zamiast powitania słów #porannaporcja arlekinów dziwaczków
Dziwaczka arlekin, żaba dziwaczka, żaba arlekin (Pseudis paradoxa) – gatunek płaza z rodziny rzekotkowatych, występujący na wschodzie Ameryki Południowej, na południe od Trynidadu, w dorzeczu Amazonki i na północy Argentyny. Z wyjątkiem okresu godowego prowadzi życie samotnicze. Są często pospolite, ale nie jest łatwo je dostrzec ze względu na kamuflaż i styl życia, żyją w jeziorach, stawach, bagnach i podobnych wodach z rozległą roślinnością wodną, często siedzą na powierzchni wśród roślin lub na roślinach pływających. Szczególną cechą tych płazów jest fakt, że ich kijanki osiągają znacznie większe rozmiary niż dorosłe osobniki. Średnia długość kijanki to 25 cm (ale przekraczają też 30 cm, są największe na świecie), dorosłe osobniki osiągają 7,5 cm. Kijanki zawsze osiągają duże rozmiary, ale istnieją zauważalne lokalne różnice w ostatecznym rozmiarze kijanek, przy czym te w dużych, nawet tymczasowych wodach z dużą ilością pożywienia i różnorodnymi drapieżnikami wodnymi rosną większe niż te w mniejszych akwenach z mniejszą ilością pokarmu i/lub drapieżników. Pożywienie: dorosłe osobniki - owady, drobne skorupiaki, kijanki - pokarm roślinny, głównie glony.
Dziwaczka arlekin, żaba dziwaczka, żaba arlekin (Pseudis paradoxa) – gatunek płaza z rodziny rzekotkowatych, występujący na wschodzie Ameryki Południowej, na południe od Trynidadu, w dorzeczu Amazonki i na północy Argentyny. Z wyjątkiem okresu godowego prowadzi życie samotnicze. Są często pospolite, ale nie jest łatwo je dostrzec ze względu na kamuflaż i styl życia, żyją w jeziorach, stawach, bagnach i podobnych wodach z rozległą roślinnością wodną, często siedzą na powierzchni wśród roślin lub na roślinach pływających. Szczególną cechą tych płazów jest fakt, że ich kijanki osiągają znacznie większe rozmiary niż dorosłe osobniki. Średnia długość kijanki to 25 cm (ale przekraczają też 30 cm, są największe na świecie), dorosłe osobniki osiągają 7,5 cm. Kijanki zawsze osiągają duże rozmiary, ale istnieją zauważalne lokalne różnice w ostatecznym rozmiarze kijanek, przy czym te w dużych, nawet tymczasowych wodach z dużą ilością pożywienia i różnorodnymi drapieżnikami wodnymi rosną większe niż te w mniejszych akwenach z mniejszą ilością pokarmu i/lub drapieżników. Pożywienie: dorosłe osobniki - owady, drobne skorupiaki, kijanki - pokarm roślinny, głównie glony.
#zwierzeta #plazy #zwierzaczki
fot. Denis FAURE
fot. Denis FAURE
fot. Gillian Simpson
fot. Walfrido Tomas
fot. Frank Deschandol
fot. atravésdemisojos
fot. atravésdemisojos
fot. Bradley Davis
fot. Marquiño kijanka
fot. drjayf
fot. Vincent A. Vos
fot. Kozue Kawakami
fot. Omar Daniel Leon-Alvarado
fot. Cesar Medolago
+
rycina osobnik dorosły
rycina kijanka
fot. Miguel Diaz Anaya