Wpis z mikrobloga

Przed dwoma laty pod tagiem #ekonomiaw10odslonach prowadziłem cykl omówień subiektywnie wybranych najważniejszych tekstów z ekonomii II poł. XX wieku. Były to artykuły teoretyczne, często noblowskie, których istotę starałem się względnie prosto wyłożyć. Wtedy nie udało mi się dokończyć – z różnych powodów zamieściłem 6 z 10 planowanych wpisów. Czas to jednak nadrobić. W każdą środę między godziną 20 a 21 przez kolejne 4 tygodnie będą ukazywały się nowe wpisy poświęcone ważnym zagadnieniom, teksty szeroko cytowane, nie zawsze omawiane po polsku. O czym było do tej pory?

Odcinek pierwszy: George A. Akerlof. The Market for Lemons: Quality Uncertainty and the Market Mechanism.

Akerlof opisał oczywisty dziś mechanizm asymetrii informacji, immanentny dla gospodarki rynkowej, który wypycha z rynku uczciwie działające podmioty. Dlaczego?

Odcinek drugi: Thomas Schelling, Dynamic Models of Segregation

Artykuł Schellinga to socjologia ekonomiczna. Mówi o tym, jak dynamiczne zmiany w obrębie sąsiedztw wpływają na funkcjonowanie całego miasta.

Odcinek trzeci: Gary Becker, Crime and Punishment: An Economic Approach

Co seryjni mordercy i kryminaliści mają wspólnego z mikroekonomią? Na to pytanie stara się odpowiedzieć filar szkoły chicagowskiej, noblista Gary Becker.

Odcinek czwarty: Kenneth J. Arrow, Uncertainty and the Welfare Economics of Medical Care

Asymetria informacji Akerlofa nie byłaby możliwa bez procesu negatywnej selekcji i pokusy nadużycia, który pokazuje, jak koszty nierównomiernego rozkładu wiedzy na rynku są przerzucane między jego uczestnikami. Na przykładzie służby zdrowia.

Odcinek piąty: Edmund S. Phelps, Philips Curve, Expectations of Inflation and Optimal Unemployment Over Time

Krzywa Philipsa i jej krytyka autorstwa znakomitego ekonomisty z Uniwersytetu Columbia, prof. Emunda Phelpsa. Ukształtowała ona funkcjonujący do dziś w głównym nurcie ekonomii paradygmat naturalnej stopy bezrobocia.

Odcinek szósty: Reinhard Selten, The Chain Store Paradox.

Co jeszcze, obok szacunku ulicy wg p. Ryszarda Andrzejewskiego, się liczy? Liczy się reputacja i odstraszanie potencjalnych konkurentów, które nie choć nie muszą kreować monopolu przedsiębiorstwa, pomagają monopol ten utrzymać.

Sądzę, że dobrze jest przypomnieć także z powodu zepsutych tagów. O czym będzie w środę?

W środę oraz tydzień później przedstawię w dwóch odcinkach traktowanych jako jeden segment tematyczny dwudziestowieczne teorie wzrostu gospodarczego autorstwa Roberta Solowa oraz jego późniejszą modyfikację (model Romera, Mankiwa i Weila), a także tzw. endogeniczną teorię wzrostu gospodarczego opartą na innowacjach w gospodarce, która zastąpiła teorię neoklasyczną. Tutaj omówię teksty Paula Romera oraz Philippe'a Aghiona, który zbudował bardzo oryginalny mechanizm wzrostu oparty na procesie kreatywnej destrukcji Josepha Schumpetera. Odcinek przedostatni to Christopher Sims i jego noblowski tekst Macroeconomics and Reality, zakończymy zaś Paulem Krugmanem wsławionym znakomitymi pracami na temat handlu międzynarodowego.

Przewidziałem jeden odcinek bonusowy (nie jest on dla mnie obowiązkowy), ponieważ wcześniej byłem przez niektórych użytkowników pytany na okoliczność omówienia jakiegoś tekstu. Dominowały prośby o Daniela Kahnemana i Amosa Tversky'ego, ale jestem otwarty na wszelkie inne sugestie, o ile nie są to Keynes, Friedman i Hayek, bo i tak ich wszyscy znają.

Teraz to wszystko, do zobaczenia w środę :) Prosiłbym uprzejmie @a__s lub kogoś z @Moderacja o podpięcie do tagu #ekonomiaw10odslonach statusu autorskiego.

#ekonomia #gruparatowaniapoziomu
  • 9
@shadowboxer
Ciekawa, bo poruszana w ramach innych dziedzin (socjologia, psychologia, politologia) jest kwestia awersji/preferencji ryzyka. Czyli pewnie Kahneman.
Nie wiem czy to nie nazbyt pop-nauka, ale sądzę że przyjalby się Steven Levitt.

Dzięki za dobrą robotę.