Aktywne Wpisy
zgubiles_sie_jelonku +334
Nie ma drugiego tak złodziejskiego i kantujacego sklepu jak Biedronka.
Gapiłem się dzisiaj w cenowke produktu chyba z minute i wciąż nie byłem w stanie ogarnac, gdzie tam jest cena regularna. Mało tego, te gnojki się tak wycwanily, że na czytnikach cen nie pojawiaja sie juz ceny regularna jak kiedys tylko te same cenowki promocyjne co przy półkach. To chyba jedyny taki sklep, w którym o cenie produktu klient dowiaduje się przy
Gapiłem się dzisiaj w cenowke produktu chyba z minute i wciąż nie byłem w stanie ogarnac, gdzie tam jest cena regularna. Mało tego, te gnojki się tak wycwanily, że na czytnikach cen nie pojawiaja sie juz ceny regularna jak kiedys tylko te same cenowki promocyjne co przy półkach. To chyba jedyny taki sklep, w którym o cenie produktu klient dowiaduje się przy
Cancermoon +31
Ale mnie irytuje to mieszkanie w tej rodzinie, wszystko trzeba robic ,,bo tak wypada,, czyli mam wstawać jesc rosol w niedziele, potem obiad o 14, zlozyc lozko oczywiscie, najlepiej wstac o 6 rano i pojsc do kosciola. I oczywiscie w zyciu zadnego alkoholu czy imprez bo to dla debili jest. Czemu sie urodzilem w tak zacofanej rodzinie? Teoretycznie oni sobie dobrze zyja, ale z 2 strony nie. Potem gadaja, ze ja spie
Aktywne Znaleziska
Dużo łatwiej by było gdyby to było coś na czym mi nie zależy. Niestety zależy. Niestety to, że zależy nie ma żadnego znaczenia dla wyniku. Porady typu "just się nie przejmuj bro", "to nie jest takie ważne bro", "a dzieci w Afryce nie mają co jeść" wcale nie pomagają. Stoicyzm, medytacja, sport czy używki dają tylko chwilową ulgę. Na domiar złego ostatnio mam na głowie bardzo dużo stresu związanego z pracą i studiami co w połączeniu z tym poczuciem pustki zaczyna niszczyć mnie nawet fizycznie. Straciłem apetyt, problemy ze snem się pogłębiają, przez sporą cześć dnia czuję jakiś niezrozumiały dla mnie niepokój. Przez to wszystko mimo wysiłków ciężko mi wrócić do regularnych ćwiczeń. Bo jak tu ćwiczyć gdy ciało nie potrafi odpocząć?
Jestem w matni, z której nie widzę wyjścia (chyba, że butami do przodu). Miotam się w różne strony. Po czole, którym próbowałem przebić ścianę ścieka mi krew. Jednocześnie słyszę wesołe i beztroskie głosy dobiegające z powierzchni. Ja się urodziłem w niewoli i nie potrafię uciec tam na górę. Mam poczucie, że społeczeństwo (jakkolwiek to rozumieć) nie akceptuje tej moje złości bo jestem tylko facecikiem (to na ile słuszne są te moje spostrzeżenia to inna sprawa). Prawdziwy facet nie ma problemów. A tak w ogóle to kiedyś kobietom zapinało się chomąto a sprawcami przemocy są mężczyźni i dobrze mi tak. To że tych sprawców przemocy wcale nie dotyka taka "kara", która dotyka mnie to nie jest istotne. Jestem gnomem, który przecież należy do jaskini. To przecież naturalne i powinienem to zaakceptować. Ja tej złości powinienem się wstydzić. Mam żyć w tej piwnicy i spełniać swoje przydatne społecznie role.
Akceptowany jestem tylko gdy jestem zabawny i pocieszny. Jak zwierzątko w zoo. Wystarczająco zabawne by pooglądać i mieć z tego frajdę, może nawet rzucić mu jakiś przysmak, ale zbyt odpychające i niebezpieczne by pogłaskać czy przytulić. Czasem też przychodzą goście, którzy się śmieją i wyszydzają, mówią że takie coś jak ja nigdy nie doświadczy tego co oni. I oni mają rację. To jest najgorsze. Mogę się boczyć i nadymać policzki, ale oni mają rację. Mogę to racjonalizować i w głowie przyznawać sobie moralne zwycięstwo, ale to oni mają rację. Moje moralne zwycięstwo wcale nie smakuje słodko, moje zwycięstwo ma gorycz porażki. To pseudozwycięstwo nie da mi ciepła i wsparcia. Nie daje poczucia celu, szczęścia czy oparcia w gorszych chwilach. Czasem co prawda przychodzą goście, którzy szepną mi, że to ja mam rację, ale zaraz po tym wracają do tych, którzy mnie wyszydzali i razem z nimi znikają z mojego pola widzenia. Pozostaje tylko pustka.
Kończę ten przydługi wysryw, że tak pozwolę sobie to opisać wykopową nomenklaturą, choć według mnie bardziej pasowałoby wyrzyg. Za bardzo już odlatuję w jakieś wannabe poetyckie alegorie byle tylko nie napisać po prostu, że czuję się samotny. K00rewsko samotny. I tak już od lat a z roku na rok jest coraz gorzej. Po pracy znowu wrócę do pustego domu. Jeżeli starczy sił to wysłucham wykładu online, jeżeli nie to będę grał na kompie, bardziej dla uśpienia tego bólu niż dla przyjemności. To jedyna z dotychczasowych metod, która działa. Tzn. nie działa bo nie rozwiązuje problemu, ale pomaga przeczekać najgorsze momenty. #frenpill #samotnosc #psychologia #depresja
@paakcer: Może nie wiedzą jak się wtedy zachować?