[lukija]

chciałabym w końcu normalnie żyć, już odłożyłam monstery, biore tabletki na spanie, zaczęłam się myć, pojechałam do rodziców do domu i staram się z mamą wychodzić, poszłam na terapie… nie czuje się nic lepiej, ciagle urojenia mnie ścigają, ale coraz mniejsze…

[BadSebastian]

@lukija: trzymam kciuki za ciebie w walce z chorobą

[oneciabatta]

@lukija: no i elegancko oby do przodu (｡◕‿‿◕｡) normalne życie jest jak takie rzeczy to codzienność a nie nowość

[S.....0]

@lukija: jeśli mniejsze, to progress. Na wszystko trzeba czasu. Często po wyrównaniu snu i cyklu dobowego robi się zauważalnie lepiej. Powodzenia!

[Abstrakt]

@lukija: Pomyśl sobie tak: Jeżeli było źle bardzo długo, to fizycznie niemożliwe jest odbudowanie czy zbudowanie czegoś szybko. Całe szczęście nie trzeba czekać analogicznego czasu, ale to wciąż może być kwestia kilku miesięcy, aż różnica bedzie naprawdę dobrze widoczna. Do tego czasu wmawiaj sobie (to naprawdę działa), że jest coraz lepiej, że czujesz się lepiej. Musisz sobie powtarzać każdego dnia, że to ma sens (wyobrażaj sobie, jak to fajnie będzie być

[SaintWykopek]

@lukija Unikaj energetyków, Monstera szczególnie XD.

[Katiee]

@lukija: wiem po sobie że jak człowiek popada w depresję to przydają mu się obowiązki tj np chodzenie do pracy. Też często mam problem żeby wstać w weekend i coś zrobić. Ńie chce mi się nic nawet brac prysznica. Ale w tygodniu konieczność chodzenia do pracy mi pomaga mimo iż niekoniecznie ją musze lubić to wiem ze gdyby nie to to całe dnie bym pewnie marnowała na leżenie i nic nie