@AnonimoweMirkoWyznania Doskonale Cię rozumiem, takie wydarzenia naprawdę odmieniają człowieka i sprawiają, że satje się wrakiem, bo nawet nie potrafi normalnie myśleć, ciągły natłok myśli i emocji, który odbiera siły. Trzymaj się i wszystkiego dobrego ;)

@AnonimoweMirkoWyznania: Leczenie dziecka wewnętrznego. Znajdziesz sporo literatury (toksyczni rodzice) + informacji w internetach za darmo. Polecam liferefreszing + grupę wsparcia na fb + płatne warsztaty, jeśli chciałabyś zainwestować. A już najlepiej - terapię. Pamiętaj, że masz szansę wyleczyć te traumy i dobrze żyć. Trzymam za Ciebie kciuki i ściskam. Sama mam rodzica chorego psychicznie i wiem, jak to roz*pie*dala - u mnie się przełożyło na wiele rzeczy w życiu, w tymPokaż całość

@AnonimoweMirkoWyznania: W sumie opisałaś mnie. Na pocieszenie dodam, że 25 lat później wciąż czuję to samo, ale przynajmniej mam zaburzenia psychiczne, fobię społeczną, nie mam wykształcenia, ani zawodu, niczego w życiu nie osiągnąłem, a moimi jedynymi prawdziwymi przyjaciółmi są #depresja i ##!$%@?. #przegryw

@AnonimoweMirkoWyznania: No myślę ,że jesteś od niej uzależniona. Jesteś dorosłą kobietą ,a właściwie dorosłym człowiekiem. Moim zdanie dorosła osoba nie powinna tolerować takich zachowania wobec siebie. Zwłaszcza ,że widzisz jak wyglądała twoja relacja z matką we wcześniejszych latach. Ja bym po prostu odciął się od niej. Nie warto sobie zakwaszać życia takimi osobami.

@AnonimoweMirkoWyznania: zależy ci na jej akceptacji

@AnonimoweMirkoWyznania:
Zastanów się najpierw do czego chcesz dojść. Ja mam ten sam problem (ze strony ojca) i przez długi czas miałem przez to spaczony umysł dość mocno, teraz już nieco słabiej - ale do rzeczy.

1. Przeszłość nie zniknie. Nie zapomnisz o niej, trzeba sie z nią pogodzić - no chyba że znajdziesz lekarza wybitnego, którego techniki wprowadzą coś innego ale o to raczej trudno.

2. Otworzyć się tak czy siakPokaż całość

@AnonimoweMirkoWyznania: czemu chcesz ukrywać terapię przed bliskimi? Jak nie zrozumieją, że jej potrzebujesz, to widocznie otaczasz się kiepskimi ludźmi. To jest twój wybór, że nie podejmujesz terapii.

@AnonimoweMirkoWyznania dokładnie przepracowanie spraw z przeszłości jest czasochłonne i raczej ciężko będzie samemu sobie z tym poradzić. Skoro teraz nie mieszkasz z rodzicami, pozostaje tylko niebieski, jeżeli traktujesz go poważnie, to powiedz że masz terapię- ale nie chcesz na tym etapie o tym rozmawiać. A jeżeli bardzo nie chcesz, to powiedz że się zapisałaś na jakieś zajęcia: jezykowe, z szycia, taneczne lub coś, na co sam nie będzie chciał uczęszczać. Możesz powiedzieć,Pokaż całość

@AnonimoweMirkoWyznania: przykro czytać, ale tak to już jest - nasi rodzice nie przechodzili testów psychologicznych przed poczęciem potomstwa. My też nie przechodzimy i pewnie też zaliczymy niejedną wychowawczą wtopę. Nie pielęgnuj w sobie rozczarowania, złości i innych negatywnych uczuć. Polecam zamiast tego ożywcze tchnienie zdystansowania się do przeszłości. Jeśli jesteś niezależna od rodziców, po prostu olewaj. Odzyskasz spokój i poczucie godności. I nigdy, przenigdy nie pozwól już nikomu źle Cię potraktować.Pokaż całość

@AnonimoweMirkoWyznania: wiem, tu wykop i wszystkiego mozna sie spodziewac. Na tych tagach raczej odpowiedzi na poziomie, ale nie zawsze- nic nie poradzisz. Moze gdyby z imienia i nazwiska byloby sie podpisanym, to by sie orly jakos zachowywaly;-)
Zreszta na kazdy przypadek znajdzie sie ktos, kto ma gorzej. Tu nie chodzi o to, zeby umniejszac czyjes nieszczescia - tylko wzjaemnie sie wspierac. Ktos, kto sam mial ciezko w zyciu, zrozumie nieszczescie innych.Pokaż całość

@AnonimoweMirkoWyznania: swietna decyzja- pisz. Sam mialem trudne dziecinstwo i dopiero po 30tce zaczynam zbierac sie na odwage i o tym mowic w rozmowach. Wczesniej udawalem, ze problem nie istnial. Im wiecej wyrzucisz z siebie tym lepiej sie poczujesz.