Każda instytucja w Polsce powinna być zaorana po 50 latach i to max.
I na gruzach starej tworzymy nowa.
Dlaczego?

Opowiem wam dwie historie.
Pierwsza:
Syn bardzo interesuje się historią, zwłaszcza II wojną światową.
Poszedł na konkurs o akcji burza zorganizowanym przez IPN.
I nie dość że jest specjalna książka. To sa jeszcze linki do stron www w tym do infografik.
Przykłady:
https://edukacja.ipn.gov.pl/edu/materialy-edukacyjne/infografiki-historyczn/138119,Polskie-Panstwo-Podziemne.html
https://edukacja.ipn.gov.pl/edu/oben/warszawa/materialy-edukacyjne/infografiki/143311,Armia-
Krajowa.html
Po prostu bajka.

Historia nr 2
Patrząc
Slwk_1 - Każda instytucja w Polsce powinna być zaorana po 50 latach i to  max. 
I na ...

źródło: IMG_20231123_175457

Pobierz
@Bunch: jest stoczyć potyczkę. Jesli o czasowni chodzi to jest potykać się, teraz rozumiany jako zawadzenie nigą o coś. Potyczkować to neologuzm i raczej niezrozumialy, tym bardziej, ze jest graficznie bardzo podobne patyczkować się.
  • Odpowiedz
#anonimowemirkowyznania
W jaki sposób odnieść widoczny sukces i zbudować wysoki status w obszarze #poezja? Zakładam, że w dużej mierze decyduje tu nie "obiektywna wartość artystyczna/estetyczna" (jeżeli taka w ogóle istnieje), a umiejętny marketing, koneksje i kreowanie wizerunku. Wiersze pisane są przez miliony Polaków, a jedynie niewielki promil rozpoznawany jest jako intelektualna awangarda w klimacie "wielkich ośrodków miejskich" i kończy w prestiżowych pismach.

Przy okazji, czy bycie uznanym (lokalnie) poetą może być
AnonimoweMirkoWyznania - #anonimowemirkowyznania 
W jaki sposób odnieść widoczny sukc...

źródło: comment_1660604517KvVv0Bzxp8XrnngCeWUAk8.jpg

Pobierz
Litwo! Ojczyzno moja! ty jesteś jak zdrowie.

Ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie,

Kto cię stracił. Dziś piękność twą w całej ozdobie

Widzę i opisuję, bo tęsknię po tobie.
#humanistyka
  • Odpowiedz
Nic dwa razy się nie zda­rza
i nie zda­rzy. Z tej przy­czy­ny
zro­dzi­li­śmy się bez wpra­wy
i po­mrze­my bez ru­ty­ny.

Choć­by­śmy ucznia­mi byli
naj­tęp­szy­mi w szko­le świa­ta,
nie bę­dzie­my re­pe­to­wać
żad­nej zimy ani lata.

Żaden dzień się nie po­wtó­rzy,
nie ma dwóch po­dob­nych nocy,
dwóch tych sa­mych po­ca­łun­ków,
dwóch jed­na­kich spoj­rzeń w oczy.

Wczo­raj, kie­dy two­je imię
ktoś wy­mó­wił przy mnie gło­śno,
tak mi było, jak­by róża
przez otwar­te wpa­dła okno.

Dziś,
  • Odpowiedz
Wisława Szymborska "Nic dwa razy"

Nic dwa razy się nie zda­rza
i nie zda­rzy. Z tej przy­czy­ny
zro­dzi­li­śmy się bez wpra­wy
i po­mrze­my bez ru­ty­ny.

Choć­by­śmy ucznia­mi byli
naj­tęp­szy­mi w szko­le świa­ta,
nie bę­dzie­my re­pe­to­wać
żad­nej zimy ani lata.

Żaden dzień się nie po­wtó­rzy,
nie ma dwóch po­dob­nych nocy,
dwóch tych sa­mych po­ca­łun­ków,
dwóch jed­na­kich spoj­rzeń w oczy.

Wczo­raj, kie­dy two­je imię
ktoś wy­mó­wił przy mnie gło­śno,
tak mi było, jak­by róża
Nic dwa razy się nie zda­rza
i nie zda­rzy. Z tej przy­czy­ny
zro­dzi­li­śmy się bez wpra­wy
i po­mrze­my bez ru­ty­ny.

Choć­by­śmy ucznia­mi byli
naj­tęp­szy­mi w szko­le świa­ta,
nie bę­dzie­my re­pe­to­wać
żad­nej zimy ani lata.

Żaden dzień się nie po­wtó­rzy,
nie ma dwóch po­dob­nych nocy,
dwóch tych sa­mych po­ca­łun­ków,
dwóch jed­na­kich spoj­rzeń w oczy.

Wczo­raj, kie­dy two­je imię
ktoś wy­mó­wił przy mnie gło­śno,
tak mi było, jak­by róża
przez otwar­te wpa­dła okno.

