[Pavulenko]

Ze wszystkich moich lęków w życiu chyba największym który odcisnął ślad na większości aspektu mojego życia był lęk przed problemem z wysraniem się.

Może się wydawać to zabawne, ale polska szkoła sprawiła że absolutnie bałem się wysrać w szkolnej toalecie, przez ludzi którzy nie szanowali cudzej prywatności. W wyniku czego byłem tym tak zalękniony że nie jadłem nic w szkole, przez całą podstawówkę, gimnazjum, liceum. Przez co uciekałem ze szkoły nie raz do domu by się wysrać w spokoju.

Dodatkowo relacje z rodziną na wyjazdach były tak stresujące zwłaszcza podejście rodziny do srania, straszenie tym że się nie zatrzymamy itp, sprawiały że często nie jadłem przez całą dobę nic zanim nie dojechaliśmy do bezpiecznego miejsca.

W gruncie rzeczy zacząłem bać się jakichkolwiek wyjazdów i podróży gdziekolwiek, ponadto jak czasem myślę o tym bym sam mieszkał czy stracił mieszkanie i wylądował na ulicy to najbardziej przeraża mnie nie utrata wszystkiego, dobrobytu, czy skończenie na śmietniku, tylko brak prywatności dla wysrania się.

Ciekawy jestem czy po prostu taki s---------y się urodziłem, czy to efekt tego straszenia przez starych w podstawówce, i przez klimaty jakie panowały w szkołach, nikt tak nie odbierał prywatności innym jak znajomi z klasy.

Najbardziej w posiadaniu dziewczyny przeraża mnie myśl o tym, że zachciało by mi się srać nocując u niej.

Prywatność w sraniu stała się dla mnie jakimś rodzajem jednego z najbardziej satysfakcjonujących rzeczy w życiu.

Bardziej w życiu przeraża mnie porozmawianie o tym z dziewczyną by zrozumiała mój lęk i przed odrzuceniem w wyniku s----------j rozmowy, niż chyba cokolwiek innego, życie jest p------e xd

#przegryw