Wpis z mikrobloga

Hrabia de Saint-Germain (ur. ? ; zm. przypuszczalnie 27 lutego 1784 roku), znany też jako „Cudowny Człowiek” (der Wundermann) – szlachcic, dworzanin, podróżnik, wynalazca, wirtuoz pianina i skrzypiec, malarz i poeta. Wykazywał też zdolności w dziedzinie alchemii i prekognicji. Po jego śmierci wiele organizacji okultystycznych (np. The Summit Lighthouse) uznało go za swojego duchowego patrona. Na przestrzeni lat wiele osób twierdziło, że są hrabią de Saint Germain.

Niewiele wiadomo o przeszłości i prawdziwej tożsamości hrabiego Saint Germain. Istnieje wiele spekulacji na temat jego pochodzenia i przodków. Niektóre zakładają możliwość, że był nieślubnym dzieckiem hrabiego Adanero z Bayonne i Marii Anny Neuburskiej, wdowy po Karolu II Habsburgu, królu Hiszpanii. Inne, że był synem Franciszka II Rakoczego, księcia Siedmiogrodu.

Po raz pierwszy hrabia de Saint Germain pojawił się w roku 1710 w Wenecji, gdzie poznał młodą hrabinę de Georgy. Przedstawiał się wówczas jako markiz Balletti. Jego wiek oceniono na około 40 lat. Z różnych źródeł wynika, że hrabia był w następnych latach gościem wielu lóż wolnomularskich i tajnych stowarzyszeń.

De Saint-Germain pojawił się Londynie w 1743 i w Edynburgu w 1745, gdzie został aresztowany za szpiegostwo, lecz wkrótce wypuszczony. W tym czasie zdobył reputację wspaniałego wiolonczelisty. Spotkał też Jana Jakuba Rousseau. W 1746 zniknął. Horace Walpole, który poznał go w Londynie rok wcześniej, opisał go następująco: „Śpiewa, wspaniale gra na wiolonczeli, komponuje, jest szalony i niezbyt rozsądny”.

Ponownie pojawił się w Wersalu w 1758. Wywołało to wielkie poruszenie. Nabył kwatery w Zamku Chambord. Hrabia Saint-Germain zasłynął ze swoich olbrzymich bogactw, często pokazywał się obwieszony drogocennymi kamieniami. Rozdawał też liczne prezenty, tkaniny barwione nowymi technikami, a nawet diamenty. Mimo to mówiono, że nie mają dla niego większej wartości. W tym okresie pojawiła się też plotka o długowieczności tajemniczego szlachcica. Saint Germain był bliskim znajomym i doradcą Ludwika XV Burbona i jego metresy Madame de Pompadour. W tamtym okresie nadworny błazen i mim, Gower, zaczął parodiować salonowe maniery hrabiego, żartując, że ten mógł być doradcą nawet samego Jezusa. Opuścił Paryż w 1760, po tym, jak Étienne-François de Choiseul próbował go aresztować.

Po tych wydarzeniach Saint Germain wyjechał do Rosji. Prawdopodobnie był w Sankt Petersburgu, w czasie, gdy Katarzyna II Wielka obejmowała tron. Późniejsze teorie spiskowe zakładały, że była to zasługa hrabiego. Rok później Saint Germain wyjechał do Północnych Niderlandów (obecnie Belgia). Tam kupił ziemię i przyjął nazwisko Surmount. Próbował zaoferować swoje usługi – obróbkę drzewa, skóry, wytwarzanie farb olejnych. W trakcie negocjacji z ministrem Karlem Cobenzlem napomknął o swoim królewskim rodowodzie oraz dokonał rzekomej transmutacji, zamieniając kawałek żelaza, w coś do złudzenia przypominającego złoto. Po tych wydarzeniach słuch o nim zaginął na 11 lat.

Ponownie pojawił się w 1774, przedstawiając się bawarskiemu hrabiemu jako Freiherr Reinhard Gemmingen-Guttenberg, hrabia Tsarogy. W 1776 Saint Germain był w Niemczech, gdzie tytułował się hrabią Welldone i ponownie oferował swoje wyroby – kosmetyki, wina, alkohole, kość słoniową. Zraził jednak wysłanników króla Fryderyka II swoimi opowieściami o transmutacji i tym, że porównał siebie do Boga. Królowi Fryderykowi osobiście oświadczył, że jest wolnomularzem.

Osiadł w domu księcia Karla von Hesse-Kassel, gubernatora Schleswig-Holstein. Tam spędzał czas na studiowaniu ziołolecznictwa i chemii. Księciu oświadczył, że jest Franciszkiem II Rakoczym, księciem Siedmiogrodu.

Hrabia Saint Germain zmarł na dworze księcia, 27 lutego w 1784 prawdopodobnie na zapalenie płuc. Pogrzeb odbył się 2 marca, co odnotowano w księgach parafialnych kościoła w Eckernförde. Gdy kilka dni później otwarto trumnę, okazała się pusta.

Niespełna rok później, 15 lutego 1785, roku Saint-Germaina rzekomo widziano w towarzystwie alchemika Cagliostro, lekarza Franza Mesmera i francuskiego pisarza i filozofa Luois - Claude`a Saint Martina na wielkim zjeździe okultystów w Wilhelmsbad.

Kolejne pogłoski o nadal żyjącym Saint Germainie pojawiły się w Paryżu w 1835 roku. W 1836 roku pojawił się na pogrzebie Karla von Hessen-Kassel, gdzie rozpoznało go wielu spośród tysięcy przybyłych. Lord Lytton nazwał go w 1842 roku bliskim przyjacielem, zaś w 1867 roku hrabia wziął udział w spotkaniu Wielkiej Loży Mediolanu. Ostatni raz z Saint-Germainem spotykała się w 1896 roku teozof dr Annie Besant (kontynuatorka prac Heleny Bławatskiej). Podobno też w 1902 r. miał się spotkać z Saint-Germainem sam Rudolf Steiner (wg. książki „Droga do wtajemniczenia” R. Steinera).

źródło:https://pl.wikipedia.org/wiki/Hrabia_de_Saint-Germain

#ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #historia
Vndone - Hrabia de Saint-Germain (ur. ? ; zm. przypuszczalnie 27 lutego 1784 roku), z...

źródło: comment_dK4HiCfdzgagU0SvV5ZPEfzKykg73Nog.jpg

Pobierz
  • 2
  • Odpowiedz