Wpis z mikrobloga

Pani Wyspa

I dziwi mnie ta Pani
Pani Wyspa
Co żyć chce samotnie i żyć nie chce samotnie za razem
Wielu mężczyzn, jasna cholera, wszyscy mężczyźni tego nie rozumieją
Bo Pani Wyspa przyciąga ich i odpycha 
jak zagubionego podróżnika fale
A podróżnik bardzo chce dopłynąć do wyspy
i zobaczyć jakie ma skarby lub tylko popatrzeć
Na jej olśniewającą urodę i zamknięte oczy
Na jej rwące potoki i spokojne strumienie
Co z życiem są nierozerwalnie związane
I dziwi mnie ta Pani i pociąga za razem
jak poetę każdego co szuka prawdy i Muzy
Bo z nią żyć się nie da a chciałoby się z nią żyć
I w końcu zostaje sama opuszczona
bo podróżnik odpływa a ona sama zostaje
ze swoimi zwierzętami na wyspie szerokiej
wiatrem niedostępności zamkniętej
#poezja #wiersz