Wpis z mikrobloga

Maszyny, które osobiście uważam za ciekawe, a które mogą niektórym nie być znane; odc. 58

Hughes/McDonnel Douglas MD 520N

Początki modelu 500/MD500 sięgają wczesnych lat 60 XX wieku, kiedy US Army ogłosiło zapotrzebowanie na lekki helikopter obserwacyjny w celu zastąpienia dotychczasowej floty Bell H-13 Sioux. W wyniku przetargu jako zwycięzcę wyłoniono Hughes Helicopters (wykupione później przez McDonnel Douglas) z ich Modelem 369, pokonując takich producentów jak Bell oraz Hiller.

Model 369 charakteryzował się nietypowym kadbłubem w kształcie łzy, przez co często był nazywany latającym jajem (flying egg). Kształt ten w połączeniu z wewnętrznymi przegrodami zapewnia konstrukcji wysoką odporność na uderzenia. Zastosowanie samouszczelniających się zbiorników paliwa dodatkowo wpływa na bezpieczeństwo w razie wypadku.

Kabina dawała pilotowi doskonałą widoczność przez zastosowanie czterech dużych osłon kabiny wykonanych pleksigalsu, a czteropłatowy w pełni przegubowy wirnik główny zapewniał dużo większą zwrotność w porównaniu do H-13. Model 369 wyposażono również w amortyzujące rozpórki płóz, silnik turbowałowy zamotowany w tylnej części kadłuba pod kątem 45°, zbiornik paliwa pod podłogą oraz akumulator w części dziobowej.

Maszyna otrzymała wojskowe oznaczenie OH-6 Cayuse. Pierwszy lot wykonano 27 lutego 1963r i została wprowadzona do służby w 1966r. Załoga często składała się z pilota oraz obserwatora. Na pokład można było zabrać do 5 pasażerów lub 1000lb (453.6kg) ładunku. Użycie głównego wirnika o małej średnicy oraz krótkiego ogona redukowało podatność na zmiany pogody.

W ramach prac rozwojowych i ulepszenia dotychczasowej konstrukcji Hughes/McDonnel Douglas opracowało na potrzeby projektu MD 520N system NOTAR (No Tail Rotor – brak wirnika ogonowego). Strumień powietrza generowany przez dodatkową turbinę znajdującą się nad silnikiem kierowany jest kanałem do szczelin wykorzystujących efekt Coandy znajdujących się wzdłuż oraz na końcu belki ogonowej celem niwelowania momentu obrotowego wirnika głównego oraz kontroli kąta odchylenia. Zastosowanie takiego systemu wpłynęło na znaczne zmiejszenie poziomu hałasu, którego głównym źródłem jest wirnik ogonowy.

MD 520 otrzymał certyfikację 13 września 1991r. W 2000r ogłoszono ulepszenia takie jak silnik o zwiększonej mocy dla lepszych osiągów w trakcie gorących dni oraz modyfikacje osprzętu wentylatora, które wpłynęły na zwiększenie zasięgu.

Zaczynając od Modelu 369 wraz ze wszystkimi wersjami rozwojowymi jak OH-6, MD 500 i MD500 Defender, zarówno tych od Hughes jak i McDonnel Douglas, produkcja trwa nieprzerwanie od 1965r do dnia dzisiejszego. Powstało łącznie ponad 6500 ezgemplarzy, które są używane praktycznie na całym świecie.

Jedną z większych ciekawostek jest przemycenie 87 sztuk do Korei Północnej:
https://nationalinterest.org/blog/the-buzz/how-north-korea-smuggled-87-us-scout-helicopters-22638

Podstawowe dane techniczne (MD520N):

Załoga: 2
Długość: 9.57m
Wysokość: 2.68m
Średnica głównego wirnika: 8.34m
Powierzchnia nośna: 69.55^m2
MTOW: 1610kg
Napęd: Rolls-Royce (Allison) 250-C20R/2 450hp (335kW) – silnik turbowałowy
Prędkość przelotowa: 250km/h | 152kts
Vmax: 282km/h | 152kts
Prędkość wznoszenia: 10.5m/s
Pułap: 5700m | 18000ft
Zasięg: 430km | 232nmi

#lotnictwo #samoloty #smiglowce #inzynieria #ciekawostki #historia #gruparatowaniapoziomu #hobby #aircraftboners #zainteresowania
Do obserwowania: #whangarzeumajstra - jak komuś podobają się moje wypociny
MajsterZeStoczni - Maszyny, które osobiście uważam za ciekawe, a które mogą niektórym...

źródło: MD-Helicopters-MD-520N-1024x500

Pobierz
  • 27
  • Odpowiedz