#sztukanadzis o polskich plakatach.

Jan Lenica, Wizyta starszej pani, 1958 rok.

Polska Szkoła Plakatu (czasem nazywana Polnische Plakatkunst) rozwijała się od lat pięćdziesiątych XX wieku, jednak apogeum rozwoju i zainteresowania plakatem przyniosły późne lata sześćdziesiąte, a potem siódma i początek ósmej dekady. Wyróżnikiem, który sprawiał, iż polskie plakaty cieszyły się takim zainteresowaniem, był lapidarny, ale intensywny przekaz, umiejętność opowiadania za pomocą prostych, mocnych obrazów. Można pokusić się o potwierdzenie, iż autorzy polskiej szkoły plakatów posługiwali się "wizualnymi grami słownymi", opartymi na skojarzeniach, złudzeniach optycznych i surrealiźmie. Często w ironiczny sposób nawiązywały do rzeczywistości PRL. Plakaty reklamowały wydarzenia kulturalne, przedstawienia teatralne, premiery kinowe, koncerty.

WPokaż całość