Dla osoby z gustem literackim poważna dyskusja o pisarskich zaletach A... (@mobutu2)

Dla osoby z gustem literackim poważna dyskusja o pisarskich zaletach Aleksijewicz jest równie nieprzyzwoita, jak dla osoby z wyższym wykształceniem omawianie różnych konstrukcji perpetuum mobile. Uzasadnienie mojej dzisiejszej opinii przedstawiłem dziś w trzech wpisach na #ksiazki #literatura pierwszy drugi trzeci

Przedyskutujmy, jakiego rodzaju człowiekiem jest ta osoba, którą w naszych czasach uważano za wiodącego intelektualistę świata.

Zagrajmy w zbiór teczki osobistej.

Zawód: radziecki agitator.
W 1972 roku skończyła studia na dziennikarskim oddziale uniwersytetu w Mińsku.
Po ukończeniu studiów przez 12 lat pracowała w wiejskiej, prowincjonalnej prasie.

Pochodzenie rodzinne, narodowość: zachodnia Ukrainka, wieśniaczka.
Pisarka unika jednoznacznego określenia swojej narodowości.

Przypadek, który zadecydował o jej losie: została włączona do loży białoruskich pisarzy radzieckich.
Praca loży - stworzenie białoruskiego kanonu literackiego dzieł na temat traumy narodowej podczas II ws.
Praca Aleksijewicz na tym kierunku została uznana za skuteczną, w 1984 roku została przyjęta do Związku Pisarzy ZSRR.

Główny temat pracy: krew, jelita, ból, cierpienie, odpowiedzialność.
"Wojna nie ma w sobie nic z kobiety" (kobiety na wojnie)
"Ostatni świadkowie. Utwory solowe na głos dziecięcy" (dzieci w niemieckiej okupacji)
"Cynkowi chłopcy" (afgańska wojna)
"Urzeczeni śmiercią" (samobójcy)
"Czarnobylska modlitwa"

Współpraca na szczeblu ponadnarodowym: pierwsza nagroda, uznanie poza granicami kraju, była w 1996 roku odznaczona przez Szwedzki PEN-club.
Najwyższe osiągnięcie - 2015 roku nagroda literacka od Komitetu Noblowskiego.

Poglądy polityczne: umiarkowanie lewicowe, skrajnie separatystyczne wobec Rosji, skrajnie krytyczne wobec Rosjan, wewnętrzne białoruskie poglądy polityczne neutralne.

Życie prywatne: informacje są starannie ukrywane, orientacja seksualna niewiadoma.

Możliwe wykorzystanie agenta: policyjny prowokator w szeregach opozycji, parawan do wrzucania niezbędnych opinii eksperckich dla europejskich media, propaganda mająca na celu demoralizację wrażliwych studentek pierwszego roku kierunków humanistycznych przeciwnika.

#gruparatowaniapoziomu #historia