[Hans_Kropson]

Oblężenie TSINGTAO na podstawie THE FALL OF TSINGTAU By JEFFERSON JONES wyd. w 1915 roku część druga

#iwojnaswiatowa #historia #pierwszawojnaswiatowa #1wojnaswiatowa #ciekawostkihistoryczne #tsingtao

Na kilka dni przed tym - niemiecki garnizon w Tsingtao spodziewał się takiego rozwoju sytuacji - po wezwaniu swojej floty Dalekiego Wschodu, składającej się z okrętu flagowego „Scharnhorst” pod dowództwem admirała von Spee oraz „Emden” i „Gneisenau”, okręty wojenne zostały zaopatrzone i wysłane z Zatoki Kiaochow w rejs bojowy [będę jeszcze o tym pisał], który okazał się jednym z najbardziej melodramatycznych w czasie wojny. Niemcy wyciągnęły lekcję od Rosjan i zdecydowały, że nie zrobią tego, co dowódcy carscy zrobili w Port Arthur podczas wojny z Japonią – nie pozwolą na zablokowanie swojej floty w porcie. Wraz z wypłynięciem floty admirała von Spee z Tsingtao, wejście do Zatoki Kiaochow zostało zablokowane ponad pięcioma tysiącami min, za którymi pozostał rozbrojony austriacki krążownik Kaiserin Elisabeth oraz niemiecki niszczyciel S-90.

3 września 1914 roku niemiecki garnizon w Tsingtao otrzymał raport, że wojska japońskie [20 000 żołnierzy japońskich uzbrojonych w ponad 140 dział artyleryjskich] wylądowały w Lungkow, sto pięćdziesiąt mil na północ [po drugiej stronie półwyspu Shantung]. Wiadomość tę przyjęto „z zaskoczeniem” i natychmiast po niej wydano rozkaz trzem oddziałom wojsk niemieckich udać się w głąb lądu Kiaochow. Jeden oddział, zwany oddziałem wschodnim, udał się w kierunku Chinchiakowa, aby strzec drogi do Chefoo, drugi zaś ruszył dalej. do Kaomi, aby powstrzymać natarcie Japończyków na drodze z Lungkow, a trzeci, czyli zachodni oddział, stacjonował w Chucheng, aby strzec południowego wybrzeża.

Lądująć w Lungkow armia japońska naruszyła neutralność Chin, ponieważ wojska wylądowały już na chińskiej ziemi, ale rząd w Pekinie był zbyt słaby, aby przeprowadzić jakiekolwiek wojskowe działania przeciwko Japonii, bez względu na to, jak bardzo jej obywatele tego pragnęli, Chiny mogły tylko zrobić jedną rzecz — ograniczyć działania wojsk japońskich w północnym Szantungu. W związku z tym rząd chiński przesłał w dniu 4 września do zagranicznych poselstw w Pekinie następującą notę: —

Rząd Chin ogłosił swoją neutralność wobec obecnej wojny europejskiej i wiernie ją utrzymuje. Według doniesień chińskich władz lokalnych w prowincji Shantung Niemcy rozpoczęli działania wojenne w zatoce Kiaochow i znajdują się tam w swojej strefie wpływów, a sprzymierzone siły Japonii i Wielkiej Brytanii rozpoczęły także działania wojenne w Lungkow, Kiaochow, Laichow, oraz w sąsiednich dzielnicach. Niemcy, Japonia i Anglia utrzymują przyjazne stosunki z Chinami i należy ubolewać, że niestety mocarstwa te obrały na terytorium Chin tak nieoczekiwany kurs, dlatego też rząd chiński zdecydował się zaproponować specjalne ograniczenia w odniesieniu do zakresu obecnego działań wojennych, tak jak Chiny ograniczyły zakres działań wojennych na półwyspie Liao-tung w czasie wojny rosyjsko-japońskiej w 1904 r. Rząd chiński nie będzie ponosił odpowiedzialności za przejście wojsk ani jakiekolwiek działania wojenne pod Lungkow, Laichow, Kiaochow, i przyległych okręgach, ale w pozostałych okręgach w Chinach rząd będzie ściśle egzekwował deklarowaną neutralność. Terytorium i negocjacje dyplomatyczne Chin są uznawane przez mocarstwa i będą one również chronić własność mieszkańców regionu dotkniętych działaniami wojennymi.

11 września 1914 roku siły japońskie wkroczyły do Tsimo, dziewięćdziesiąt mil od Lungkow, po dziewięciu dniach walki z ulewnymi deszczami, które wezbrały rzeki i praktycznie uniemożliwiły prowadzenie działań wojennych. Drogi zamieniły się w grzęzawisko, w którym ciężkie wojskowe wozy zapadały się po osie. Z Tsimo wojska ruszyły do Weihsien, ponownie opuszczając wyznaczoną strefę działań wojennych i ponownie naruszając neutralność Chin. Wydaje się, że to ostatnie działanie przelało czarę goryczy, gdyż całe północne Chiny zbuntowały się przeciwko japońskim działaniom.
Wojska japońskie przejęły nadzór nad koleją Szantung, zabijając chińskich pracowników, którzy podobno zbuntowali się podczas inwazji. Żołnierze ruszyli do Tsinan-fu, pozostawiając małe garnizony w każdym chińskim mieście, aby utrzymać „Japoński Pokój” i po kilku dniach zachodni Szantung był praktycznie pod kontrolą Japonii.
11 września, gdy urzędnicy w Pekinie wciąż dyskutowali o pogwałceniu przez Japonię neutralności Chin, cesarska armia japońska wraz z kawalerią przybyła do Pingtau, około czterdziestu mil od Tsingtao. Nie było widać wroga, ale krążyły doniesienia, że w małym miasteczku Tsimo, oddalonym o około dwadzieścia mil, stacjonował oddział niemiecki. Tej samej nocy wojska ruszyły w kierunku Tsingtao, a następnego ranka w Tsimo doszło do pierwszego starcia wojennego z Niemcami. Mały garnizon niemiecki, składający się z zaledwie dziesięciu ludzi, został łatwo odparty po wymianie kilku strzałów, w wyniku której dwóch Niemców zostało rannych, a trzydziestotysięczne chińskie miasto Tsimo przeszło w ręce Japonii.

Podczas gdy wokół Tsimo miały miejsce te wojenne wydarzenia, Tsingtao wpadło nagle w wielkie zamieszanie, gdy przeleciał nad miastem japoński samolot, zrzucając bomby. Samolot dołączony do eskadry blokującej wykonał wcześniej jeden lub dwa loty rozpoznawcze nad fortyfikacjami Tsingtao, ale ograniczył swoje działania po prostu do obserwacji. Ziejące dziury w dachach koszar Moltke i rezydencji gubernatora Waldecka, które upamiętniły zniszczenia wyrządzone przez pierwsze użycie samolotu przez Japonię we współczesnych działaniach wojennych, wprawiły mieszkańców Tsingtao w wielkie podekscytowanie. Od tego czasu aż do pierwszego tygodnia listopada i oblężenia Tsingtao, małe miasto żyło w atmosferze niepokojącego oczekiwania.

Na zdjęciu poniżej, lądowanie wojsk japońskich.