[Hektar4]

#historiajednejfotografii #czarnobyl #historia #gruparatowaniapoziomu


Główna hala bloku trzeciego w czarnobylskiej elektrowni. Na pierwszym planie 1600 kanałów paliwowych z usuniętymi pokrywami. Reaktory RBMK-1000 w bloku trzecim i czwartym były niemal identyczne
Aleksander Sich

[Hektar4]

@Hektar4 Pierwsza fotografia bloku czwartego po wypadku wykonana z helikoptera przez fotografa Anatolija Rasskazowa około godziny 15.30, 26 kwietnia 1986 roku
Anatolij Rasskazow / Ukraińskie Narodowe Muzeum Czarnobyla

[Hektar4]

@Hektar4 Szkic wykonany przez członka ekipy wysłanej nad ranem 26 kwietnia do otwarcia gigantycznego zaworu dostarczającego chłodziwo do reaktora: Aleksander Akimow (na dole po lewej) i Leonid Toptunow (na dole po prawej) brodzą po kolana w radioaktywnej wodzie. Akimow nie potrafi ustać o własnych siłach. Zgięty wpół Toptunow wymiotuje

Arkadij Uskow / Ukraińskie Narodowe Muzeum Czarnobyla

[Hektar4]

@Hektar4
STR-1, jeden z niewielu radzieckich robotów, które późnym latem 1986 roku miały usuwać radioaktywne szczątki z dachu bloku trzeciego. Kiedy okazało się, że promieniowanie jest zbyt wysokie dla robotów, na miejsce wysłano ponad 3000 mężczyzn

Ukraińskie Narodowe Muzeum Czarnobyla

[Hektar4]

@Hektar4
Ukończony sarkofag w listopadzie1986 roku

Aleksander Sich

[Hektar4]

@Hektar4
Sarkofag w budowie, połowa października 1986 roku. Górne poziomy ściany kaskadowej wypełniane są cementem pompowanym za pomocą rur z ciężarówek. Po prawej żuraw gąsienicowy Demagu stawia wieżę, która podeprze zachodnią część budowli

Aleksander Sich

[Hektar4]

@Hektar4
Stopa Słonia – wielka zastygła masa płynnej niegdyś mieszanki piasku, paliwa uranowego, stali i betonu – znaleziona w piwnicach pod ruinami reaktora czwartego przez naukowców ekspedycji kompleksu w Czarnobylu jesienią 1986 roku. Była tak radioaktywna, że niecałe pięć minut w jej pobliżu doprowadziłoby do śmierci w męczarniach