Wpis z mikrobloga

Przejęcie rządów w państwie Polan przez Mieszka I , jego małżeństwo z Dąbrówką , córką władcy Czech , oraz przyjęcie chrztu w 966 r. nie zapowiadało późniejszych problemów z południowym sąsiadem władającym Śląskiem i Małopolską. Przez małżeństwo z saską księżniczką Odą książę związał się z cesarstwem, dzięki czemu mógł w 990 r. korzystając z wojskowej pomocy cesarzowej Teofano, odebrać swojemu szwagrowi Bolesławowi Czeskiemu Śląsk. O rządach Mieszka I na Śląsku nie wiemy nic, natomiast badania archeologiczne potwierdzają budowę grodów książęcych w tym okresie. Pod koniec swoich rządów Mieszko I oddał swoje państwo pod opiekę Stolicy Apostolskiej. Po śmierci Mieszka I jego syn z pierwszego małżeństwa Bolesław Chrobry po wygnaniu z kraju Ody i jej dzieci przejął samodzielne rządy. Mimo to jego stosunki z cesarstwem układały się poprawnie. Wsparł też działalność misyjną św. Wojciecha, którego męczeńską śmierć w Prusach znakomicie wykorzystał. U progu nowego tysiąclecia powołano arcybiskupstwo gnieźnieńskie, a na zjeździe w 1000 r. w Gnieźnie Bolesław uzyskał od cesarza Ottona III uprawnienia dotyczące inwestytury kościelnej oraz został symbolicznie koronowany. Śmierć Ottona III w 1002 r. całkowicie odwróciła sytuacje polityczną. Bolesław Chrobry wmieszał się w walki w Niemczech, zajął Milsko i Łużyce , które utrzymał w wyniku zawartego w 1018 r. pokoju w Budziszynie. W trakcie trzeciej wojny z Niemcami areną walki stał się Śląsk, z racji swojego położenia najbardziej narażony na niebezpieczeństwa ze strony sąsiadów.
Śmierć Bolesława Chrobrego przyczyniła się do dużego kryzysu państwa, bowiem jego następca Mieszko II, musiał uporać się z opozycją młodszych braci, Bezpryma i Ottona, wspartych przez sąsiadów. Już w 1030 r. utracił Milsko i Łużyce, na śląsku zaś władze zapewne przejął Otto. Sam książę schronił się w Czechach, gdzie został wykastrowany. Korzystając z pomocy cesarskiej, Mieszko wrócił do kraju, ale wkrótce zmarł. Zarówno wybuch społecznego niezadowolenia jak i reakcja Brzetysława w 1038/39 r. spowodowały eskalację kryzysu do niespotykanych dotąd rozmiarów. Spustoszono i ograbiono cały kraj, zniszczono kościoły, przywrócono pogańskie kulty. Książę Czeski wywiózł z Polski relikwie św. Wojciecha