[laoong]

4. Nicolas Bouvier - Suita g-moll i d-moll
Czwarty tydzień tagu #rokzlutniabarokowa, to tydzień Nicolasa Bouviera. Jest to najbardziej paradoksalna postać, gdyż jest to najszerzej reprezentowany kompozytor w antologiach Pierre’a Ballarda (w zbiorze z 1631 roku jest jego dwadzieścia utworów, a z 1638 dziewięć), ale poza tymi 29 utworami, które są oznaką, że był w tamtym okresie bardzo cenionym kompozytorem, nie zachowały się o nim do naszych czasów żadne informacje.
Antologia z roku 1638 o tytule Tablature de luth de differents autheurs, sur les accords nouveaux. A Paris, Par Pierre Ballard, Imprimeur du Roy pour la Musique. (jest to zatem drugi zbiór poświęcony w pełni accords nouveaux) była pierwszym zbiorem (obok tabulatury wydanej przez Pierre’a Gaultier zawierająca utwory w stroju d-moll. W stroju bardzo ważnym, gdyż w niedługim czasie stanie się on standardowym strojem lutni barokowej.
Roderick Blocksidge gra 4 utwory w g-moll z antologii z 1631 roku, a w komentarzu załączam bardzo dobre cztery dodatkowe utwory w d-moll z antologii z roku 1638 grane przez Sigrun Richter z jej CD Les Accords Nouveaux II
#bojowkalutnibarokowej
#muzyka #muzykadawna #muzykabarokowa #lutnia
#muzykaklasyczna

[laoong]

Suita d-moll w wykonaniu Sigrun Richter

[alkan]

@laoong: Z ciekawości - czy w tych zbiorach są jakiekolwiek kompozycje w dur? Nie żeby moll mi przeszkadzało, bo właśnie takie utwory preferuję, ale zastanawiam się, czy to duch epoki, czy np. kwestia budowy instrumentu.

[laoong]

@alkan: Tak, ta suita jest wyjątkowo dobra. Ogólnie postać Bouviera prowokuje do refleksji ile z człowieka zostaje po pewnym czasie, bo ewidentnie był zręcznym kompozytorem, a gdyby te antologie podzieliły los tej z roku 1623, to nawet byśmy się o nim nie dowiedzieli, że istniał, a o ilu równie dobrych się nie dowiedzieliśmy, bo akurat kilka budynków spłonęło, było kilka powodzi, albo ktoś nie był świadomy wagi dokumentu i wyrzucił jakiś