Dziś,
  • Odpowiedz
Nic dwa razy się nie zda­rza
i nie zda­rzy. Z tej przy­czy­ny
zro­dzi­li­śmy się bez wpra­wy
i po­mrze­my bez ru­ty­ny.

Choć­by­śmy ucznia­mi byli
naj­tęp­szy­mi w szko­le świa­ta,
nie bę­dzie­my re­pe­to­wać
żad­nej zimy ani lata.

Żaden dzień się nie po­wtó­rzy,
nie ma dwóch po­dob­nych nocy,
dwóch tych sa­mych po­ca­łun­ków,
dwóch jed­na­kich spoj­rzeń w oczy.

Wczo­raj, kie­dy two­je imię
ktoś wy­mó­wił przy mnie gło­śno,
tak mi było, jak­by róża
przez otwar­te wpa­dła okno.

Dziś,
Ty przychodzisz jak noc majowa...
Biała noc, noc uśpiona w jaśminie...
I jaśminem pachną twe słowa...
I księżycem sen srebrny płynie...
Kocham cię...
Nie obiecuję ci wiele...
Bo tyle co prawie nic...
Najwyżej wiosenną zieleń...
I pogodne dni...
Najwyżej uśmiech na twarzy...
I dłoń w potrzebie...
Nie obiecuję ci wiele...
Bo tylko po prostu siebie...

Jak powietrze.
Jak dziurę w starym swetrze.
Jak drzewo na polanie...
Po prostu kocham cię... kochanie.

Czy
  • Odpowiedz
Nic dwa razy się nie zda­rza
i nie zda­rzy. Z tej przy­czy­ny
zro­dzi­li­śmy się bez wpra­wy
i po­mrze­my bez ru­ty­ny.

Choć­by­śmy ucznia­mi byli
naj­tęp­szy­mi w szko­le świa­ta,
nie bę­dzie­my re­pe­to­wać
żad­nej zimy ani lata.

Żaden dzień się nie po­wtó­rzy,
nie ma dwóch po­dob­nych nocy,
dwóch tych sa­mych po­ca­łun­ków,
dwóch jed­na­kich spoj­rzeń w oczy.

Wczo­raj, kie­dy two­je imię
ktoś wy­mó­wił przy mnie gło­śno,
tak mi było, jak­by róża
przez otwar­te wpa­dła okno.

Dziś,
  • Odpowiedz
Nic dwa razy się nie zda­rza
i nie zda­rzy. Z tej przy­czy­ny
zro­dzi­li­śmy się bez wpra­wy
i po­mrze­my bez ru­ty­ny.

Choć­by­śmy ucznia­mi byli
naj­tęp­szy­mi w szko­le świa­ta,
nie bę­dzie­my re­pe­to­wać
żad­nej zimy ani lata.

Żaden dzień się nie po­wtó­rzy,
nie ma dwóch po­dob­nych nocy,
dwóch tych sa­mych po­ca­łun­ków,
dwóch jed­na­kich spoj­rzeń w oczy.

Wczo­raj, kie­dy two­je imię
ktoś wy­mó­wił przy mnie gło­śno,
tak mi było, jak­by róża
przez otwar­te wpa­dła okno.

Dziś,
  • Odpowiedz
Ja nie chcę wiele

Ciebie i zieleń

I żeby wiatr kołysał

Gałęzie drzew

I żebym wiersze pisał

O tym że

Każdy nerw

Każda chwila samotna

Każdy ból jakże częsty jak częsty

Zwiastuje otchłań

Mówi nieszczęsny

Ja nie chcę wiele

Ale nie mniej niż wszystko

Ciebie i zieleń

I żeby listkom

Akacji było wietrznie

I żeby sercu bezpiecznie

I żeby kot się bawił firanką jak umie

Żeby siedzieć na jerozolimskim ganku

I nic
  • Odpowiedz
Litwo! Ojczyzno moja! ty jesteś jak zdrowie.

Ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie,

Kto cię stracił. Dziś piękność twą w całej ozdobie

Widzę i opisuję, bo tęsknię po tobie.
#humanistyka
  • Odpowiedz
Litwo! Ojczyzno moja! ty jesteś jak zdrowie.

Ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie,

Kto cię stracił. Dziś piękność twą w całej ozdobie

Widzę i opisuję, bo tęsknię po tobie.
#humanistyka
  • Odpowiedz
Litwo! Ojczyzno moja! ty jesteś jak zdrowie.

Ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie,

Kto cię stracił. Dziś piękność twą w całej ozdobie

Widzę i opisuję, bo tęsknię po tobie.

#humanistyka
  • Odpowiedz
Litwo! Ojczyzno moja! ty jesteś jak zdrowie.

Ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie,

Kto cię stracił. Dziś piękność twą w całej ozdobie

Widzę i opisuję, bo tęsknię po tobie.

#humanistyka
  • Odpowiedz
Litwo! Ojczyzno moja! ty jesteś jak zdrowie.

Ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie,

Kto cię stracił. Dziś piękność twą w całej ozdobie

Widzę i opisuję, bo tęsknię po tobie.

#humanistyka
  • Odpowiedz