksiadzds
  • 2
@panimanager: Dawno nie byłem na wykopie ale przez przypadek szperając w sieci o dda trafiłem na twoje wpisy i powiem wprost - kawał dobrej roboty!
Do mnie każda rola po trochu pasuje, jednak podobnie jak @yazhubal - w zależności od wieku dominowały inne cechy. Za dziecka głównie kozioł ofiarny i dziecko we mgle. Obecnie bohater i maskotka.
  • Odpowiedz
panimanager
panimanager
  • 20
Hej ho,
Dziś czwarty odcinek serii, a więc kilka słów o współuzależnionych partnerach. A w zasadzie partnerkach. Przypadek mojej rodziny okazuje się standardowym, to pokazała też ankieta z zeszłego tygodnia - większość z nas tu obecnych DDA wyrosło w rodzinie z uzależnionym od alkoholu ojcem i współuzależnioną matką.

Mówi się, (nie jestem w stanie przytoczyć badań, bo nie znalazłam ich, jedynie potwierdzenie tego stwierdzenia) że 9 na 10 żon alkoholików pozostaje

Czy mój cykl postów pomaga ci lepiej zrozumieć DDA?

  • Tak 63.6% (28)
  • Nie 15.9% (7)
  • Nie mam zdania 20.5% (9)

Oddanych głosów: 44

Precypitat
Precypitat
  • 2
Dla mnie jest to od dawna fenomen na zasadzie kury i jajka. Co było najpierw - alkoholizm ojca czy nadmierna kontrola mojej matki? Dopiero z perspektywy czasu zobaczyłam ten samozapętlający się mechanizm.


@panimanager: nie wiem czy dobrze zrozumiałem, ale dla mnie to absolutnie nie jest przypadek "jajka i kury", wiadomo że alkoholizm jest pierwszy, a dopiero potem wynikają z niego patologie. Zdrowy człowiek, nawet w odpowiedzi na próby nadmiernej kontroli potrafi
  • Odpowiedz
panimanager
panimanager
  • 2
@kuroszczur: o tym jest w moim wpisie - rodzina ( i ta bliska i dalsza) to system, który na siebie oddziaływuje. Zachowanie jednego członka jest reakcją na dzialanie drugiej osoby. O metodach leczenie alkoholizmu musiałby się wypowiedzieć terapeuta, ale chyba jest tak, że we właściwie poprowadzonej terapii skupia się nie na samym fakcie picia alkoholu, bo to skutek a nie przyczyna. Jakkolwiek alkoholik, mógł zacząć pić w reakcji na dzialanie otoczenia,
  • Odpowiedz
panimanager
panimanager
  • 24
Hej Mirki & Mirabelki,

Piąteczek, piątunio a ja wjeżdżam z trzecim odcinkiem serii. Pierwszy tu a drugi tu.
Cieszę się z waszego udziału w ankietach, a informacje z nich posłużą mi do tworzenia kolejnych wpisów (np. post dedykowany wyzwaniom z samoakceptacją).

Dziś będzie o tym, kim jest osoba uzależniona od alkoholu, w mojej rodzinie był to mój ojciec. Alkoholizm kobiet różni się w niektórych względach od alkoholizmu mężczyzn, polecam tu artykuł

W mojej rodzinie uzależniony to:

  • ojciec 75.4% (43)
  • matka 8.8% (5)
  • oboje 15.8% (9)

Oddanych głosów: 57

panimanager
panimanager
  • 5
Poprosiłam jedną Mirabelkę, która do mnie napisała prywatnie, o bycie redaktorką tego posta. Podzieliła się ze mną swoją historią, którą za jej pozwoleniem tu zamieszczam:

Hej, ogólnie czytam to i jakbym czytała o mojej rodzinie
Jeżdżenie z mamą po pijanego ojca do pracy, jako małe dziecko, którego nie można zostawić w domu, albo jako osiemnastolatka z prawkiem od dwóch dni. Patrzenie na to jak on się wytacza z samochodu i nie może
  • Odpowiedz
heniek_8
heniek_8
  • 2
@panimanager: nie masz opcji "nikt" w ankiecie

w sprawie nazywania kogoś kto pije jedno piwo dziennie (od lat, nie eskaluje itp - tylko to), to jest tak jak nazywanie pracoholikiem kogoś kto codziennie zostaje pół godziny dłużej w pracy - jeżeli chodzi o etykietkę to może i poprawne ale nijak się to ma do prawdziwego problemu
  • Odpowiedz
panimanager
panimanager
  • 27
Hej Mirki & MIrabelki,

Dziś będzie o tym kim jest DDA, czyli o mnie, zgodnie z zapowiedzią w pierwszej części tej serii.
Przyznam, że ten wpis jest o wiele trudniejszy, niż pierwszy. Dlaczego? Bo uważam, że przyjęliście pierwszy post bardzo ciepło i nie chcę zawieść waszych oczekiwań, a może dlatego, że będzie o mnie. Ot typowe rozterki – zanim cokolwiek się stanie, już analizuję co będzie i czuję się skrępowana postawieniem siebie

Największe wyzwanie stanowi dla mnie:

  • Związek 25.0% (22)
  • Relacje z rodzicami 6.8% (6)
  • Relacje z rodzeństwem 0% (0)
  • Praca/ kariera 15.9% (14)
  • Relacje z kolegami/ koleżankami z pracy 4.5% (4)
  • Relacje lub ich brak z przyjaciółmi 11.4% (10)
  • Samoakceptacja 33.0% (29)
  • Rodzicielstwo 3.4% (3)

Oddanych głosów: 88

gdziemieztym
gdziemieztym
  • 2
@panimanager, dzięki za wołanie. Do następnego też poproszę. Powiem ci, że to zajebiste, że im nie wybaczasz, bo, #!$%@?, co to ma dać? Pewnie nawet nie wiedzieliby, że jest co wybaczać. Fajnie, że dobrze ci się wiedzie. I że uświadomiłaś sobie ogrom syfu. Uważam, że posiadanie świadomości tego, że starzy dali dupy i przez to ma się jakieś deficyty jest ważniejsza niż wybaczenie. #!$%@?ć ich prądem. Wszystkich toksycznych rodziców. Jakże fajnie
  • Odpowiedz
panimanager
panimanager
  • 3
@Golibroda: Nie wiem kto z nas dwojga wygrałby konkurs w porównywaniu się z innymi. Ja też jestem w tym cholernie dobra ( ͡° ͜ʖ ͡°) Oczywiście męczy mnie to. Gdy łapię się na tym, zadaję sobie pytanie “co mi to daje?” a potem przypominam sobie historie znajomych, o których myślałam, że wiodą idealne życie, a potem okazywało się, że tak nie jest. Ktoś powiedział, że odwaga to
  • Odpowiedz
panimanager
panimanager
  • 26
Mirki & Mirabelki,

Od czasu do czasu pojawiają się tu wpisy o DDA. Czasami jakaś anonimowa historia, czasem nie anonimowe przemyślenia. Sama jestem DDA i ten temat od dawna mnie fascynuje i zajmuje, dlatego, mam nadzieję z korzyścią dla niektórych z was, postanowiłam dziś rozpocząć serię poświęconą DDA. Może zainspiruje ona kogoś z was do refleksji, podzielenia się doświadczeniem, porozmawiania z drugą połówką (hehe, w sensie tę partnerska połowa, a nie jako

Czy tym postem zachęciłam cię, do przeczytania następnego odcinka?

  • Tak 79.6% (43)
  • Nie 20.4% (11)

Oddanych głosów: 54

lizakoo
lizakoo
  • 2
Mirki wyszedłem na rower, bo nie chce mi się biegać. To ustrojstwo mnie zabija, mięśnie wiotczeją, wszystko boli, łokieć boli, bo po złamaniu. Idę dziś też. Można na tym schudnąć w miesiąc?


#rower #podgorke
patrol798
patrol798
  • 0
@lizakoo: to moze basen? Czy to bieganie czy rower zasady są takie same. Patrz komentarz wyżej. Pamiętaj tez że czasem lepiej zrobic godzinny trening niz dwugodzinny na rowerze, czy pobiegac pol godziny niz godzine. Przynajmniej przez pierwsze miesiace zebys za szybko sie nie zniechęcił zbyt intensywnymi treningami. Forma przyjdzie z czasem. Ale tak jak napisałem poczytaj w necie tam jest wszystko na ten temat dla początkujących i nie tylko. I dieta,
  • Odpowiedz
lizakoo
lizakoo
  • 0
@patrol798: brak cukrów, napoi gazowanych, fastfoodów od 4 mc'y( 1 czerwca kubełek KFC, bo dzień dziecka). Nie zrażam się ostrymi treningami, bo ćwiczę w domu, ale to nie spala mi tkanki tłuszczowej tak jak bieganie/rower. Na basen 1 raz w tygodniu, 4 razy w tygodniu rower(taki plan). Wczoraj też był rower, 2h, przerwy po ok 40min jazdy z prędkością średnią 19km/h
  • Odpowiedz
mademoiselleX
mademoiselleX
  • 3
Mireczki kochane.
Powiedzcie, czy naprawdę jest coś w robieniu plakatów schematowych w .ptt czy może ja po prostu zielona w tym temacie jestem?
Bo jakoś trudno zrobić wymagane przez profesorostwo formatowanie w tym gunwie. (╥﹏╥)


##!$%@? #podgorke